ความรู้สึกมันแย่ๆเนอะเวลาที่ตื่นมาแล้วไม่เหลือใครสักคนอยู่ข้างๆกาย
แบบตื่นมาแล้วเขาออกไปก่อนโดยไม่บอกงี้ หื้อเสียใจอะ
ในกรณีทั้ง พ่อแม่ เพื่อนๆ แฟน พี่ๆ บลาๆ เราเป็นเกือบทุกคนเลยอะ
ใจมันลอยๆ รู้สึกโล่งๆ แบบคำถามเยอะแยะ
เราเข้าใจว่าเขาก็มีหน้าที่ของเขา..แต่เป็นเราเองที่เก็บความเสียใจไว้
คือเราแค่อยากตื่นมาแล้วเจอหน้าเขาอะ
มีวิธีรับมือไหมอะ ไม่อยากตื่นมาแล้วเสียใจแงๆ
แปลกไหม ? เวลาตื่นมาไม่อยากให้คนข้างๆหายไปหรือออกไปโดยที่เรายังไม่ตื่น