ผมอายุ 50 ปี ชีวิตลุ่มๆดอนๆ ปัจจุบันทำงานที่นี่(ขอสงวนไม่พาดพิงครับ)ได้เดือนกว่า แล้วก็มีเหตุตั้งวันที่ 1 - 6 พ.ค. นายจ้างไม่จ่ายค่าแรง หลังจากนั้นนายจ้างบอกว่าเขาไม่ไหว จึงจ่ายให้วันละ 220 บาท(เดิมปกติวันละ 500) ดังนั้นค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ สารพัดค่า ผมติดลบทั้งหมด ผมมีเพียงค่ารถไปกลับและค่ากินเพียงเล็กน้อย
ผมอยากมีงานทำ อะไรก็ได้ที่ทำแล้วได้ค่าแรงพอเลี้ยงชีพ เมื่อวานนายจ้างก็ไม่จ่ายค่าแรงมาให้ หัวหน้างานและผมโทรไปหานายจ้าง เขาก็ไม่รับสาย เรื่องนี้มีหลายประเด็นความอยู่รอด
1.เฉพาะหน้า ผมจะไปยังไง ผมไม่มีข้าวของสมบัติหรือจะหยิบยืมแลกเปลี่ยนเป็นเงินประคองตัว
2.ผมจะทำงานนี้ต่อ ก็เหมือนเสี่ยง(ไม่รู้ชะตากรรม จะรอดไหม) แต่ถ้าไม่ทำ ก็ไม่มีที่อื่นให้ไปทำ
3.ผมจะไปตายเอาดาบหน้า ก็ไม่มีเงินสำรองเพื่อชีวิตเลย
4.เรื่องระยะกลาง ต้องไปร้องต่อกรมแรงงานเรื่องค่าแรง รวมความแล้ว ผมไม่มีปัญญาแก้ปัญหาวิกฤตตรงหน้า ใครผู้มีปัญญาความคิด ช่วยออกความเห็นให้ด้วยครับ
**ผมอายุ 50 ปี จบ ม.6 เคยมีประวัติคดีอาญา(คดีพรบ.เช็ค) หางานยากๆๆๆมากๆๆๆ อายุเกินเกณฑ์ของงานส่วนใหญ่ และติดประวัติคดีอาญานี้ เหมือนเกือบดับสนิท
มีความสามารถพิเศษคือ มีทักษะภาษาอังกฤษ และ มีความรู้เฉพาะด้านการวิเคราะห์โดยเทคนิคในกราฟเพื่อการลงทุนให้มีกำไร**
ใครมีไอเดียกรุณาแนะนำ
ผมอยากมีงานทำ อะไรก็ได้ที่ทำแล้วได้ค่าแรงพอเลี้ยงชีพ เมื่อวานนายจ้างก็ไม่จ่ายค่าแรงมาให้ หัวหน้างานและผมโทรไปหานายจ้าง เขาก็ไม่รับสาย เรื่องนี้มีหลายประเด็นความอยู่รอด
1.เฉพาะหน้า ผมจะไปยังไง ผมไม่มีข้าวของสมบัติหรือจะหยิบยืมแลกเปลี่ยนเป็นเงินประคองตัว
2.ผมจะทำงานนี้ต่อ ก็เหมือนเสี่ยง(ไม่รู้ชะตากรรม จะรอดไหม) แต่ถ้าไม่ทำ ก็ไม่มีที่อื่นให้ไปทำ
3.ผมจะไปตายเอาดาบหน้า ก็ไม่มีเงินสำรองเพื่อชีวิตเลย
4.เรื่องระยะกลาง ต้องไปร้องต่อกรมแรงงานเรื่องค่าแรง รวมความแล้ว ผมไม่มีปัญญาแก้ปัญหาวิกฤตตรงหน้า ใครผู้มีปัญญาความคิด ช่วยออกความเห็นให้ด้วยครับ
**ผมอายุ 50 ปี จบ ม.6 เคยมีประวัติคดีอาญา(คดีพรบ.เช็ค) หางานยากๆๆๆมากๆๆๆ อายุเกินเกณฑ์ของงานส่วนใหญ่ และติดประวัติคดีอาญานี้ เหมือนเกือบดับสนิท
มีความสามารถพิเศษคือ มีทักษะภาษาอังกฤษ และ มีความรู้เฉพาะด้านการวิเคราะห์โดยเทคนิคในกราฟเพื่อการลงทุนให้มีกำไร**