วันนี้ครึ้มฟ้า ครึ้มฝน มองแล้วรู้สึกหดหู่

แต่งได้แล้ว1บทอต่บทที่สองคิดไม่ออกจริงค่ะช่วยหน่อยนะคะ "ฟ้ามืดครึ้มซึมเศร้าปวดร้าวจิต ชวนให้คิดถึงความหลังอันหดหู่ เมื่อแดดออกฟ้าสวยงามช่างน่าดู เราต้องสู้กับหลายสิ่งที่เข้ามา" ช่วยแต่งต่อ

ทุกวันนี้ชีวิตเรามีความสุขดีทุกอย่าง ชีวิตแทบจะไม่มีปัญหาอะไรให้เครียดเลย..ไม่มีหนี้สิน มีเงินพอกินพอใช้พอซื้อความสุขให้ตัวเองได้ มีลูกสาววัยกำลังน่ารัก มีคนรักที่ดี..เรื่องงานเรื่องเครียดอะไรก็ไม่มี.

๐ เชื่อเถอะฟ้าย่อมเป็นสีฟ้า ครั้นเมื่อพายุฝนได้พ้นผ่าน ที่เคยครึ้มหม่นอนธการ อันตรธาน...ห้วงหาวกลับวาววาม ฯ ๐ ชะละอองฝุ่นเศร้าเถ้าความโศก ล้างคาวขื่นวิโยค,เย้ย-หยัน-หยาม เถอะ...ด้วยใจของเจ้าที่เงางาม

"ท้องฟ้าแจ่มใส ไร้เมฆครึ้ม แต่กลับ. .." ในวันที่ดียังมีวันที่แย่ที่สุดอยู่เสมอ และสิ่งที่เราทำได้เมื่อวันนั้นมาถึงคือยอมรับและอยู่กับมัน . . หรือ?

เหมือนที่บอก ความรู้สึกของคนเราก็เหมือนกับสภาพอากาศ *เมื่อไหร่ที่รู้สึกดี มีความสุข เราก็เหมือนกับสภาพอากาศที่สดชื่น แจ่มใส แต่เมื่อไหร่เรารู้สึกแย่ นั่นละค่ะ อึมครึ้มมาทันที ยิ่งถ้าแย่ๆหน่อย ก็อาจจะค

อยากไปเที่ยวจังหวัดที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอดเวลา จะไปคนเดียว มีจังหวัดไหนบ้างครับที่บรรยากาศประมาณนี้ครับ

เดี๊ยนชอบหน้าฝน ไม่ชอบหน้าหนาว หน้าหนาวเหมือนคนจะเหงากันสุด หน้าฝนก็ฟ้าครึ้ม ๆ เทา ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ เอ๊ะ! ตอนเช้าของฤดูร้อนรึเปล่านะ หรือเพราะเป็นช่วงเด็กปิดเทอม เลยเหงา

บ่ายคล้อย บรรยากาศพลอยเงียบเหงา ฟ้าครึ้มเมฆฝนตั้งเคล้าดูหมองเศร้า แอบเฝ้าคิดถึงใครบางคน ฟังเพลงนี้ที่ไรคิดถึงห้างสรรพสินค้า สมัยก่อนเด็กๆ ไปโรบินสัน มักจะได้ยินเพลง The carpenter ซะบ่อย อีกเพลงที่