เป็นคนนิสัยเสัยอย่างหนึ่ง

เป้นคนนิสัยเสียอย่างนึ่ง คือเวลามีไครมาทำอะไรให้คิดมากนิดนึ่งนี่จะชอบเก้บมาคิดมากคือคิดจนกอนไม่ได้นอนไม่หลับอะ ทั้งๆที่รู้ว่าคิดไปก้อไม่มีอะไรดีขึ้น แต่ก้อเลิกคิดไม่ได้อะ แล้วหนูเป้นคนที่มีอะไรปล้วไม่ค่อยพูดถ้าไม่ถึงที่จุดจิงๆคือจะเงียบและทำเป้นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่เพราะมีความอดทนสูงนะแต่เพราะไม่อยากให้เรื่องมันยาว พอถึงจุดที่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆหนูจะดูเป้นคนใจร้ายทันที แต่ทำไมไม่มีไครมองบ้างว้ะว่าที่ผ่านมาหนูต้องทนกับอะไรมาบ้าง ทนได้คือทนแล้วทนจริงๆนะไม่พูดไม่อะไรเรยถ้าวามอดทนทุกอย่างที่ผ่านมาไม่มีความหมายนั้นแหละหลังจากนั้นคือสงคราม แล้วจะไม่ยอมอะไรอีก เปเนหนูมันก้อได้แค่นี้แหละยิ่งเวลาไม่โอเคนี่เงียบสุดทั้งที่ในใจก่ออึดอัดนะ อยากพูดแต่ไม่รู้ทำไมถึงปากแข้งแล้วแต่ละอย่างที่เข้ามาเหมือนกระทืบอ้ะซ้ำแล้วซ้ำอีกเจอมาเยอะมาก แต่ก้อนั้นทำได้แค่เงียบอยากออกไปจากตรงนี้เหมือนกันนะทุกวันนี้ทามว่าฝืนไหมมันก้อฝืนเพื่อให้ทุกอย่างดีขึ้นเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีปันหาซึ่งเอาจิงๆมันไม่มีความสูญเสีย ต่อให้แต่ละวันทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีแต่ใจหนูมันฝังลึกลงไปแล้ว เคยอยากหายไปไหนคนเดียวสักพักนะไม่ได้แบบอยากให้ไครมาตามไม่ได้เรียกร้องความสนใจแต่บางครั้งมันเหนื่อยมันไม่สบายใจ ไม่รู้ทำไมชีวิตต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย อยากหายไปไหนไกลๆคนเดียวสักพักรอให้ทุกอย่างมันลงตัวมากกว่านี้แล้วค่อยกับมา บางครั้งมันเหนื่อยเกินไปสำหรับหนุจิงๆนะ มันควรจะมีความสุขให้ได้เท่าคนอื่นสักนิดไหม เข้มแข้งอดทนมากแล้วนะ แต่มันยังไม่พอกับสิ่งที่ต้องเจอต้องดีขนาดไหนว้ะ เรื่องบางเรื่องยังไม่รู้ว่าต้องใจเย้นไปอีกนานแค่ไหน ละหนูเป้นคนที่ใช้ความรู้สึกดำเนินชีวิตถ้าวันไหนแฮปปี้มากๆนี่โครตเป้นพลังบวกในวันนั้นเรยอะลองวันไหนนอยๆเฟลๆดิโลกแม้งเป้นสีเทาเรยอะละบางคนพูด ๆใส่ใส่ตอนที่กำลังโมโหแล้วคุมตัวเองไม่อยู่มักส่งผลเสียมากทั้งคนฟังและหนูที่พูดออกมา มันบั่นทอนจิงๆนะทั้งๆที่รู้แหละว่าบางทีอาจจะไม่ได้ตั้งใจแต่ความรู้สึกที่เสียไปแล้วมันเอากับมาไม่ได้ ต่อให้คุกเข่าแก้ผ้ามาขอโทดก้อไม่ให้อภัยอยุ่ดี เรื่องบางเรื่องไครไม่มาเป้นหนุ ไม่เข้าใจหรอกกับบางคนคงปล่อยให่พูดไป วันึ่งมาเจอกับตัวเองคงเข้าใจเองอะ ท่าไม่ได้โกดแล้วแต่ก้อไม่ได้รู้สึกเท่าเดิม 

พรศิริ ขันทอง