สวัสดีค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า จขกท. เอง ได้พบกับผู้ชายคนนึง แล้วรู้สึกว่าคนนี้ถูกชะตาและชอบเขามากๆ จึงตัดสินใจทักไอจีเขาไปก่อน
ซึ่งในตอนแรกๆที่ทักเขาไป เขาก็ไม่ค่อยจะตอบเราเท่าไหร่นัก ลืมบอกค่ะว่าเขาพึ่งเรียนจบอยู่ในวัยทำงานแล้วนะคะ ส่วนจขกท.เรียนมหาลัยอยู่ค่ะ
เราจึงตัดสินใจบอกความรู้สึกเราออกไปว่า " เราชอบเขา " ตอนนี้แหละค่ะ ที่ทุกอย่างมันดีขึ้น เราเปลี่ยนมาคุยกันทางไลน์ เขาตอบเราดีขึ้น ตอบเราบ่อยขึ้น บอกมอนิ่งกันในทุกเช้า และฝันดีทุกคืนก่อนนอน เริ่มคอลคุยกัน แต่เวลาช่วงเวลานี่แหละคะที่พอคุยกันไป เรามักจะถามเขาตลอดว่า รู้สึกอะไรกับเรามั้ย ชอบเราบ้างมั้ย คำตอบที่ได้ส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นประมาณว่า " พี่ยังไม่พร้อมมีความรัก และเราถามพี่ตอนนี้นะ " แต่เราก็ไม่อะไรนะคะ เพราะคิดว่ามันอาจจะเร็วไปจริงๆ แล้วเขาก็มักจะมีนิสัยที่ชอบเมินเราโดยที่ทำให้เรารู้ตัวนะคะ เช่น ตั้งสถานะไลน์ไม่ตอบ ลงสตอรี่ไม่ตอบ ช่วงนี้เราเลยอาจจะมีงี่เง่า งอแงบ้าง แต่พอเขามาตอบเขาก็จะคุยดีพูดดีกับเราตลอด เขาไม่เคยดุหรือบ่นเลยว่ารำคาญที่เราเป็นแบบนี้ มีแต่ขอโทษตลอด
เราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนครบ 1 เดือน และเริ่มรู้สึกว่าเขาสนใจเราน้อยลง เลยตัดสินใจนัดเจอเพื่อที่จะให้ทุกอย่างมันชัดเจนมากขึ้น (เขาเป็นคนที่นัดเจอยากมาก เนื่องจากทำงานทุกวันจ-ศ +วันหยุดส-อาก็ต้องกลับบ้านไปเจอพ่อแม่ แล้วที่พักเราก็ไกลกันพอสมควรจึงนัดเจอกันยากค่ะ) แต่ครั้งนี้เราบอกเขาเลยว่า " ถ้าไม่มาเจอก็คงเลิกคุยแล้ว " เขาจึงตัดสินใจมาเจอเราในวันเสาร์ค่ะ
แต่วันที่เจอกันเราตื่นเต้นมาก เพราะยังไงเขาก็เป็นคนที่เราชอบมากๆและอยากเจอมาตลอด พอเจอเขาจริงๆเราใจเต้นพูดอะไรไม่ค่อยออกเลย รู้สึกไม่เป็นตัวเอง กลายเป็นคนเงียบๆไปซะงั้น เขากลับกลายเป็นฝ่ายที่ต้องชวนเราคุยตลอด พอเราทานข้าวทานไรกันเสร็จก็หาที่นั่งคุยกันต่อก่อนจะแยกย้ายกันกลับค่ะ เขาเล่าอะไรให้เราฟังหลายอย่าง ทั้งเรื่องแฟนเก่า คนคุยเก่า สาเหตุที่ว่าทำไมเขาไม่พร้อมมีความรัก
แล้วเขาก็พูดกับเรามาคำนึงว่า " ตอนเจอเราเราเหมือนจะใช่นะ แต่พี่ก็ยังรู้สึกไม่พร้อม แล้วเราละคิดว่าพี่ใช่สำหรับเรารึเปล่า " 
แต่ตอนนั้นเราไม่กล้าตอบอะไรไปเลยค่ะ เพราะรู้สึกแบบจุกอยู่ข้างใน เพราะเหมือนโดนปฏิเสธมาก่อนทางอ้อมแล้ว เลยบอกเขาไปแค่ว่า " ไม่กล้าตอบ เพราะกลัวตอบละคิดไปเองฝ่ายเดียว "
สักพักเราก็เปลี่ยนเรื่อง แล้วคุยเรื่องอื่นกันต่อก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ โดยหลังจากแยกย้ายเราส่งไลน์ไปบอกเขาว่า " กลับบ้านดีดีนะ " ผ่านไปสักพักนึง เขาก็ตอบกลับมาว่า " ถึงบ้านแล้ว " , " ขอบคุณนะ " หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปทุกอย่างเลย เขาตอบเราน้อยลง ไม่สนใจเราเหมือนเดิมแล้ว เราเลยงอแงหนักมาก เขาเลยคอลมาคุยกับเราอีกรอบว่า " พี่บอกกับเราทุกอย่างไปหมดแล้ว พี่ไม่ได้รู้สึกอะไรไม่ดีกับเรานะ แต่พี่ไม่พร้อมจริงๆ " หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้คอล ไม่ได้เจอกันอีกเลย
