ช่วยแต่งอินทราวิเชียรฉันท์ 11 เรื่องดาวอินคา ให้หน่อยได้ไหมครับ

เพียงบทกวีเขียนจากใจให้ใครอ่าน ฝากสื่อสารความเหงาเศร้าความฝัน ถ้อยคำกลอนอ่อนละมุนอบอุ่นนั้น หวังสักวันแตะหัวใจผู้พบเจอ มิได้หวังชื่อเสียงหรือเกียรติใหญ่ เพียงตั้งใจเรียงคำข้ามค่ำเผลอ ให้บทกวีปลอบใจยา

หนูแต่งไม่ค่อยเก่งมากอยากให้มันคล้องจองกันซึ่งหนูมีคำขึ้นต้นให้แล้วค่ะ ( ขึ้นต้น ) ​เพียรพรประคองฝัน หนูทำได้แค่นี้หนูไม่เก่งแต่งฉันท์เลย ใครพอแต่งเก่ง ๆ ช่วยหนูด้วยยย เกี่ยวกับชีวิตตัวเองกำลังจะตามหา