กลับจากทำบุญล้างป่าช้าแล้วเจอเรื่องร้าย

สวัสดีค่ะ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ. 

เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันถูกรางวัลลอตเตอรี่ค่ะก็เลยตั้งใจจะเอาเงินส่วนนึงไปทำบุญพอดีพี่ที่ทำงานกำลังจะไปทำบุญล้างป่าช้าค่ะเราก็เลยขอไปด้วย วันนั้นเราได้ทำบุญถวายผ้าห่อศพ1ผืน. แล้วก็บริจาคธูปกับน้ำมัน

ไหว้พระเสร็จเราก็นั่งฟังสวดอยู่แปปนึงก็รู้สึกว่าปวดหลังเราเลยบอกพี่เค้าว่าเราไม่ไหวแล้วเราก็เลยกลับบ้าน. หลังจากกลับมาเราก็ทำงานปกติค่ะแต่มีปัญหาที่ทำงานเยอะมากทั้งเรื่องเพื่อนร่วมงาน ทั้งเรื่องเงินหายสุดท้ายเราก็ออกจากที่ทำงาน แต่ก่อนหน้านั้นเราบนกับเจ้าที่ไว้ค่ะว่าถ้าเงินที่หายเราได้คืนเราจะนำไก่ต้มไปแก้บนซึ่งพอได้เงินคืนเราก็ไม่ได้แก้ทันทีจนกระทั่งวันที่ออกจากงาน กลับมาก็เลยแวะไปดูดวงหมอดูก็บอกว่าเราไปทำอะไรเกี่ยวกับผีรึเปล่าเราก็บอกว่าอ๋อเราไปทำบุญล้างป่าช้าค่ะ. หมอดูท่านก็บอกว่าเราน่ะปีชงนะไปทำไม เราก็ตกใจท่านก็ถามต่อว่ามีอย่างอื่นอีกมั้ยเราก็นึกได้ว่าเราบนไว้. หมอดูก็ว่าให้รีบไปแก้ซะเค้ารอยู่ เราก็ยังไม่เชื่อสนิทใจนะคะกะทั่งกลับมาบ้านเราเผลอหลับไปเราฝันเห็นคนแก่กับเด็กค่ะในฝันนั้นเค้าผอมมากและดูหิวโหยผอมแบบเห็นกระดูก ^{หลังจากที่เราตื่นขึ้นมาเราก็ไปตลาดซื่อไก่ต้มธูปดอกไม้แล้วก็ไปแก้บนค่ะแต่เรากลัวมาจังหวะที่ปักธูปลงดิน.} ดินแข็งมากค่ะเราเลยใช้นิ้วขุดเป็นหลุมเล็กแล้วปักธูปก็เอียงนะคะ เราก็ไหว้ตอนเช้ามืด พอธูปเหลือครึ่งนึงเราก็ได้ลาค่ะนำไก่นั้นให้ขอทาน แล้วก็ใส่บาตรต่อ.ก่อนนอนเราสวดมนต์นะ เราก็นึกว่าเรื่องร้ายจะผ่านไป เช้าวันต่อมาเราไปสมัครงานใหม่เราก็ได้งานเลยค่ะ เราก็รอเค้าเรียกตัวเข้าทำงานใช้ชีวิตปกติอยู่2วัน3วันเราก็ฝันอีกคราวนี้ฝันเห็นเด็กตัวเล็กมากค่ะเล็กกว่าฝ่ามือเราก็รับมสแล้วเราก็ป้อนโดยใช้ขวดนม เด็กนั้นตาโตจมูกเบี้ยวปากเล็กมากจนน่ากลัว ฝันต่อมาคืคนแก่ค่ะเป็นผู้หญิงเหมือนจะมาฆ่าเรา. เรากลัวมากตื่นจากฝันร้องไห้เลยค่ะเช้ามาเราก็สลัดความฝันนั้นทิ้งไปใกล้เวลาเข้างานเราก็ขี่รถจักรยายยนต์ไปทำงานเรื่องก็เกิดขึ้นคือเราขี่ตามรถกะบะเเล้วกะบะเบรกค่ะเราก็เบรกทันแต่คือติดท้ายกะบะเลย คนขับกะบะก็ไม่รู้นะว่าเราอยู่ข้างหลังเค้าถอยหลังเพื่อหลบรถคันข้างหน้าที่เลี้ยวมา มันเลยชนกับรถเราที่เป็นรถจักรยานยนต์ตอนนั้นตกใจมากถอยไม่ทันปล่อยรถแล้วกระโดดออกมาค่ะโชคดีที่ไม้เป็นอะไรรถก็ไม่พังชาวบ้านเเถวนั้นเค้าช่วยกันตะโกนบอกคนขับรถกะบะให้หยุดก็เป็นโชคดีมาก เด้วยความที่เรารีบจะไปเข้างานวันแรกให้ตรงเวลาเราก็เลยบอกว่าเราไม่เป็นอะไรแล้วก็ขี่ออกจากตรงนั้นเลยพอถึงเวลาเข้างานเราก็ยืนอยู่พอดีจังหวะที่เดินสวนเพื่อน ของข้างบนที่อยู่ชั้นวางตกลงมาเฉียดไหล่เราแค่นิดเดียวเอง คือเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นทำให้เราคิดมากมาตลอดเรากลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายกับเราอีก คือเราไม่รู้ว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นเพราะเราทำอะไรผิดรึเปล่า ช่วงนี้เครียดบวกกับโรคประจำตัวทำให้หายใจไม่ทั่วท้องหายใจเบาเหนื่อยง่ายด้วย.#ฝากผู้ที่เข้ามาอ่านบอกเราทีว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่าแล้วควรแก้ไขยังไงคะ ปล.ความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