แล้วหลังจากนั้นเรากับครูเค้าก็ได้เริ่มคุยกัน จนใกล้วันลอยกระทงครูเค้าชวนไป บอกว่าถือเป็นการตอบแทนที่ซื้อเสื้อให้ พอถึงวันลอยกระทงฝนตก เหมือนฟ้าฝนไม่ค่อยเป็นใจ แต่เราก็รอจนฝนหยุดแล้วสุดท้ายก็ได้ไปลอยด้วยกัน พอลอยที่แรกเสร็จครูเค้าก็ชวนไปลอยอีกที่ ให้นั่งรถมอเตอร์ไซค์ไปกับครูเค้า เราก็ขึ้นไปเรานั่งห่างเค้ามาก ตัวเกร็งไปหมด มันเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ หลังจากไปสถานลอยกระทงเสร็จเราก็แยกย้ายกลับบ้าน เราคุยกันทุกวันไปวิ่งที่สวนด้วยกันแทบทุกวัน จนเกิดเป็นความไว้ใจ เชื่อใจและความผูกพันธ์ ทุกวันหลังจากวิ่งเสร็จเรากับครูจะมานั่งเล่าเรื่องราวในชีวิตในแต่ละวันให้กันและกันฟังที่ริมสระ ส่วนมากครูเค้าจะเป็นคนเล่าเพราะเขินไม่ค่อยพูด (แต่ปกติเราพูดมากนะ) เราอยู่แบบนั้นประมาณเดือน2เดือน เหมือนมันเป็นจังหวะชีวิตที่ต้องห่างกัน มันเป็นช่วงปิดเทอมเราต่างคนต่างอยู่แต่คุยกันทุกวัน รู้ตัวอีกทีเราก็คบกันโดยไม่มีคำว่าขอคบ เราอยู่กันแบบมีความสุขกันมาก ถึงเราจะไม่ค่อยโอเคกับสถานะตัวเองเพราะเราเป็นนักเรียน เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันต้องหลบๆซ่อนๆตลอด บางทีถ้าเจอคนรู้จักก็ต้องตีตัวออกห่างหรือหายไปเลย😔 เราแอบเหนื่อยแต่ก็ยังมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับครูเค้า จนเข้าเดือนที่ครบรอบเดือนที่8 ทุกอย่างกลับพลิกผันไปอย่างน่าตกใจ เรารู้ความจริงว่าเราเป็นมือที่3สามของเค้า เราไม่รู้มาก่อนว่าตลอดเวลาที่คบกับเราครูเค้ามีแฟนอีกคนที่คบกันมาหลายปี วันที่เรารู้ความจริงคือวันครบรอบพอดี เหมือนทุกอย่างช็อตไปหมด เราทำอะไรไม่ถูก วันนั้นเขาบอกรักเรา เราเลยบอกเขาว่าเรารู้ทุกอย่างหมดแล้ว พอบอกเขาไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยใครหรือจะเลิกกับใคร แต่กลับถามว่าเราโอเคไหม เราที่รักเขามากๆได้แต่ตอบไปว่า เราอยู่ในสถานะไหนก็ได้ที่เขาต้องการ
จนถึงปัจจุบันนี้ เขาเลิกกับแฟนคนนั้นไปแล้วเราเรียนจบแล้ว แต่ทุกครั้งที่มีอะไรมากระทบจิตใจหรือมีอะไรให้เราคิด เราก็จะแอบแขวะครูเค้าด้วยข้อความตลอด แล้วเราก็ระแวงเขาในใจตลอด... เราอยากถามว่าเราต้องทำยังไงให้หายระแวงครูเค้าซักที เราพยายามมานานมากๆ เราไม่สามารถตัดเขาออกจากชีวิตเราได้ และเราก็ยังไม่สามารถเชื่อใจเขาได้เหมือนกัน