ตามกระทู้คุณฮัก (ที่ไม่รู้ว่าจะมาจากคำว่ากอด หรือ ความรักดี หยอกๆ) มาจากที่เค้าแชร์กันค่ะ ก็เลยได้มาอ่านกระทู้อื่นๆด้วย ได้เข้าไปตอบไว้ในกระทู้นึงค่ะ แต่เรื่องที่อยากจะพูดมันเยอะเหลือเกิน จะไปใช้พื้นที่ของท่านเจ้าของกระทู้เยอะ ก็อาจจะไม่เหมาะ ขอตั้งเองแล้วกันค่ะ นานๆมาที ฮี่ฮี่ฮี่
ที่เราตอบไว้ในกระทู้โน้น
ความคิดเห็นที่ 153
เราไม่ได้ไปค่ะ ไม่ได้เป็น FC ขนาดติดตามใกล้ชิดค่ะ แต่ยอมรับว่าชอบน้องทั้ง 2 ค่ะ
สำหรับงานนี้ เราตามเสพ จากทุกสื่อ เห็นด้วยกับสิ่งที่หลายๆท่านบอกว่า ศิลปะ กับ อนาจาร มีเส้นบางๆกั้นอยู่
สำหรับเรา เส้นบางๆนั้นสำหรับเรา คือ ความรู้ ประสบการณ์ ความคิด
ความชอบหรือไม่ชอบ ก็จะเป็นอีกเรื่องนึงค่ะ
ส่วนตัวแล้วเราชอบดูหนังเต้นๆ กับ การแสดงแนว contemporary dance ค่ะ เลยไม่ได้รู้สึกแย่กับโชว์นี้
ซึ่งการแสดงแนวนี้เน้นการสื่อความรู้สึกออกมาพร้อมท่าทางค่ะ มันก็น่าจะต้องประมาณนี้
สำหรับโชว์นี้ของ NY เรานึกถึงฉากนี้ของหนังกลุ่มนี้ค่ะ มีหลายภาค หลายชื่อเรื่อง ซึ่งเราชอบมากกกกกกกกกกก และท่าของการแสดงแบบนี้ มันก็จะประมาณนี้ค่ะ
มันไม่ควรจะใช้คำว่านัวเนีย 555555 แต่ไม่ว่ากันค่ะ อย่างที่บอก ความสามารถในการรับรู้ จะต่างกันออกไปตามเหตุเบื้องต้นค่ะ
ซึ่งถ้าเราเป็นคนชอบเต้น แล้วเราสามารถที่จะโชว์ได้ เรามีแฟนที่ชอบเต้นเหมือนกัน เราก็อยากเต้นอย่างนี้นะ อิอิอิ
ในบ้านเราก็เริ่มมีให้เห็นกันบ้างแล้ว แต่ยังไม่เป็นที่นิยมในวงกว้างค่ะ มันคือการเล่าเรื่องด้วยท่าค่ะ
แต่สำหรับภาพนิ่ง เราอึ้งค่ะ อึ้งที่คนถ่ายเลือกแคปได้ ห่วย มากค่ะ ทำโชว์ของเค้าเสียไปเลย
ถ้าลองจับภาพนิ่งในโชว์ข้างบนนี้ก็คงร้อง ....... หนักมากค่ะ 555
คือ การรับสารที่ผู้แสดงส่งออกมามันอยู่ที่ ประสบการณ์ หรือ ภาพจำ หรือ ความรู้ของผู้รับสารด้วยค่ะ เป็นเรื่องทางจิตวิทยา
ซึ่งอันนี้ ไม่มีใครถูก ใครผิดค่ะ แต่ละคนจะสามารถรับสารได้ไม่เหมือนกันอยู่แล้วค่ะ
และต่อให้เห็นเหมือนกัน จะ ชอบ หรือ ไม่ชอบ ก็ไม่มีใครผิด ใครถูก อีกด้วยเหมือนกันค่ะ
ดังนั้น ในฐานะที่ดู TGT ดูรายการประกวดเต้นต่างๆ เคยคิดว่า อยากให้บ้านเราทำหนังแบบนี้บ้าง หรือ ละครแนวนี้บ้าง เราสมหวังขึ้นมานี๊ดดดดดดดส์นึง 555 เพราะถ้าคาดหวังให้น้องทำโชว์แบบในหนัง คนต้องอีกสักพักใหญ่ๆเลย เพราะเวลาซ้อมกันน้อยเหลือเกิน จะเต้นแบบโชว์ข้างบนนี้ได้ มันอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิต
แต่จากดูโชว์ในงานนี้ เราคิดว่า ถ้าน้องมาทุ่มเทให้กับการเต้นแบบเป็นเรื่องเป็นราว เราก็ว่า 2 คนนี้จะทำได้ในสักวันนึงนะ
ขอเขียนถึง The Real Nadech Concert ในฐานะ Fซุ่ม ที่เฝ้ามองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆค่ะ
ที่เราตอบไว้ในกระทู้โน้น
ความคิดเห็นที่ 153
เราไม่ได้ไปค่ะ ไม่ได้เป็น FC ขนาดติดตามใกล้ชิดค่ะ แต่ยอมรับว่าชอบน้องทั้ง 2 ค่ะ
สำหรับงานนี้ เราตามเสพ จากทุกสื่อ เห็นด้วยกับสิ่งที่หลายๆท่านบอกว่า ศิลปะ กับ อนาจาร มีเส้นบางๆกั้นอยู่
สำหรับเรา เส้นบางๆนั้นสำหรับเรา คือ ความรู้ ประสบการณ์ ความคิด
ความชอบหรือไม่ชอบ ก็จะเป็นอีกเรื่องนึงค่ะ
ส่วนตัวแล้วเราชอบดูหนังเต้นๆ กับ การแสดงแนว contemporary dance ค่ะ เลยไม่ได้รู้สึกแย่กับโชว์นี้
ซึ่งการแสดงแนวนี้เน้นการสื่อความรู้สึกออกมาพร้อมท่าทางค่ะ มันก็น่าจะต้องประมาณนี้
สำหรับโชว์นี้ของ NY เรานึกถึงฉากนี้ของหนังกลุ่มนี้ค่ะ มีหลายภาค หลายชื่อเรื่อง ซึ่งเราชอบมากกกกกกกกกกก และท่าของการแสดงแบบนี้ มันก็จะประมาณนี้ค่ะ
มันไม่ควรจะใช้คำว่านัวเนีย 555555 แต่ไม่ว่ากันค่ะ อย่างที่บอก ความสามารถในการรับรู้ จะต่างกันออกไปตามเหตุเบื้องต้นค่ะ
ซึ่งถ้าเราเป็นคนชอบเต้น แล้วเราสามารถที่จะโชว์ได้ เรามีแฟนที่ชอบเต้นเหมือนกัน เราก็อยากเต้นอย่างนี้นะ อิอิอิ
ในบ้านเราก็เริ่มมีให้เห็นกันบ้างแล้ว แต่ยังไม่เป็นที่นิยมในวงกว้างค่ะ มันคือการเล่าเรื่องด้วยท่าค่ะ
แต่สำหรับภาพนิ่ง เราอึ้งค่ะ อึ้งที่คนถ่ายเลือกแคปได้ ห่วย มากค่ะ ทำโชว์ของเค้าเสียไปเลย
ถ้าลองจับภาพนิ่งในโชว์ข้างบนนี้ก็คงร้อง ....... หนักมากค่ะ 555
คือ การรับสารที่ผู้แสดงส่งออกมามันอยู่ที่ ประสบการณ์ หรือ ภาพจำ หรือ ความรู้ของผู้รับสารด้วยค่ะ เป็นเรื่องทางจิตวิทยา
ซึ่งอันนี้ ไม่มีใครถูก ใครผิดค่ะ แต่ละคนจะสามารถรับสารได้ไม่เหมือนกันอยู่แล้วค่ะ
และต่อให้เห็นเหมือนกัน จะ ชอบ หรือ ไม่ชอบ ก็ไม่มีใครผิด ใครถูก อีกด้วยเหมือนกันค่ะ
ดังนั้น ในฐานะที่ดู TGT ดูรายการประกวดเต้นต่างๆ เคยคิดว่า อยากให้บ้านเราทำหนังแบบนี้บ้าง หรือ ละครแนวนี้บ้าง เราสมหวังขึ้นมานี๊ดดดดดดดส์นึง 555 เพราะถ้าคาดหวังให้น้องทำโชว์แบบในหนัง คนต้องอีกสักพักใหญ่ๆเลย เพราะเวลาซ้อมกันน้อยเหลือเกิน จะเต้นแบบโชว์ข้างบนนี้ได้ มันอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิต
แต่จากดูโชว์ในงานนี้ เราคิดว่า ถ้าน้องมาทุ่มเทให้กับการเต้นแบบเป็นเรื่องเป็นราว เราก็ว่า 2 คนนี้จะทำได้ในสักวันนึงนะ