คนเราสามารถเมาจนจำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียวจริงหรอ

เป็นเรื่องราวที่เกิดกับเราเองยาวหน่อยนะคะ เรื่องมันเกิดเมื่อวันสงกรานต์ คือเราออกไปเล่นกับคนคุยเราแล้วก็รุ่นพี่ 2 คน ก่อนจะออกเล่นน้ำคือกินโค้ก แล้วก็ยอมรับว่าดูดเนื้อไปแค่2 หลุม ภาพสุดท้ายที่จำได้คือ นอนเล่นอยู่บ้านรุ่นพี่ กำลังจะออกไปเล่นน้ำสงกรานต์วันที่14 มย. แล้วภาพก็ค่อยๆตัดมาจำได้รางๆ ตอนวันที่16มย. คือวันที่16อะเราไปโผล่อยู่โรงพักแล้ว เราไปแจ้งความจับคนคุยเราข้อหาข่มขืน 
ตอนเราไปโรงพักเราก็จำไรไม่ได้เลย จำไม่ได้ว่าพูดไรไปบ้าง จำได้แค่ว่าไป บางทีที่เราจำได้เอามาพิมได้เพราะเพื่อนเล่าให้ฟังอีกทีนะ ไม่ใช่จำได้เอง เรื่องน่าจะประมาณนี้ คือเราอะไปอยู่กับคนคุยเราเป็นวัน แล้วทีนี้คนคุยก็มาส่งเราที่บ้านรุ่นพี่  แล้วรุ่นพี่ก็เล่าให้ฟังว่าเราจะออกไปห้องเพื่อนแล้วเราก็เดินออกไปเลย แล้วเราก็ไปโผล่อยู่โชคชัย4ได้ไงไม่รู้ เพื่อนเล่าให้ฟังว่ามันไปรับเราที่โชคชัย4 ละก็พากลับมาห้องเพื่อน พอมาถึงเราก็หลับเลย พอตื่นมาเราโวยวายไงว่าเออเนี่ยเสื้อผ้าไม่ใช่ของเรา กางเกงในก็หาย เพื่อนมันเห็นท่าทางเราไม่ดีเลยพามาเลยพามาแจ้งความ ก็ไปทำเรื่อง 1-2วันแรกที่สติเริ่มมา คือเราสับสนมาก คิดไรไม่ค่อยออก คนคุยก็ทักมาว่าเออจะคบมั้ย จะคุยกันต่อมั้ย คือเราก็ตอบไม่ อ่านไม่ตอบบ้าง ตอนนั้นสมองมันโล่งจริงๆ งงกับตัวเองอยู่ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง พอสร่าง100% เออก็รู้ละว่า ชอบคนคุยตัวเอง เลยแอบคุยกับต่อ เรื่องน่าแปลกที่สุดของเรื่องนี้ คือ ก่อนหน้านั้นเราไม่ได้ชอบคนคุยเราเลยแม้แต่นิดเดียว พอสร่างเมาละเรารู้สึกชอบทั้งๆที่จำอะไรไม่ได้เลย ก็คุยกันไปจนเรื่องจบ มันก็จ่ายค่าเสีบหายมา พอสักพักมันก็เลิกคุยกะเราไปเพราะว่าอึดอัดที่ต้องแอบคุย  ถ้าเราจำอะไรได้เราคงรู้อะไรเยอะกว่านี้ สรุปแล้วเราโดนวางยานะแต่ไม่รู้ว่ายาอะไร แล้วใครรวาง รุ่นพี่เขาก็เล่าอาการให้ฟังว่าตอนเราเมาเราติดคนคุยเรามากเลย กอดขา จะอยู่ด้วยตลอด คือเราก็ตกใจนะ ว่าทำไมเป็นขนาดนั้น แต่เราสาบานว่าเราจำไรไม่ได้จริงๆ แล้นๆวก็ข้องใจมากด้วย ถ้าเรื่องนี้มันไม่เกิดขึ้นมันคงดีกว่านี้

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่