ของขวัญชิ้นสุดท้ายคือการเดินออกจากชีวิตใครคนนึง?

เราอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่ได้มีกันแค่สองคน ซึ่งเราเองรับรู้มาตลอด เราเคยคิดจะปล่อยเขาไปตั้งเเต่เเรกที่เรารู้ เเต่เราไม่เคยทำมันได้เลย เราทำได้เเค่ปล่อยให้เลยตามเลย ตลอดเวลาที่คุยกันหรืออยู่ด้วยกัน เขาจะบอกกับเราตลอดว่ารอเขาหน่อย ให้เวลาเขาหน่อย ซึ่งเราก็ให้กับเขาแบบนั้นจริงๆคือปล่อยให้เวลามันผ่านไปเรื่อยๆ จนวันนึงระยะห่างที่เพิ่มขึ้น และเริ่มไม่มีการพูดคุย เราเริ่มไม่ได้แลกเปลี่ยนชีวิตประจำวันกันเเล้ว ตัวเราก็ไม่รู้ว่าเรากับเขามันยังเหมือนเดิมรึป่าว หรือว่ามันจบลงเเล้วรึป่าว เราเลยรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี ตัดสินใจถามเขาไปตรงๆ แต่เขากลับไม่ยอมบอกความจริง (ที่ตัวเราเองก็พอจะเดาคำตอบได้) มาตรงๆ จนปัญหามันค้างคามานาน ไม่รู้ว่าที่เรายังรอเป็นเพราะรอรักหรือรอเลิกกันเเน่ 

เราไม่เคยกลัวคำตอบหรือความจริงอะไรเลย ถ้ามันเป็นสิ่งที่เขายอมรับมาตรงๆ