เนื่องจากวันหยุดช่วงสั้น ๆ ที่ผ่านมา ทำให้
GoNeverStop (https://www.facebook.com/GoNeverStopWithMe/) ได้มีเวลาว่างเล็กน้อยบวกกับโชคชะตาที่ซื่อมิ่งเขียนไว้ จึงทำให้มีโอกาสพาตัวเองไปชิลคนเดียวที่ “ชิงชิว” ดินแดนของจิ้งจอกเก้าหาง ซีรี่ย์แห่งชาติสามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่
เปรียบเทียบสถานที่ถ่ายทำและสถานที่จริงจากซีรี่ย์สามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่
การเดินทางสำหรับมนุษย์ทั่วไปอย่างเราก็ไม่ยากไม่ง่าย แต่นานสักหน่อย
นั่งเครื่องบินจากเมืองไทยไปคุนหมิงใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าเกือบสามชั่วโมง หลังจากนั้นนั่งรถไฟฟ้าไปต่อรถไฟความเร็วสูงไปลงที่ผู่เจ่อเฮยใช้เวลา 1 ชั่วโมง 40 นาที ต่อรถบัสท้องถิ่นไปอีก 30-40 นาที พอลงรถบัสก็ต่อรถม้า 50 บาท โดยสารมาแค่ 5 ต่อดังที่ว่าเท่านั้น! แค่นี้พวกเจ้าทั้งหลายก็จะมาถึง “ชิงชิว” แล้ว ออ…แต่ถ้าเจ้าเป็นซ่างเสิน (เทพชั้นสูง) ก็เอาเป็นว่าหายตัวมาเลยแล้วกันไม่ต้องลำบากลำบนไปต่อเสียหลายต่อหรอก ทั้งประหยัดเงินและประหยัดเวลามากกว่ากันเยอะเชียว
ช่วงที่เราไปโดนซื่อมิ่งเทพชะตาขาเม้าท์เล่นตลกขีดเขียนชะตาให้เราต้องฝ่าด่านเคราะห์กว่าจะไปถึงชิงชิวได้แสนสาหัสเชียว เนื่องจากว่าเราพักที่ผู่เจ่อเฮยแล้วออกเที่ยวแถว ๆ นั้นด้วย ตอนที่เราจะไปชิงชิวเป็นช่วงเย็น ออกเดินทางจากเขาชิงหลง (青龙山) ดูแผนที่แล้วเห็นว่าระยะทางเดินไปชิงชิวมันไกลมาก ขอจ้างรถม้าพาไปหน่อยเหอะ
แต่รถม้าเกือบทุกคันกล่าวว่า
“มันเข้าไม่ได้” แล้วก็
“#@()@#*)%&)(@))**&^%…” ฟังไม่รู้เรื่องแหละ ได้แต่อุทานในใจ
“มหาเทพตงหัวช่วยข้าด้วย ทำยังไงต่อดี นี่เราจะซ…ว…ย…ขนาดว่ามาถึงนี่แล้วจะไม่ได้ไปชิงชิวหรอ” เลยพยายามเดินไปเองสักระยะ แล้วก็ส่งวีแชทถามเจ้าของที่พักจนได้ความว่า
“มันปิดปรับปรุง เข้าไปได้หลัง 6 โมงเย็น”
เริ่มกังวลสิที่นี้เพราะว่าเราไปคนเดียวด้วย ถ้าเข้าไปที่ชิงชิวเย็นขนาดนั้นกว่าจะออกมามืดพอดี จะปลอดภัยไหมนี่ เดินคลุกฝุ่นจากเขาชิงหลงมาไกลพอสมควร ยังไม่เจอสักป้ายที่บอกทางไปชิงชิว นี่มันเป็นที่ท่องเที่ยวไหม!?!?
