หน้าที่การงานและการศึกษามีผลต่อการคบกันเป็นแฟนไหมคะ?

พอดีจขกท. ผิดหวังในความรักมาพอสมควร เลยไม่คาดหวังมาสักระยะ จนมาเริ่มเล่นแอพThinder(พิมพ์ถูกไหม555) ก็เหมือนกับว่าโดนแม่พูดกรอกหูทุกวัน หาแฟนต่างชาติสิ อ่ะแล้วด้วยความที่ผิดหวังกับหนุ่มไทยมาพอสมควร ก็เลยลองเสิร์ชๆหาว่ามีแอพไหนบ้างไหมที่จะหาได้ 1ในนั้นคือแอพThinder อ่ะจขกท.ก็เลยมาสมัครเสร็จสรรพเรียบร้อย เล่นไปเรื่อยๆ ก็มีชาวต่างชาติทักบ้าง สรุปก็เหลวไม่เป็นท่า เขาไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร ก็ไม่ได้ลบแอคทิ้งนะ จนปัดคนที่ชอบไปเรื่อยๆ ปัดไปตรงกับพี่คนหนึ่ง พี่เป็นคนไทย แล้วพอแจ้งเตือนว่าถูกใจกันและกัน พี่แกก็ทักมาแนะนำตัวนู้นนี่นั่นจบ พี่แกขอแอดเฟรนด์ในfacebook เราก็ให้อย่างไม่ลังเล เพราะเราก็ยังไม่ได้คุยหรือมีแฟนด้วย ก็เลยคุยกันในfacebookตลอด คุยไม่กี่วัน ช่วงปลายเดือนที่แล้ว จำได้ว่าคุยยังไม่ถึงอาทิตย์ด้วย พี่แกก็ชวนไปดูหนัง ตอนแรกปฏิเสธ เพราะช่วงนั้นเรายังตกงานอยู่ เงินไม่มี เลยบอกให้พี่แกชวนคนอื่นไปเหอะ แต่พี่เขาก็คะยั้นคะยอจะให้เราไปให้ได้ บอกว่าจะเลี้ยงหนัง อ่ะโอเคไปก็ไป พอดีว่าพี่เขาเป็นครูอยู่โรงเรียนเอกชนแถวบ้าน จขกท.พอดี แล้วพี่แกก็เคยมาแถวบ้านจขกท.ด้วย ก็เลยมารับถึงบ้าน จขกท.ก็กังวลว่า ถ้าพี่แกเจอเราตัวจริงพี่แกจะโอเคไหม เพราะเราปล่อยเนื้อปล่อยตัวอ้วนฉุเลย อ้วนแบบที่ไม่เคยอ้วนเท่านี้มาก่อน แต่พี่แกก็ไม่ได้ว่าอะไรนะตอนเจอตัวจริง เพราะอ้วนฉุทั้งคู่ ปล่อยเนื้อปล่อยตัวทั้งคู่ ตอนแรกที่จะตัดสินใจไปกับพี่เขาก็กังวลเรื่องที่ว่าเรายังไม่รุ้จักกันดีขนาดนั้น เขาอาจจะทำอะไรเราก็ได้ ข่าวมีให้เห็นเยอะแยะเลยเดี๋ยวนี้ แต่ก็ตัดสินใจเอาว่ะ ไปก็ไป พอพี่เขามารับก็ตรงไปตรงมานะ ไปดูหนังก็คือดูหนัง ไม่ได้พาออกนอกลู่นอกทางเลย หนังจบก็พามาส่งบ้าน หลังจากนั้นก็คือพนันกันว่า 5 เดือนใครลดน้ำหนักได้น้อยกว่า คนนั้นต้องเลี้ยงหมูกระทะ หลังจากวันที่ดูหนังวันนั้น พี่เขาก็มารับไปวิ่งทุกวัน ช่วงนั้นคือเป็นช่วงที่พี่เขาปิดเทอมไม่ได้สอน ก็เลยว่างแทบทุกวัน พี่เขาซับพอร์ตเราทุกอย่าง เราจะทำอะไรพี่เขาก็สนับสนุนตลอด แต่ประเด็นมันมีอยู่ว่า พี่เขาจบป.ตรี ครูวิทย์ ถึงพี่เขายังไม่ได้สอบบรรจุข้าราชการ แต่พี่เขาก็เป็นครูโรงเรียนเอกชนมาจะ4ปีแล้วค่ะ มีเงินเดือนมั่นคง มีรถราขับ มีสังคมของเขา ส่วนเราจบแค่ม.6อยุ่เลย ที่จริงก็ได้เข้าเรียนพยาบาลค่ะ แต่ช่วงนั้นครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงินพอสมควร เลยต้องลาออกจากจุดนั้นมา หลังจากลาออกก็มีแพลนที่จะกลับไปเรียนค่ะ กลับไปสอบใหม่ แต่ก็ต้องจบความคิดนั้น เพราะเรื่องเงิน จขกท.ออกมาก็มาเป็สาวโรงงานค่ะ พนักงานรายวันสะส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีบรรจุพอเริ่มจะเก็บเงินก็ต้องออกมาตั้งหลักหางานใหม่ เพราะหมดสัญญาจ้าง วนอยุ่แบบนี้มาจะ3ปีแล้วค่ะ เลยไม่ได้ตั้งหลักดรื่องเรียนสักที ตอนนี้ก็พึ่งจะได้เข้างานใหม่ ก็เป็นสัญญาจ้างเหมือนเดิม จะลงเรียน มสธ.ก็ยังไม่ได้ลงสักที จนตอนนี้คิดว่าตัวเองยังดีไม่พอและยังไม่เหมาะกับพี่เขาเท่าไหร แต่พี่เขาก็เคยพาเราไปเจอพี่ๆที่ทำงานของพี่เขานะคะ เราไม่กล้าพูดอะไรมากเลยค่ะ มีแต่พี่เขาพูดแทน เขาพูดเขาบอกพี่ๆของเขาแบบเขาไม่อายที่มาคบกับเรานะคะ จขกท.ก็เคยปรึกษากับพี่เขานะคะว่า'พี่โอเคไหมที่หนูเป็นแค่สาวโรงงาน'พี่เขาก็กลับมาว่า'พี่โอเค แค่หนูได้งานทำ มีรายได้ พี่ก็ดีใจแล้ว'สรุปพี่เขาก็โอเคกับเรา จนเรารู้สึกผิดที่เราไม่ได้ดีพอขนาดนั้นอ่ะค่ะ จนตอนนี้พยายามอดทนทำงาน เพื่อที่จะได้มีเงินสักก้อนแล้วกลับไปเรียนให้จบ ป.ตรี เพื่อที่จะทำให้ตัวเองดีพอและเหมาะสมกับพี่เขาที่สุด เลยอยากถามว่ามีใครเคยมีปัญหาแบบนี้ไหมคะ แล้วแก้ไขยังไง