ใครบ้าง ยอมเป็นควายเพื่อได้อยู่กับคนที่เรารักเหมือนผม

ณ ช่วงยามอากาศเย็นหนาวเหน็บ ณ ช่วงเจ็บในความเก็บกว่าเปิดเผย ณ เวลาน้ำค้างเย็นเกาะล่วงเลย ณ เวลาเจ็บกว่าเคยก่อนหายไป ความเจ็บปวดอาจเช่นหยาดน้ำค้าง ที่ความหนาวปล่อยวางหนาวไหนไหน ที่ความเจ็บกระจัดกระจาย

เวลาคุณโดนของมีคมบาด สมองจะ “สั่งขยับ” ก่อนที่คุณจะรู้สึกเจ็บจริง ๆ เสมอ เพราะสัญญาณเจ็บปวดเดินทางช้ากว่าสัญญาณสั่งการ 👉 เลยเป็นเหตุผลว่าทำไม บางทีเลือดออกแล้ว…แต่ยังไม่เจ็บทันที คว

เราทุกคนน่ะนะ จะมีใครบางคน ที่ถูกเก็บไว้ในใจลึก ๆ เวลาคิดถึงเขาทีไร มันก็จะรู้สึก อืม... เจ็บแปลบ ๆ อยู่ในใจทุกที แต่เรา ก็ยังอยากจะเก็บเขาเอาไว้อย่างนั้น ถึงวันนี้ น้ำจะไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ทำอะไรอ

คือผมอายุ 19 ปีครับ ผมไม่ใช่ผู้ชาย ผมเป็นคนที่กลัวความเจ็บปวดครับ ไม่ชอบเห็นความเจ็บปวดครับ เพราะคิดว่าถ้าเป็นตัวเองเป็นแบบนั้นคงจะทรมารมาก ทุกครั้งที่ผมเห็นคนหรือสัตว์ทุกชนิดโดนทรมาร อุบัติเหตุณ์ โดน

นี้เหมือนควายขึ้นทุกวันๆ 555 ไม่รู้เพราะอะไรถึงยังทน เคยเป็นไหมคะ รู้ทุกอย่างรู้ทุกเรื่องว่าเขามีคนอื่น แต่ก็ยังทน รู้ทั้งรู้ว่าเขาไปมีอะไรกับคนอื่น นี้ก็ยังทน มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง นี้ยังถามตัวเองอย

ทำไมไม่รู้ครับตอนนอนถึงนึกเเต่เรื่องเก่าๆมีเเต่เรื่องเศร้าๆในอดีต พยายามที่จะลืมอดีตมันก็ลืมไม่ได้จริงๆ

สายลมพริ้ว พัดใจ ให้เหน็บหนาว เจ็บปวดร้าว คิดถึงจน ทนไม่ไหว ร้องเพลงรอ เรื่อยเปื่อย จนเหนื่อยใจ ทนต่อไป ใจอาจ จะขาดรอน รู้ว่าเธอ ไม่รัก ยังดักดาน เจ็บมานาน เพราะใจ ไม่สั่งสอน จากตอนนี้ ดีกว่าเจ็บ มาร

ช่วงเเรกๆที่เลิกกันเจ็บมากเเต่พอผ่านไปสักพักก้เริ่มดีขึ้นเเต่พอเวลายิ่งผ่านไปยิ่งคิดถึงคิดถึงวันเก่าๆ คิดถึงเขาจนน้ำตามันไหลออกมา ความหวังมันเจ็บปวดเสมอคิดอยากไห้กลับมาหาทุกทางยิ่งคิดยิ่งเจ็บ