ปัญหาของเรามันสะสมมาเป็นเวลานานไม่รู้จะพูดหรือปรึกษาใคร เพราะความหลงเเละคิดผิดของตัวเองทีลุ่มหลงในความรักจนกลายเป็นหอกทิ่มเเทงเเละทำร้ายตัวเองในที่สุด เราตัดสินใจคบกับเเฟนเพราะเรียนห้องเดียวกัน เเรกๆเขาก็ดีมาก เเต่เมื่อ2ปีที่เเล้วที่เราตัดสินใจเข้าไปอยู่ในบ้านเขามันทำให้เราพบกับฝันร้าย เขาเริ่มทำร้ายร่างกายเรา ทะเลาะกันทุกวัน ด่าทอใส่กัน ทั้งเตะตีจนล้มทั้งยืน เขียวช้ำ เราได้เเต่ก่นด่าตัวเองที่หลงผิดในความรัก ยอมมาอยู่บ้านเขา มันเริ่มหนักขึ้นๆ เเต่เราก็ยอมทนเพราะคิดว่าอีกนิดเดียวก็เรียนจบเเล้ว จะได้กลับไปอยู่ในที่ของเรา ทุกครั้งที่ทำร้ายร่างกายจนเราร้องไห้เขาก็มาขอโทษเหมือนเดิมเเละบอกว่าจะไม่ทำอีกสัญญา เราเจ็บใจมาก  กระทั่งล่าสุด เขาก็ทำอีกครั้ง ซัดเราไปหลายทีเพียงเพราะเราทำสิ่งที่เขาต้องการไม่ถูกใจ อีกอย่างไม่ว่าจะเรื่องอะไรที่เราพูดออกมาไม่ถูกใจก็จะด่าทอไว้ก่อน  พร้อมกับบอกว่า เจ็บหรอ เราออกเเรงเเค่นิดเดียวเองนะ เราเก็บไว้เดียว อดทนไว้ เรากลับมาอยู่บ้านกับเเม่ เราเตือนตัวเองว่าไม่อยากกลับไปแล้ว กลับไปต้องโดนอีกเเน่ๆ ที่เจ็บยิ่งกว่าคือพ่อเเม่เขารับรู้ปัญหา เขาโทรมาหาบอกให้กลับมาเถอะ เขาจะจัดการลูกเขาให้ เเต่ เขามองถึงปัญหาของความรุนเเรงบ้างไหม ให้เรากลับไปโดนย่ำยี โดนรังเเกอีกนะหรอ เราเหนื่อยเเละท้อใจมาก ตอนนี้เขาก็ยังตื้ออยู่ เพราะมีสัญญาอีกหนึ่งอย่างคือเเม่เขาจัดเตรียมไว้ให้เราซึ่งเป็นที่ตลาดสำหรับขายของจ่ายเงินไปเเล้วด้วย เราก็ไม่รู้ว่าเเกกลัวเสียหน้าหรือยังไงเพราะเเกดันโปรโมทไปทั่วเสียเเล้วว่าเราจะขายของ จึงโทรมาย้ำให้กลับไป เเต่จะให้เรากลับเราก็ต้องโดนอีกเเน่ๆเพราะมีครั้งที่หนึ่งก็ย่อมมีครั้งต่อๆไปตามมา อย่างที่เราเคยโดน เราควรทำไงดี ใจนึงก็คิดว่าเป็นโอกาสได้ทำงานเพราะพึ่งเรียนจบ เเต่ได้เเค่ปวชเอง ต้องเก็บเงินเรียนต่อเอง เเต่อีกใจถ้ากลับไปก็ต้องโดนเเบบเดิมอีกซ้ำทั้งร่างกายเเละจิตใจ