เราคบกับแฟนมาจะ2ปี อยู่ด้วยกัน ผ่านอุปสรรคมามากมาย แต่เราจับมือก้าวผ่านมาด้วยกันได้
คิดว่าคนนี้แหล่ะที่เราตั้งอนาคตไว้ เขาชอบพูดถึงอนาคตที่อยากสร้างกับเรา เมื่อเรามีครอบครัวด้วยกัน เรามีความสุขมาก
ในช่วงปีแรก.. แต่หลังจากนั้นมันเริ่มมีบางอย่างผิดปกติไป เราเริ่มเรียกร้องมากขึ้น หรือเขาต่างหากที่ไม่สนใจเรา ช่วง 1 ปี 5 เดือน เป็นต้นมา..
เราทะเลาะกันวันเว้นวัน และมันคือจุดเริ่มต้นของคำว่าเลิก ที่เราใช้ถามเขาจนเปลือง เขาเคยบอกกับเราว่าเขาจะไม่มีวันทิ้งเรา แต่ถ้าเราอยากไปก็อีกเรื่อง เราทะเลาะกันถี่มาก เราไล่เขาบ้าง ขอเลิกบ้าง เรารู้ว่าคำว่าเลิกมันบั่นทอนขนาดไหน เราพูดเพราะอารมณ์โกรธ แต่เขาก็ยังอยู่กับเรา เขาบอกว่า ถึงเราจะชอบพูดคำนี้เค้าก็ไม่มีวันไปไหนหรอก
...จากนั้นทุกเรื่องก็เป็นปัญหาเรื้อรัง เราไม่ชอบที่เขาไปเที่ยวกลางคืน ไปกินเหล้าไม่กลับบ้าน
แล้วเหตุการณ์ที่เป็นจุดสิ้นสุดความรักเราก็มาถึง..
..คืนนั้นเขาไปกินเหล้ากับน้องเขาเป็นผญ. เราไม่สบายใจมาก นอนรอจนตี1จะตี2 เราเลยโทรไป ถามว่าเมิ่อไหร่จะกลับมา เขาบอกเหล้ายังไม่หมด ไม่กลับหรอก เราเลยถามเค้า เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยแบบนี้ คนรอก็รอไปเถอะ ถ้าเป็นงี้ลองเลิกกันไปใช้ชีวิตใครชีวิตมันไม่ดีกว่าหรอ เขาก็ตอบมาแบบน้ำเสียงกวนๆ เลิกทำไม แค่นี้ต้องเลิกหรอ? เราจบตรงตัดสาย และตื่นเช้ามาอีกวัน เขาหายไป เรารู้สึกผิดมาก เพิ่งรู้ตัวว่าขาดเขาไม่ได้ เลยเข้าไปเล่นเฟสเขา สิ่งที่เราเจอคือ ..มีผญ.คนนึงทักเฟสมา แล้วเขาก็คุยกัน ผญ คนนั้นคือคนในวงเหล้าที่ไปกินด้วยกันคืนนั้น(รู้เพราะน้องที่สนิทในวงเหล้านั้นบอกมา) จากนั่นเขาก็เปลี่ยนรหัสเฟส เราเลยโทรไปเคลีย เราถามเหมือนคนบ้า สรุปจะเลิกไหม ไม่ได้รักแล้วใช่มั้ย มีคนไหม่ไวเนอะทะเลาะกันคืนเดียว เขาบอกอย่ามาพูดมั่ว เขาเคยอยากเลิกไหม ทำตัวเอง เขาบอกถ้าเราไม่ท้าเลิกเขาเมื่อคืนป่านนี้เค้าคงกลับบ้าน เค้าคงไม่คุยกับผญ.คนนี้.. เราเลยขอโอกาส เริ่มใหม่ จะเลิกนิสัยทะเลาะแล้วชอบบอกเลิก เขาบอกว่า "เค้ายังไม่เลิกหรอก เค้าไม่เปลี่ยนใจง่ายหรอก เค้ารักตัวเองเหมือนเดิม แต่ขอให้ตัวเองรับเค้าข่วงนี่ให้ได้แล้วเค้าจะกลับไปเอง" เราเลยมีความหวังที่จะรอ ปากเค้าบอกเค้าหายโกรธ แต่เค้าเริ่มมาเอาเสื้อผ้าที่บ้านไปตัวสองตัว เราไม่ได้เอะใจ จนนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ดีๆ เราก็ไปเห็นผญ.คนนั้นลงสตอรี่ว่าอยู่กับแฟนเราในห้อง เราตรงไปเคลีย ภาพที่เห็นตรงหน้าคือ เขาอยู่ด้วยกันในห้อง ทุกอย่างพังลง เราจุกอยู่ในอก ได้แต่ถามตัวเองว่า นั่นใข่คนที่เราเคยรักหรอ.. เจ็บมาก ที่เห็นภาพเขาอยู่ด้วยกัน ไม่ยอมมาหาเราเพราะอยู่กับผ.คนนี้ จากนั้นก็มีคนมาเล่าให้ฟังเรื้อยๆว่า เขาไปอยู่ด้วยกันตั้งแต่คืนที่เราท้าเลิกแล้ว เราจุกหนักกว่าเดิม ระยะเวลาแค่5วัน เขาสามารถปันใจไปได้ขนาดนี้เลยหรอ ตลอดเวลาที่คบมส เราไม่เคยมีใคร ปต่ข้อเสียคือเวลาโมโหชอบบอกเลิก เราดีกับเขาทุกอย่าง แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้
อยากให้ทุกคนลองอ่านประสบการณ์ความรักครั้งนี้.. เราพลาด หรือเขาผิด
คิดว่าคนนี้แหล่ะที่เราตั้งอนาคตไว้ เขาชอบพูดถึงอนาคตที่อยากสร้างกับเรา เมื่อเรามีครอบครัวด้วยกัน เรามีความสุขมาก
ในช่วงปีแรก.. แต่หลังจากนั้นมันเริ่มมีบางอย่างผิดปกติไป เราเริ่มเรียกร้องมากขึ้น หรือเขาต่างหากที่ไม่สนใจเรา ช่วง 1 ปี 5 เดือน เป็นต้นมา..
