จะเดินออกมาก็ไม่กล้า อยู่แต่กับความเจ็บปวด อยู่แต่กบสิงเดิม ช้ำๆไปมาอย่างนั้น เรียกว่าเสพติดไหมครับ

ทำแบบเดิม อยู่กับความเจ็บปวดเดิมๆอย่างนั้น ลืมก็ไม่ได้คอยเป็นหนามทิ่มแทงใจอยู่อย่างนั้น จะเปิดใจแล้วออกก็ไม่กล้า ต้องกลับมาอยู่ที่เดิม อยู่กับความเจ็บปวดที่งดงามนั้นรู้สึกว่าดีกว่าที่จะเจอคนใหม่ ความร็สึกนี้เรียกว่าเสพติดความเจ็บปวดไหมครับ