สวัสดีครับ..คือผมทำงานที่นี่มาปีกว่าๆ แล้วพอดีว่ามีพนักงานชุดใหม่ๆ เข้ามาแทนคนเก่าครับ...และไปชอบรุ่นพี่คนนึงเข้า... อายุห่างกับผมสามปีนิดๆครับ (30+) ก็ร่วมงานกันมาได้สักอาทิตย์กว่าๆ ผมก็เริ่มรุ้สึกชอบเค้าขึ้นมา และต้อง co งานกันเกือบตลอดแม้ว่าจะอยุ่คนละฝ่าย....ผมใช้วิธียิ้มให้เค้าบ่อยๆ...มีแกล้งเนียนเดินร่วมทางเวลาเค้าจะไปรอรถเมล์กลับบ้าน...จนมีวันนึงผมทนไม่ไหว เลยขอไปส่งที่ป้ายรถเมล์...แต่เค้าบอกว่า "ไม่ต้องรอนะ แค่ส่งพอ" พอถึงที้ปั๊บก็มีคนมารับเค้า...ผมรุ้สึกชาๆนิดๆ เลยเดินกลับมา office และโทรหาพี่ผุ้ชายที่เป็นหัวหน้าแผนกผม (เค้าเป็นเพื่อนกัน มาจากที้เดียวกัน) ตัดสินใจบอกไปว่าชอบพี่คนนั้นมาก ผมควรทำยังไง พี่เค้ามีแฟนรึยัง และเล่าถึงคนที่ขับรถมารับเค้า
พี่ที่เป็นหัวหน้าผมก็ตอบมาว่า....อย่างแรกเลยคือชอบคนในที่ทำงานเดียวกันมันเปนเรื่องปกติมาก ใจเย็นๆ.....คือเขาก็มีแฟนนะ แต่ไม่มั่นใจว่ายังคบกันอยุ่มั้ยตอนนี้ แต่ส่วนที่ขับรถมานั่น
นั่นเป็นเพื่อนที่ทำงานเก่านะ พี่ก็รุ้จัก..ไม่น่าจะมีไรมั้ง...พี่ว่าก็ทำตัวปกติไปแหละ ของแบบนี้ถ้ามัน click มันใช่ อะไรๆก็เกิดขี้นได้น้อง.....
ผมก็ไม่รุ้จะทำยังไงต่อ เลยนิ่งๆไปและตอบพี่เขาไปว่า..
งั้นผมจะพยาม fade ใจตัวเองออกมาละกันพี่ แต่มันชอบเค้าไปแล้ว ขอเวลาหน่อยคับ....
จากนั้นตอนกลางคืนวันนั้น...พี่ที่ผมชอบไลน์มาหาผมบอกว่า
"พรุ่งนี้ ค่อยมารอรถเป็นเพื่อนนะ พรุ่งนี้ไม่ได้ติดรถใครไป"
ไอ้เราก็ดีใจ คิดว่าพอจะมีหนทางละ เลยพิมตอบไปแบบซื่อๆโง่ๆว่า "ได้ครับ ไปส่งทุกวันยังได้เลย พี่จะได้ไม่เบื่อเวลารอรถไง"
รุ่งขึ้นทำงานปกติ เลิกงานก้อไปส่งตามที่บอกไว้...ทุกอย่างดูโอเคหมด...แต่พอวันถัดมาผมก็ต้องเศร้าอีกรอบ เพราะพอเลิกงานพี่เค้าก็มาถามว่า "...ยังไม่กลับหรอ ?" ผมก็บอกไปว่า "อ้าว ก็รอจะไปส่ง" เค้าก็ตอบมาเบาๆว่า "วันนี้...มีคนมารับ " ผมก็เลยบอกว่า " เอ้า ......โอเคครับ...งั้น ไม่เปนไรครับ" แล้วก็เดินออกมาแบบตัวเบาๆ ชาๆ เหมือนเดิม
