“น้ำหยดลงหินทุกวัน หินรำคาญ หินเดินหนี” นี่มาจากไหนครับ?

หญิงคนหนึ่ง ไฮโซ โก้หรูหรา มีโจรมา กระชากสร้อย ของเธอนั่น แล้วโจรบึ่ง รถหนี รี่เร็วพลัน แต่เธอนั้น เฉยใส่ ไม่โวยวาย ผู้คนต่าง ซุบซิบหา ว่าเธอนี้ คงจะเป็น เศรษฐี มีเงินหลาย โดนโจรแก่ง แย่งไป ไม่เสียดา

0 ผ่านฝนจะเข้าหนาวอีกคราวแล้ว ให้พร่างแพร้วจำต้องขึ้นครองสมัย ชวาลาจะเวียนวกถึงอกใคร หรือหมองไหม้รอเผชิญ .. นั่น-เกินรู้ 0 จะถึงกาลไม้ปวง .. ใบร่วงหล่น ขณะหัวใจคน .. วกวนอยู่ รอสินะ .. รูปเห็นให้เอ็นด

ว่ากันว่าน้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อนแต่กับเรื่องความรัก ยิ่งขยันจีบ ก็มีแต่เขาจะยิ่งเดินหนีหรือเปล่าน้า ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าระหว่างหินกับใจเราอะไรจะแข็งแรงกว่ากัน 

บทที่ 1 : เสียงลมหายใจของภูผาหมอกขาวลอยอ้อยอิ่ง ราวกับลมหายใจของภูเขาที่ไม่เคยสิ้นสุดทุกสายหมอก โอบล้อมซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้เงียบงันปกคลุม เหมือนหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะแต่ความเงียบนั้น กลับดังกว

บท 1 — หยดน้ำบนใบไม้หยดน้ำเล็ก ๆ เกาะพราวบนปลายใบมันส่องแสงวับเหมือนอัญมณี แต่ไม่มีค่าพอจะขายฉันหัวเราะกับตัวเอง—ที่เคยไล่ตามเพชรพลอยในวันพรุ่งนี้ทั้งที่ความงามของหยดน้ำตรงหน้า ก็เพียงพอจะ