จนมาถึงระยะทางอีก 2 กิโลจะถึงแล้ว มีคนขับรถม้ามาถามว่าไปชิงชิวใช่ไหม ไม่รอช้าขอไปด้วยเลยจ้า แล้วคนขับรถม้าก็พามาส่งที่ทางเข้าแปลกตาแบบไม่ใช่ทางเข้าสถานที่ท่องเที่ยว เป็นแบบทางที่ชาวบ้านมาขุดถางไว้เองพร้อมมีชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งยืนเก็บค่าผ่านทาง 5 หยวนต่อคน สภาพทางเปลี่ยวมาก ถ้าไม่มีครอบครัวที่ขึ้นรถม้ามาด้วยกันเดินไปด้วย เราคงไม่กล้าเข้าไปแน่
เดินเข้าไปนานพอสมควรแล้วก็จะพบกับวิวที่แสนคุ้นตา มีนักท่องเที่ยวพากันมาถ่ายภาพอยู่เยอะเหมือนกัน
ตอนนี้ต้นไม้ที่เคยออกดอกสีชมพู ดอกก็โรยราไปหมดแล้ว สะพานที่เคยเห็นในซีรี่ย์ก็ไม่เจอ (น่าจะเอาออกไปหรือเปล่า) ที่ยังคงเหลืออยู่ก็เป็นเกาะกลางน้ำ กับเพิงจิบชาเม้ามอย (ปัจจุบันมีคุณป้ามานั่งขายของกินเล่น ขายผักให้ขบเคี้ยวเล่น) แค่นี้ก็ฟินส์แล้ว มาถึงสักที…บรรลุวัตถุวัตถุประสงค์ของทริปนี้ ที่สำคัญจากตอนแรกที่กังวลว่าจะมืดแล้วเดินกลับอันตราย ปรากฎว่าตอนที่ไปสองทุ่มก็ยังมีแสงอยู่เลยจ้า
จำกระท่อมนั่งเล่นหลังนี้ได้ไหมเอ่ย
ส่วนใครอยากไปตรงเกาะกลางน้ำคุณป้าที่ขายของในเพิงก็มีบริการพายเรือพาไปส่งที่เกาะ ราคาแล้วแต่ตกลง (อันนี้น่าจะเป็นบริการที่เพิ่งเพิ่มเข้ามาทีหลัง หลังจากโดนรบเร้าจากนักท่องเที่ยวแถวนั้นให้พาไป)
สถานที่เที่ยวรอบชิงชิวหรือพื้นที่ชมวิวทิวทัศน์ผู่เจ่อเฮย (Puzhehei Scenic Area, 普者黑景区) แห่งยูนนานยังมีอีกเดี๋ยว GoNeverStop (https://www.facebook.com/GoNeverStopWithMe/) จะมาอัพเดตให้ชมกันค่ะ เราไปพักที่ผู่เจ่อเฮยนี้แบบชิล ๆ ถึง 2 คืนเชียวหล่ะ
[CR] ไปชิลที่ “ชิงชิว” สามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่
เปรียบเทียบสถานที่ถ่ายทำและสถานที่จริงจากซีรี่ย์สามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่
การเดินทางสำหรับมนุษย์ทั่วไปอย่างเราก็ไม่ยากไม่ง่าย แต่นานสักหน่อย นั่งเครื่องบินจากเมืองไทยไปคุนหมิงใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าเกือบสามชั่วโมง หลังจากนั้นนั่งรถไฟฟ้าไปต่อรถไฟความเร็วสูงไปลงที่ผู่เจ่อเฮยใช้เวลา 1 ชั่วโมง 40 นาที ต่อรถบัสท้องถิ่นไปอีก 30-40 นาที พอลงรถบัสก็ต่อรถม้า 50 บาท โดยสารมาแค่ 5 ต่อดังที่ว่าเท่านั้น! แค่นี้พวกเจ้าทั้งหลายก็จะมาถึง “ชิงชิว” แล้ว ออ…แต่ถ้าเจ้าเป็นซ่างเสิน (เทพชั้นสูง) ก็เอาเป็นว่าหายตัวมาเลยแล้วกันไม่ต้องลำบากลำบนไปต่อเสียหลายต่อหรอก ทั้งประหยัดเงินและประหยัดเวลามากกว่ากันเยอะเชียว
