เคยได้ยินคำพูดที่ว่า "ที่ไหนที่เป็นของเรา ที่นั่นเราจะมีตัวตน " มั้ยคะ ??
ตัวเราเองรู้สึกเหมือนจะเข้าใจคำๆนี้ขึ้นมาเลย ตอนนี้เรากำลังก้าวตามความฝันของตัวเองอยู่ สำเร็จไปทีละขั้น เหลืออีกไม่กี่ขั้นก็จะได้เป็นอย่างที่หวัง
ก่อนหน้านี้ล้มลุกคลุกคลานมาก็พอสมควรกว่าจะมีวันนี้ เคยคิดว่าเราเองคงหมดหวังกับทางนี้คงไปต่อไม่ได้แล้ว แต่อยู่ดีๆก็มาได้ถึงจุดๆนี้ ที่จริงก็ภูมิใจ
ในตัวเองอยู่ระดับนึงนะคะ แต่สิ่งที่ตัวเรากำลังพยายามทำตอนนี้เพื่อให้สำเร็จไปอีกขั้น เรากลับรู้สึกว่ามันยากเย็นเหลือเกิน บางทีก็รู้สึกว่ามันใช่จริงๆหรอ
เราจะทำได้หรอ รู้สึกตัวเองกากเกินไป แต่ทุกๆวินาทีที่ผ่านไปก็พยายามปลอบตัวเองว่ามันต้องดีขึ้นน่า
แล้วจู่ๆเราก็นึกถึงเพื่อนของเราคนนึงค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ตามหาความฝันด้วยกันทั้งคู่ เรารู้สึกว่าเขาทำได้ดี ดีมากและแน่นอนว่าดีกว่าเรา ชื่นชมเขามาตลอด แต่เขาในวันนี้เลือกทางเดินของตัวเองแล้ว ทางเดินคนละฝั่งกับเรา เลือกไปอีกทางนึงที่เราก็รู้สึกว่าเขาก็แฮ้ปปี้กับชีวิตดี พอตอนที่ท้อใจมากๆ
จู่ๆก็คิดว่าถ้าเป็นเพื่อนเราคนนี้คงทำได้ดีและผ่านมันไปง่ายๆแน่ๆ ถ้าเขาคิดจะทำต่อ กลับเป็นเราซะอีกที่ทำได้แย่กว่าเขาแต่เรายังคงต้องเดินไปตามทางนี้ต่อไป จู่ๆก็รู้สึกแย่ขึ้นมาเลยค่ะ จนมีคำถามขึ้นมาแบบนี้ แบบหัวกระทู้เลยค่ะ TT
ปล. กระทู้นี้เราแค่อยากจะแชร์ในมุมมองของเรา สิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่นะคะ และอยากรู้ในมุมมองของคนอื่นๆด้วย เลยมาตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานะคะ
เคยมั้ยคะที่รู้สึกว่า ที่ๆเรายืนไม่ใช่ที่ของเราจริงๆ
ตัวเราเองรู้สึกเหมือนจะเข้าใจคำๆนี้ขึ้นมาเลย ตอนนี้เรากำลังก้าวตามความฝันของตัวเองอยู่ สำเร็จไปทีละขั้น เหลืออีกไม่กี่ขั้นก็จะได้เป็นอย่างที่หวัง
ก่อนหน้านี้ล้มลุกคลุกคลานมาก็พอสมควรกว่าจะมีวันนี้ เคยคิดว่าเราเองคงหมดหวังกับทางนี้คงไปต่อไม่ได้แล้ว แต่อยู่ดีๆก็มาได้ถึงจุดๆนี้ ที่จริงก็ภูมิใจ
ในตัวเองอยู่ระดับนึงนะคะ แต่สิ่งที่ตัวเรากำลังพยายามทำตอนนี้เพื่อให้สำเร็จไปอีกขั้น เรากลับรู้สึกว่ามันยากเย็นเหลือเกิน บางทีก็รู้สึกว่ามันใช่จริงๆหรอ
เราจะทำได้หรอ รู้สึกตัวเองกากเกินไป แต่ทุกๆวินาทีที่ผ่านไปก็พยายามปลอบตัวเองว่ามันต้องดีขึ้นน่า
แล้วจู่ๆเราก็นึกถึงเพื่อนของเราคนนึงค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ตามหาความฝันด้วยกันทั้งคู่ เรารู้สึกว่าเขาทำได้ดี ดีมากและแน่นอนว่าดีกว่าเรา ชื่นชมเขามาตลอด แต่เขาในวันนี้เลือกทางเดินของตัวเองแล้ว ทางเดินคนละฝั่งกับเรา เลือกไปอีกทางนึงที่เราก็รู้สึกว่าเขาก็แฮ้ปปี้กับชีวิตดี พอตอนที่ท้อใจมากๆ
จู่ๆก็คิดว่าถ้าเป็นเพื่อนเราคนนี้คงทำได้ดีและผ่านมันไปง่ายๆแน่ๆ ถ้าเขาคิดจะทำต่อ กลับเป็นเราซะอีกที่ทำได้แย่กว่าเขาแต่เรายังคงต้องเดินไปตามทางนี้ต่อไป จู่ๆก็รู้สึกแย่ขึ้นมาเลยค่ะ จนมีคำถามขึ้นมาแบบนี้ แบบหัวกระทู้เลยค่ะ TT
ปล. กระทู้นี้เราแค่อยากจะแชร์ในมุมมองของเรา สิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่นะคะ และอยากรู้ในมุมมองของคนอื่นๆด้วย เลยมาตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานะคะ