คนในชีวิตจริงจะสู้คนในใจได้จริงหรอ??

สวัสดีค่ะ คือ เราไม่รู้ว่าจะต้องเดินหน้าต่อหรือหยุดความสัมพันธ์ไว้เพียงเท่านี้ดีค่ะT_T แต่ต้องขอเกริ่นก่อนว่าเราคบกับแฟนมา 4 ปีแล้วค่ะ ขอย้อนกลับไปช่วงแรกประมาณ1-2ปีที่คบกัน เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก ก่อนหน้านี้ที่เราจะคบกับเขา ก็ได้ยินชื่อของคนๆนึงอยู่ "มล" (ชื่อสมมุติ) เขา2คนรักกันมาก คบๆเลิกๆ จนเหมือนก็มีการเลิกกันจริงๆเกิดขึ้น แฟนเราไปมีคนใหม่ชื่อ "โบ" และก็เลิกกะโบมาคบเราค่ะ เราก็เผลอตกหลุมของเขาใหม่อีกครั้ง(สมัยนานมาแล้วเราเคยคบกันแล้วเลิกค่ะ ห่างหายไปนานมาก) แต่ก็เหมือนจะไปด้วยดี แต่ก็ลงเอยเหมือนเดิม คือ เขายังคงไปๆมาๆกับโบ เป็นห่วงกัน ยังคุยกันเหมือนปกติ และหึงหวงกันเพราะโบก็มีแฟนใหม่แล้วค่ะ และสุดท้ายจบลงที่เรากับเขาผ่านมาได้ แล้วแฟนเราก็เลิกติดต่อกับโบไปค่ะ ผ่านมาได้2เดือน มลก็กลับเข้ามาทวงของคืน และก็เป็นเหมือนเดิมค่ะ คุยกัน เจอกัน จนสุดท้ายเราจับได้ เขาไปพาไปเคลียกัน3 คน แต่ไม่รู้ทำไมตอนไปถึงเขา2คน ก็พากันแยกไปคุยตรงอื่นไม่ให้เราได้ยิน คุยอยู่นานมาก และก็ต่างคนต่างร้องไห้ และก็กอดกัน วินาทีนั้น คือ เราก็ร้องอยู่ไกลๆ ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เลยจะเดินกลับบ้าน แต่เพราะมืดค่ำแล้วบวกกับ สถานที่นัดเจอกันเป็นแถวบ้านมลค่ะ เลยไม่รู้ทางกลับ ตอนเข้าซอยมาคือซับซ้อนมาก จำไม่ทันค่ะ ก็เลยเดินไปเลย แต่แฟนเราก็รีบวิ่งมาจับมือแล้วบอกว่าจะไปไหน จะกลับได้ยังไง สุดท้ายดราม่ากัน3คนเลยตรงนั้น และมลก็พูดว่า มลรู้แล้วว่าหมี(ขอสมมุติเป็นชื่อแฟนเราแล้วกันนะคะ)เลือกใคร ถ้าหมีไม่เลือกเธอ หมีคงไม่วิ่งมาจับมือเธอไว้ เราก็งงๆค่ะ แบบมันเกี่ยวกันหรอ? แต่หมีก็เงียบไม่พูดอะไรค่ะ สุดท้ายจบที่เรากับหมีก็ยังคบกันต่อไป และก็มีคนอีก2 คน ที่แฟนเราเข้าไปยุ่ง ไปคุย แต่ทุกครั้งก็จะจบที่เราจับได้และให้อภัยค่ะ จนเราเปิดเทอมมหาลัย(แถวนครปฐม) ก็ประมาณ84 กม.จากกรุงเทพค่ะ ก็พอไปหากันได้บ้าง แต่เขาหวงมากแทบจะต้องใส่หูฟังคุยตลอดเวลาเลยค่ะ ข้าวต้องถ่ายทุกมื้อ เลิกเรียนต้องโทร ตอนแรกเราก็ไม่โอเค จนมีปัญหากัน ทีนี้เคลียกันยากและ เพราะไม่สามารถไปคุยตรงๆต่อหน้าได้ค่ะ และช่วงนั้นเองก็ดันมีคนเข้ามาจีบเรา เราก็ผิดเองค่ะที่ให้ไลน์เขาไป แต่ก็แทบจะไม่ได้คุยกันเชิงจีบเลยค่ะ นานๆทีมีปล่อยมุกเสี่ยวมาบ้าง บอกตรงๆเราอยากเอาคืน อยากให้หมีรู้บ้างว่ามันรู้สึกยังไงเวลาคนรักนอกใจ ความคิดตอนนั้นเด็กมาก ถ้าย้อนกลับไปได้คงไม่ดึงคนอื่นเข้ามาด้วย และก็จบที่หมีจับได้ แล้วเราก็ขอให้หมีอยู่ต่อ แล้วเราก็โทรไปบอกคนนั้น(คนที่มาจีบเรา)เลยว่าเลิกติดต่อกันนะ เขาก็บอกแค่คำเดียวว่าโอเค ไม่เป็นไร แล้วก็ไม่ติดต่อกันอีกเลยค่ะ ถัดจากนั้นหลายเดือน หมีก็มีแต่เราค่ะ จนกระทั่งเรารู้สึกแปลกๆ เขาไม่เหมือนเดิม เขาดูมีความลับโทรศัพท์ของหมีเนี้ยจะล็อคตลอดเลยค่ะ จนเราลองแอบๆมองเวลาเขาพิมพ์ถึงรู้ค่ะ หาเวลาเหมาะๆเช่น เขาหลับแล้วค่อยเขาไปดู ปรากฎว่าเจอไอจีลับ เป็นไอจีที่ดูเหมือนกำลังตามหาใครบางคน ตรงคำอธิบายก็ประมาณว่า "ตามหากระต่ายน้อยของเจ้าจิ้งจอก" ประมาณนี้ค่ะ แล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่ากระต่ายนี่แทนใคร?? โพสต่างๆเหมือนคิดถึงมากกกก อยากกลับไป โหยหาสุดๆ และก็เจอทวิตหลุมค่ะ คือ ก็เป็นแนวเดียวกัน ทวิตแต่แบบคิดถึง อยากกลับไป อยากให้เป็นเหมือนเดิม ไม่มีใครแทนเธอได้ ประมาณนั้นแหละค่ะ มือสั่น น้ำตาไหลเลย เหมือนกรรมตามทัน และจบที่เขาโกหกว่าคิดถึงเพื่อนเก่าที่สนิทมาก พวกโพสต่างๆ คำคม รูปต่างๆ เขาก็บอกว่าก็อปมาในเฟสทั้งนั้นแหละ เอามาโพสเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกตามสิ่งที่โพส โพสเล่นๆ คือ เรารู้สึกว่ามันไม่เนียน สุดท้ายเราก็ยอมค่ะ แต่เราไม่ใช่เชื่อ100%นะคะ เราเลยตัดสินใจทำปล่อยผ่านไป แต่ก็ยังคงหาหลักฐานให้พูดไม่ออกค่ะ เก็บๆมาเรื่อยๆ จนเมื่อวันก่อนนี้ระเบิดค่ะ เพราะช่วงหลังๆมานี้เขาเปลี่ยนไปมาก ไม่เหมือนเดิม ทักไปอ่านไม่ตอบ บางทีไม่อ่าน ทั้งๆที่เขาเป็นคนติดโทรศัพท์มากแทบจะเป็นอวัยวะชิ้นที่ 34 แล้วค่ะ โทรไปก็ไมอยากคุย ถามแต่มีอะไรอีกไหม มีอะไรที่สำคัญรึป่าว ตัดจบตลอด คุยไม่ถึง2นาทีด้วยซ้ำ ปกติ จะโทรหากันบ้าง นี่ไม่มีเลย และดูไม่ค่อยมีความสุขเวลาอยู่กับเรา เราเลยอยากดูโทรศัพท์เขาอีกครั้ง เท่านั้นหละค่ะ เขาสร้างไอจีใหม่อีก ที่ไม่ใช่ไอจีที่เราจับได้ตอนแรกนะคะ และแอคทวิตหลุมอีกแอคเคาท์ เรายอมแพ้เลยค่ะ ทีนี้เราเริ่มเดาออก หลังจากโง่มานานมาก เราได้เคลียกัน2คน แต่ด้วยเวลาที่จำกัด เพราะเขาจะไปทำงาน เลยเหมือนคุยกันแปบเดียว เขาพูดว่า ในใจเรามันเป็นมลเสมอตลอดมา เราไม่สามารถกลับไปหามลได้ เราไม่รู้สึกอะไรกับเธอแล้ว ไม่มีใครแทนที่มลได้ แต่คนในใจกับคนในชีวิตจริงไม่เหมือนกัน ทุกๆคำ คำว่ารักที่เราเคยบอกเธอ มันเป็นเรื่องจริงนะ เราอยากเริ่มต้นใหม่ อยู่ด้วยกันก่อน เธอจะต้องทำให้เราลืมมลได้แน่ๆ ...เราก็อยากถามเขาหลายอย่างมาก แต่อย่างที่บอกค่ะ เวลามีจำกัด สุดท้ายเขาจบที่อยากคุยนะวันที่1 มิ.ย.นี้มาเจอกัน และจะเล่าทุกอย่าง เรารู้สึกไม่ไหว เหมือนเข้าใจคำว่าแตกสลายเป็นยังไงก็วันนั้นเลยจริงๆ มันไม่มีแรงแม้จะยืนด้วยซ้ำ เราไม่รู้ควรทำยังไงต่อ ได้แต่ร้องไห้ฟูมฟาย กินข้าวไม่ลง ในหัวก็คิดแต่เรื่องนี้ ในใจก็เจ็บแปลบ ไม่ให้หยุดพักเลย กลับมาถึงบ้านก็ตัดสินใจบล็อคไลน์ แต่ไม่บล็อคเบอร์ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่ตัดให้ขาดไปเลย กดเข้าไปดูรูปเก่าๆก็ทำใจลบรูปไม่ลง เอาเขาออกจากหัวไม่ได้เลยจริงๆค่ะ พาลไม่มีสมาธิทำอย่างอื่นเลย ใจมันเหมือนยังกึ่งสู้กึ่งยอม แต่คิดว่าสู้ไปก็คงเปลี่ยนใจเขาไม่ได้อยู่ดี เป็นพวกคุณจะสู้ไหมคะ หรือจะหยุดและยอมรับ บอกเลยว่าการยอมรับว่าชีวิตที่ปกติมีเขามาตลอด แล้วจะไม่มีเขาแล้ว มันรู้สึกทำใจลำบากมาก เขาเคยพูดมาตอนทะเลาะกันครั้งสุดท้ายว่า เขาเลือกคนผิดจริงๆ เขาไม่น่าเลือกเราเลย... ค่ะ ก็เรื่องย่อๆประมาณเท่านี้(นี่ย่อแล้วหรอ??)  รายละเอียดจริงคือเยอะกว่านี้มาก ลืมบอกไปค่ะ (ก่อนระเบิดลง) สถานะก่อนหน้านี้ช่วงตั้งแต่ต้นเดือนพฤษภา เค้าบอกเลิกเรา แล้วตัดสินใจเป็นเพื่อน แต่เอาเข้าจริงๆเขากลับทำคล้ายๆเดิม มีกอดกัน หอมแก้มกัน และมีอะไรกัน แต่หึงหวงไม่ได้ (ไม่โทรคุยไม่ตอบแชทเหมือนเดิม) แต่พอใครถามก็เพื่อนกัน เราก็ไม่โอเคมากๆแต่สุดท้ายก็ได้แต่ยอมเพราะหวังว่าสักวันเขาจะเปลี่ยนใจ เขาบอกไม่ต้องมีสถานะหรอก อยู่กันไปแบบนี้แหละ เป็นเพื่อน พี่ น้อง ดูแลกัน...เราก็ได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตา

เราต้องทำยังไงดีคะ ควรไปเจอเขาไหม หรือปล่อยเขาไป