ขี่ไปบ่นไป ปี62 ผมยังขี่จักรยานอยู่นะ

จักรยานกับผมนับวันจะห่างกันไปทุกวัน อยากจะเก็บความทรงจำไว้ก่อนจะจางหายไปจากใจ  กระทู้นี้บ่นเยอะ ขอแสดงความคิดเห็นส่วนตัวนะ อย่าขัดนะครับ ผมใช้จักรยานในชีวิตประจำวันสิบกว่าปีรู้สึกเศร้านิดๆ

เมื่อปั่นจักรยานถึงจุดที่มันอยู่ตัวแล้ว มันต้องปั่นไปเรื่อย อย่าหยุด
เป็นอีกวันที่ต้องหยิบรถถีบออกมาปั่น เพราะต้องปั่น เพราะปวดเมื่อย เพราะไม่สบายตัว อวัยวะภายในความชื้นสูง ออกมาตากแดดไล่ความชื่น  แต่จากสมัยหนึ่ง ถ้าวันหยุดต้องขี่เกินร้อยได้หมดไปแล้ว เหลือแค่ใกล้ๆสักครึ่งวัน   วันนี่เลือกไปป้อมพระจุลจอมเกล้า แวะวัดทองรำไพ ระยะทางไม่ไกลมาก ใช่เวลาไม่นาน

บอกตรงๆ ไม่เบื่อที่ต้องขี่จักรยาน แต่เบื่อที่ไม่รู้จะไปไหนมากกว่า..... กลุ่มก้อนก็หายหมด