เราทะเลาะกันวันเว้นวัน และมันคือจุดเริ่มต้นของคำว่าเลิก ที่เราใช้ถามเขาจนเปลือง เขาเคยบอกกับเราว่าเขาจะไม่มีวันทิ้งเรา แต่ถ้าเราอยากไปก็อีกเรื่อง เราทะเลาะกันถี่มาก เราไล่เขาบ้าง ขอเลิกบ้าง เรารู้ว่าคำว่าเลิกมันบั่นทอนขนาดไหน เราพูดเพราะอารมณ์โกรธ แต่เขาก็ยังอยู่กับเรา เขาบอกว่า ถึงเราจะชอบพูดคำนี้เค้าก็ไม่มีวันไปไหนหรอก
...จากนั้นทุกเรื่องก็เป็นปัญหาเรื้อรัง เราไม่ชอบที่เขาไปเที่ยวกลางคืน ไปกินเหล้าไม่กลับบ้าน
แล้วเหตุการณ์ที่เป็นจุดสิ้นสุดความรักเราก็มาถึง..
..คืนนั้นเขาไปกินเหล้ากับน้องเขาเป็นผญ. เราไม่สบายใจมาก นอนรอจนตี1จะตี2 เราเลยโทรไป ถามว่าเมิ่อไหร่จะกลับมา เขาบอกเหล้ายังไม่หมด ไม่กลับหรอก เราเลยถามเค้า เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยแบบนี้ คนรอก็รอไปเถอะ ถ้าเป็นงี้ลองเลิกกันไปใช้ชีวิตใครชีวิตมันไม่ดีกว่าหรอ เขาก็ตอบมาแบบน้ำเสียงกวนๆ เลิกทำไม แค่นี้ต้องเลิกหรอ? เราจบตรงตัดสาย และตื่นเช้ามาอีกวัน เขาหายไป เรารู้สึกผิดมาก เพิ่งรู้ตัวว่าขาดเขาไม่ได้ เลยเข้าไปเล่นเฟสเขา สิ่งที่เราเจอคือ ..มีผญ.คนนึงทักเฟสมา แล้วเขาก็คุยกัน ผญ คนนั้นคือคนในวงเหล้าที่ไปกินด้วยกันคืนนั้น(รู้เพราะน้องที่สนิทในวงเหล้านั้นบอกมา) จากนั่นเขาก็เปลี่ยนรหัสเฟส เราเลยโทรไปเคลีย เราถามเหมือนคนบ้า สรุปจะเลิกไหม ไม่ได้รักแล้วใช่มั้ย มีคนไหม่ไวเนอะทะเลาะกันคืนเดียว เขาบอกอย่ามาพูดมั่ว เขาเคยอยากเลิกไหม ทำตัวเอง เขาบอกถ้าเราไม่ท้าเลิกเขาเมื่อคืนป่านนี้เค้าคงกลับบ้าน เค้าคงไม่คุยกับผญ.คนนี้.. เราเลยขอโอกาส เริ่มใหม่ จะเลิกนิสัยทะเลาะแล้วชอบบอกเลิก เขาบอกว่า "เค้ายังไม่เลิกหรอก เค้าไม่เปลี่ยนใจง่ายหรอก เค้ารักตัวเองเหมือนเดิม แต่ขอให้ตัวเองรับเค้าข่วงนี่ให้ได้แล้วเค้าจะกลับไปเอง" เราเลยมีความหวังที่จะรอ ปากเค้าบอกเค้าหายโกรธ แต่เค้าเริ่มมาเอาเสื้อผ้าที่บ้านไปตัวสองตัว เราไม่ได้เอะใจ จนนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ดีๆ เราก็ไปเห็นผญ.คนนั้นลงสตอรี่ว่าอยู่กับแฟนเราในห้อง เราตรงไปเคลีย ภาพที่เห็นตรงหน้าคือ เขาอยู่ด้วยกันในห้อง ทุกอย่างพังลง เราจุกอยู่ในอก ได้แต่ถามตัวเองว่า นั่นใข่คนที่เราเคยรักหรอ.. เจ็บมาก ที่เห็นภาพเขาอยู่ด้วยกัน ไม่ยอมมาหาเราเพราะอยู่กับผ.คนนี้ จากนั้นก็มีคนมาเล่าให้ฟังเรื้อยๆว่า เขาไปอยู่ด้วยกันตั้งแต่คืนที่เราท้าเลิกแล้ว เราจุกหนักกว่าเดิม ระยะเวลาแค่5วัน เขาสามารถปันใจไปได้ขนาดนี้เลยหรอ ตลอดเวลาที่คบมส เราไม่เคยมีใคร ปต่ข้อเสียคือเวลาโมโหชอบบอกเลิก เราดีกับเขาทุกอย่าง แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้