ช่วงที่เราไปโดนซื่อมิ่งเทพชะตาขาเม้าท์เล่นตลกขีดเขียนชะตาให้เราต้องฝ่าด่านเคราะห์กว่าจะไปถึงชิงชิวได้แสนสาหัสเชียว เนื่องจากว่าเราพักที่ผู่เจ่อเฮยแล้วออกเที่ยวแถว ๆ นั้นด้วย ตอนที่เราจะไปชิงชิวเป็นช่วงเย็น ออกเดินทางจากเขาชิงหลง (青龙山) ดูแผนที่แล้วเห็นว่าระยะทางเดินไปชิงชิวมันไกลมาก ขอจ้างรถม้าพาไปหน่อยเหอะ
แต่รถม้าเกือบทุกคันกล่าวว่า “มันเข้าไม่ได้” แล้วก็ “#@()@#*)%&)(@))**&^%…” ฟังไม่รู้เรื่องแหละ ได้แต่อุทานในใจ “มหาเทพตงหัวช่วยข้าด้วย ทำยังไงต่อดี นี่เราจะซ…ว…ย…ขนาดว่ามาถึงนี่แล้วจะไม่ได้ไปชิงชิวหรอ” เลยพยายามเดินไปเองสักระยะ แล้วก็ส่งวีแชทถามเจ้าของที่พักจนได้ความว่า “มันปิดปรับปรุง เข้าไปได้หลัง 6 โมงเย็น”
เริ่มกังวลสิที่นี้เพราะว่าเราไปคนเดียวด้วย ถ้าเข้าไปที่ชิงชิวเย็นขนาดนั้นกว่าจะออกมามืดพอดี จะปลอดภัยไหมนี่ เดินคลุกฝุ่นจากเขาชิงหลงมาไกลพอสมควร ยังไม่เจอสักป้ายที่บอกทางไปชิงชิว นี่มันเป็นที่ท่องเที่ยวไหม!?!?
จนมาถึงระยะทางอีก 2 กิโลจะถึงแล้ว มีคนขับรถม้ามาถามว่าไปชิงชิวใช่ไหม ไม่รอช้าขอไปด้วยเลยจ้า แล้วคนขับรถม้าก็พามาส่งที่ทางเข้าแปลกตาแบบไม่ใช่ทางเข้าสถานที่ท่องเที่ยว เป็นแบบทางที่ชาวบ้านมาขุดถางไว้เองพร้อมมีชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งยืนเก็บค่าผ่านทาง 5 หยวนต่อคน สภาพทางเปลี่ยวมาก ถ้าไม่มีครอบครัวที่ขึ้นรถม้ามาด้วยกันเดินไปด้วย เราคงไม่กล้าเข้าไปแน่
เดินเข้าไปนานพอสมควรแล้วก็จะพบกับวิวที่แสนคุ้นตา มีนักท่องเที่ยวพากันมาถ่ายภาพอยู่เยอะเหมือนกัน
ตอนนี้ต้นไม้ที่เคยออกดอกสีชมพู ดอกก็โรยราไปหมดแล้ว สะพานที่เคยเห็นในซีรี่ย์ก็ไม่เจอ (น่าจะเอาออกไปหรือเปล่า) ที่ยังคงเหลืออยู่ก็เป็นเกาะกลางน้ำ กับเพิงจิบชาเม้ามอย (ปัจจุบันมีคุณป้ามานั่งขายของกินเล่น ขายผักให้ขบเคี้ยวเล่น) แค่นี้ก็ฟินส์แล้ว มาถึงสักที…บรรลุวัตถุวัตถุประสงค์ของทริปนี้ ที่สำคัญจากตอนแรกที่กังวลว่าจะมืดแล้วเดินกลับอันตราย ปรากฎว่าตอนที่ไปสองทุ่มก็ยังมีแสงอยู่เลยจ้า
จำกระท่อมนั่งเล่นหลังนี้ได้ไหมเอ่ย
ส่วนใครอยากไปตรงเกาะกลางน้ำคุณป้าที่ขายของในเพิงก็มีบริการพายเรือพาไปส่งที่เกาะ ราคาแล้วแต่ตกลง (อันนี้น่าจะเป็นบริการที่เพิ่งเพิ่มเข้ามาทีหลัง หลังจากโดนรบเร้าจากนักท่องเที่ยวแถวนั้นให้พาไป)
สถานที่เที่ยวรอบชิงชิวหรือพื้นที่ชมวิวทิวทัศน์ผู่เจ่อเฮย (Puzhehei Scenic Area, 普者黑景区) แห่งยูนนานยังมีอีกเดี๋ยว GoNeverStop (https://www.facebook.com/GoNeverStopWithMe/) จะมาอัพเดตให้ชมกันค่ะ เราไปพักที่ผู่เจ่อเฮยนี้แบบชิล ๆ ถึง 2 คืนเชียวหล่ะ
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น