แต่เราก็ยังฝืนยังดันทุรังทักเขาไปบ้างนะคะ ด้วยสาเหตุที่ว่าในเมื่อเขาไม่พร้อม มันก็ต้องมีสักวันที่เขาพร้อมสิ เวลาเขามาตอบเขาตอบเราดีนะคะ แต่กว่าจะมาตอบบางทีก็ 4-5 ชม. บางทีก็หายไปเลยวันนึง เราเลยงอแงอีกครั้ง
เขาเลยบอกกับเรามาว่า " ทุกวันนี้แค่เรื่องงานเรื่องส่วนตัว เขาก็มีปัญหาให้จัดการมากพอแล้ว ไม่อยากมาเครียดหรือคิดเรื่องนี้เพิ่มอีก แล้วสำหรับเราตอนนี้เขาไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ยังคุยได้ปรึกษาได้เหมือนเดิม "
สรุปแล้วมันผิดที่เขาไม่พร้อม หรือผิดที่เราไม่ใช่กันแน่ แล้วมันจะคุยจะปรึกษาเหมือนเดิมได้ไง ในเมื่อเขาไม่ตอบเราเหมือนแต่ก่อนแล้ว (เราคุยกับเขาตลอด1เดือนจนรู้ตลอดว่าเขาว่างมาตอบตอนไหนได้บ้าง) เราควรจะคุยกับเขาโดยที่รอ4-5ชม.หรือวันนึงเขาถึงจะมาตอบ หรือเราควรจะหายไปสักพักแล้วค่อยกลับมา หรือเราควรจะหายไปจากเขาเลย แต่เราคิดถึงเขามากๆไม่อยากลืมเขาแล้วก็ไม่อยากให้เขาลืมเรา
แล้วก็ไม่อยากหายไป เพราะถ้าวันนึงที่เขาเหนื่อยหรือท้อแล้วมองไปรอบๆตัว อย่างน้อยก็จะยังมีเราอีกคนที่รักและเป็นห่วง เป็นกำลังใจให้เขาอยู่
แต่มันมีโอกาสมั้ยที่จะทำให้เขากลับมาคุย มาน่ารักกับเราดีดีเหมือนตอนแรก เราฝืนและพยายามยื้อแบบนี้มาเกือบ 3 เดือนแล้ว หรือถ้าเรารักเขา เราก็ควรปล่อยเขาไปหรอ
 
  
																															
คนที่ไม่พร้อมมีความรัก เราสามารถเปลี่ยนให้เขาหันมารักเราได้มั้ยคะ?
ซึ่งในตอนแรกๆที่ทักเขาไป เขาก็ไม่ค่อยจะตอบเราเท่าไหร่นัก ลืมบอกค่ะว่าเขาพึ่งเรียนจบอยู่ในวัยทำงานแล้วนะคะ ส่วนจขกท.เรียนมหาลัยอยู่ค่ะ
เราจึงตัดสินใจบอกความรู้สึกเราออกไปว่า " เราชอบเขา " ตอนนี้แหละค่ะ ที่ทุกอย่างมันดีขึ้น เราเปลี่ยนมาคุยกันทางไลน์ เขาตอบเราดีขึ้น ตอบเราบ่อยขึ้น บอกมอนิ่งกันในทุกเช้า และฝันดีทุกคืนก่อนนอน เริ่มคอลคุยกัน แต่เวลาช่วงเวลานี่แหละคะที่พอคุยกันไป เรามักจะถามเขาตลอดว่า รู้สึกอะไรกับเรามั้ย ชอบเราบ้างมั้ย คำตอบที่ได้ส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นประมาณว่า " พี่ยังไม่พร้อมมีความรัก และเราถามพี่ตอนนี้นะ " แต่เราก็ไม่อะไรนะคะ เพราะคิดว่ามันอาจจะเร็วไปจริงๆ แล้วเขาก็มักจะมีนิสัยที่ชอบเมินเราโดยที่ทำให้เรารู้ตัวนะคะ เช่น ตั้งสถานะไลน์ไม่ตอบ ลงสตอรี่ไม่ตอบ ช่วงนี้เราเลยอาจจะมีงี่เง่า งอแงบ้าง แต่พอเขามาตอบเขาก็จะคุยดีพูดดีกับเราตลอด เขาไม่เคยดุหรือบ่นเลยว่ารำคาญที่เราเป็นแบบนี้ มีแต่ขอโทษตลอด
เราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนครบ 1 เดือน และเริ่มรู้สึกว่าเขาสนใจเราน้อยลง เลยตัดสินใจนัดเจอเพื่อที่จะให้ทุกอย่างมันชัดเจนมากขึ้น (เขาเป็นคนที่นัดเจอยากมาก เนื่องจากทำงานทุกวันจ-ศ +วันหยุดส-อาก็ต้องกลับบ้านไปเจอพ่อแม่ แล้วที่พักเราก็ไกลกันพอสมควรจึงนัดเจอกันยากค่ะ) แต่ครั้งนี้เราบอกเขาเลยว่า " ถ้าไม่มาเจอก็คงเลิกคุยแล้ว " เขาจึงตัดสินใจมาเจอเราในวันเสาร์ค่ะ
แต่วันที่เจอกันเราตื่นเต้นมาก เพราะยังไงเขาก็เป็นคนที่เราชอบมากๆและอยากเจอมาตลอด พอเจอเขาจริงๆเราใจเต้นพูดอะไรไม่ค่อยออกเลย รู้สึกไม่เป็นตัวเอง กลายเป็นคนเงียบๆไปซะงั้น เขากลับกลายเป็นฝ่ายที่ต้องชวนเราคุยตลอด พอเราทานข้าวทานไรกันเสร็จก็หาที่นั่งคุยกันต่อก่อนจะแยกย้ายกันกลับค่ะ เขาเล่าอะไรให้เราฟังหลายอย่าง ทั้งเรื่องแฟนเก่า คนคุยเก่า สาเหตุที่ว่าทำไมเขาไม่พร้อมมีความรัก
แล้วเขาก็พูดกับเรามาคำนึงว่า " ตอนเจอเราเราเหมือนจะใช่นะ แต่พี่ก็ยังรู้สึกไม่พร้อม แล้วเราละคิดว่าพี่ใช่สำหรับเรารึเปล่า "
แต่ตอนนั้นเราไม่กล้าตอบอะไรไปเลยค่ะ เพราะรู้สึกแบบจุกอยู่ข้างใน เพราะเหมือนโดนปฏิเสธมาก่อนทางอ้อมแล้ว เลยบอกเขาไปแค่ว่า " ไม่กล้าตอบ เพราะกลัวตอบละคิดไปเองฝ่ายเดียว "
สักพักเราก็เปลี่ยนเรื่อง แล้วคุยเรื่องอื่นกันต่อก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ โดยหลังจากแยกย้ายเราส่งไลน์ไปบอกเขาว่า " กลับบ้านดีดีนะ " ผ่านไปสักพักนึง เขาก็ตอบกลับมาว่า " ถึงบ้านแล้ว " , " ขอบคุณนะ " หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปทุกอย่างเลย เขาตอบเราน้อยลง ไม่สนใจเราเหมือนเดิมแล้ว เราเลยงอแงหนักมาก เขาเลยคอลมาคุยกับเราอีกรอบว่า " พี่บอกกับเราทุกอย่างไปหมดแล้ว พี่ไม่ได้รู้สึกอะไรไม่ดีกับเรานะ แต่พี่ไม่พร้อมจริงๆ " หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้คอล ไม่ได้เจอกันอีกเลย
แต่เราก็ยังฝืนยังดันทุรังทักเขาไปบ้างนะคะ ด้วยสาเหตุที่ว่าในเมื่อเขาไม่พร้อม มันก็ต้องมีสักวันที่เขาพร้อมสิ เวลาเขามาตอบเขาตอบเราดีนะคะ แต่กว่าจะมาตอบบางทีก็ 4-5 ชม. บางทีก็หายไปเลยวันนึง เราเลยงอแงอีกครั้ง
เขาเลยบอกกับเรามาว่า " ทุกวันนี้แค่เรื่องงานเรื่องส่วนตัว เขาก็มีปัญหาให้จัดการมากพอแล้ว ไม่อยากมาเครียดหรือคิดเรื่องนี้เพิ่มอีก แล้วสำหรับเราตอนนี้เขาไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ยังคุยได้ปรึกษาได้เหมือนเดิม "
สรุปแล้วมันผิดที่เขาไม่พร้อม หรือผิดที่เราไม่ใช่กันแน่ แล้วมันจะคุยจะปรึกษาเหมือนเดิมได้ไง ในเมื่อเขาไม่ตอบเราเหมือนแต่ก่อนแล้ว (เราคุยกับเขาตลอด1เดือนจนรู้ตลอดว่าเขาว่างมาตอบตอนไหนได้บ้าง) เราควรจะคุยกับเขาโดยที่รอ4-5ชม.หรือวันนึงเขาถึงจะมาตอบ หรือเราควรจะหายไปสักพักแล้วค่อยกลับมา หรือเราควรจะหายไปจากเขาเลย แต่เราคิดถึงเขามากๆไม่อยากลืมเขาแล้วก็ไม่อยากให้เขาลืมเรา
แล้วก็ไม่อยากหายไป เพราะถ้าวันนึงที่เขาเหนื่อยหรือท้อแล้วมองไปรอบๆตัว อย่างน้อยก็จะยังมีเราอีกคนที่รักและเป็นห่วง เป็นกำลังใจให้เขาอยู่
แต่มันมีโอกาสมั้ยที่จะทำให้เขากลับมาคุย มาน่ารักกับเราดีดีเหมือนตอนแรก เราฝืนและพยายามยื้อแบบนี้มาเกือบ 3 เดือนแล้ว หรือถ้าเรารักเขา เราก็ควรปล่อยเขาไปหรอ