หลังจากนั้นผมก็ ชวนเพื่อน และรุ่นพี่ที่ทำงาน ไปดื่มกันและด้วยความที่รุ้สึกแย่ ก้อเลยดื่มเยอะ และเมามาก พอเมามากๆเข้าก็ดันพิมไลน์ไปหาพี่คนนั้น ประมาณแบบพิมพ์ไปแบบไม่มีสาระ ถามไรไป หรือ แบบบอกพี่เค้าว่าโทรหาได้มั้ย เค้าก็ตอบมาว่า "ค่อยคุยวันอื่นเนอะ พี่ไม่สะดวก" ผมก็หยุดแค่นั้น...แต่มันยังอึดอัดและข้องใจ บวกกับความเอาแต่ใจ และใจร้อน..เลยโทรไปหาพี่ที่เป็นหัวหน้าผม ผมก็โวยวายว่า คนนั้นเขาเป็นใครกันแน่ ถึงได้มารับอีก ตกลงมันยังไงกัน...พี่เขาก็ตอบมาว่า "พี่ไม่รุ้จริงๆ ถ้ามันจะแอบจีบกันหรือคบกัน จริงๆ พี่ก็ไม่รุ้จริงๆ มันไม่ได้บอกไรพี่เลย"
ผมก็ไม่รุ้จะทำไงก็ได้แต่ฟังและก็วางสายไป
วันรุ่งขึ้นรุ้สึกอาย และรุ้สึกผิดมาก เลยไลน์ขอโทษพี่เค้า (ทั้งพี่คนนั้น และพี่หัวหน้า) เค้าทั้งคู่ก็ตอบมาทำนองว่า "ไม่เป็นไร อย่าคิดมาก"
ในออฟฟิศมีคนอยุ่ ไม่อยากเดินไปขอโทษที่โต๊ะ กลัวคนอื่นๆจะรุ้ และสงสัย)....
จากนั้นพี่เค้าก็ปกติ ไม่มีไรเกิดขึ้น ผมก็พยามทำตัวให้ปกติ..แต่อาจมีซึมๆ..เหม่อๆบ้าง...
เวลาได้เจอหน้า (นั่งโต๊ะเยื้องๆกัน) ความรู้สึกผมมันไม่เหมือนเดิมเลย...ในขณะที่พี่เค้าก็นิ่งๆ แต่คุยงานปกติ เรียกถามงานปกติ (ปกตินิสัยผมก็คือนิ่งๆ ไม่ค่อยคุยเล่นกับใครถ้าไม่สนิท) ผมเองก็ดีลงานปกติเช่นกัน...แต่ในใจนี่สิ มันไม่ใช่เลย....
ผมเล่าไม่ถุก และแทบไม่เคยตั้งกระทู้จึงจัดบรรทัดไม่ดี และประโยคสนทนาที่ยกมา อาจดู งงๆ ตาลายหน่อย และก็ยาวมาก....สิ่งที่ผมอยากถามทุกคนคือ...
1.ผมควรหยุดแค่นี้ ใช่มั้ยครับ ?
2.สิ่งที่ผมทำไปตอนเมา มันผิดมากมั้ย ?
3.และท่าทีจากนี้ไป ผมควรทำยังไง
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ขอโทษ และขออภัยด้วยครับที่พิมพ์ไม่ค่อยรุ้เรื่อง...ช่วยผมหน่อยนะครับ..
แอบชอบรุ่นพี่ในที่ทำงาน...แต่
พี่ที่เป็นหัวหน้าผมก็ตอบมาว่า....อย่างแรกเลยคือชอบคนในที่ทำงานเดียวกันมันเปนเรื่องปกติมาก ใจเย็นๆ.....คือเขาก็มีแฟนนะ แต่ไม่มั่นใจว่ายังคบกันอยุ่มั้ยตอนนี้ แต่ส่วนที่ขับรถมานั่น
นั่นเป็นเพื่อนที่ทำงานเก่านะ พี่ก็รุ้จัก..ไม่น่าจะมีไรมั้ง...พี่ว่าก็ทำตัวปกติไปแหละ ของแบบนี้ถ้ามัน click มันใช่ อะไรๆก็เกิดขี้นได้น้อง.....
ผมก็ไม่รุ้จะทำยังไงต่อ เลยนิ่งๆไปและตอบพี่เขาไปว่า..
งั้นผมจะพยาม fade ใจตัวเองออกมาละกันพี่ แต่มันชอบเค้าไปแล้ว ขอเวลาหน่อยคับ....
จากนั้นตอนกลางคืนวันนั้น...พี่ที่ผมชอบไลน์มาหาผมบอกว่า
"พรุ่งนี้ ค่อยมารอรถเป็นเพื่อนนะ พรุ่งนี้ไม่ได้ติดรถใครไป"
ไอ้เราก็ดีใจ คิดว่าพอจะมีหนทางละ เลยพิมตอบไปแบบซื่อๆโง่ๆว่า "ได้ครับ ไปส่งทุกวันยังได้เลย พี่จะได้ไม่เบื่อเวลารอรถไง"
รุ่งขึ้นทำงานปกติ เลิกงานก้อไปส่งตามที่บอกไว้...ทุกอย่างดูโอเคหมด...แต่พอวันถัดมาผมก็ต้องเศร้าอีกรอบ เพราะพอเลิกงานพี่เค้าก็มาถามว่า "...ยังไม่กลับหรอ ?" ผมก็บอกไปว่า "อ้าว ก็รอจะไปส่ง" เค้าก็ตอบมาเบาๆว่า "วันนี้...มีคนมารับ " ผมก็เลยบอกว่า " เอ้า ......โอเคครับ...งั้น ไม่เปนไรครับ" แล้วก็เดินออกมาแบบตัวเบาๆ ชาๆ เหมือนเดิม
หลังจากนั้นผมก็ ชวนเพื่อน และรุ่นพี่ที่ทำงาน ไปดื่มกันและด้วยความที่รุ้สึกแย่ ก้อเลยดื่มเยอะ และเมามาก พอเมามากๆเข้าก็ดันพิมไลน์ไปหาพี่คนนั้น ประมาณแบบพิมพ์ไปแบบไม่มีสาระ ถามไรไป หรือ แบบบอกพี่เค้าว่าโทรหาได้มั้ย เค้าก็ตอบมาว่า "ค่อยคุยวันอื่นเนอะ พี่ไม่สะดวก" ผมก็หยุดแค่นั้น...แต่มันยังอึดอัดและข้องใจ บวกกับความเอาแต่ใจ และใจร้อน..เลยโทรไปหาพี่ที่เป็นหัวหน้าผม ผมก็โวยวายว่า คนนั้นเขาเป็นใครกันแน่ ถึงได้มารับอีก ตกลงมันยังไงกัน...พี่เขาก็ตอบมาว่า "พี่ไม่รุ้จริงๆ ถ้ามันจะแอบจีบกันหรือคบกัน จริงๆ พี่ก็ไม่รุ้จริงๆ มันไม่ได้บอกไรพี่เลย"
ผมก็ไม่รุ้จะทำไงก็ได้แต่ฟังและก็วางสายไป
วันรุ่งขึ้นรุ้สึกอาย และรุ้สึกผิดมาก เลยไลน์ขอโทษพี่เค้า (ทั้งพี่คนนั้น และพี่หัวหน้า) เค้าทั้งคู่ก็ตอบมาทำนองว่า "ไม่เป็นไร อย่าคิดมาก"
จากนั้นพี่เค้าก็ปกติ ไม่มีไรเกิดขึ้น ผมก็พยามทำตัวให้ปกติ..แต่อาจมีซึมๆ..เหม่อๆบ้าง...
เวลาได้เจอหน้า (นั่งโต๊ะเยื้องๆกัน) ความรู้สึกผมมันไม่เหมือนเดิมเลย...ในขณะที่พี่เค้าก็นิ่งๆ แต่คุยงานปกติ เรียกถามงานปกติ (ปกตินิสัยผมก็คือนิ่งๆ ไม่ค่อยคุยเล่นกับใครถ้าไม่สนิท) ผมเองก็ดีลงานปกติเช่นกัน...แต่ในใจนี่สิ มันไม่ใช่เลย....
ผมเล่าไม่ถุก และแทบไม่เคยตั้งกระทู้จึงจัดบรรทัดไม่ดี และประโยคสนทนาที่ยกมา อาจดู งงๆ ตาลายหน่อย และก็ยาวมาก....สิ่งที่ผมอยากถามทุกคนคือ...
1.ผมควรหยุดแค่นี้ ใช่มั้ยครับ ?
2.สิ่งที่ผมทำไปตอนเมา มันผิดมากมั้ย ?
3.และท่าทีจากนี้ไป ผมควรทำยังไง
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ขอโทษ และขออภัยด้วยครับที่พิมพ์ไม่ค่อยรุ้เรื่อง...ช่วยผมหน่อยนะครับ..