อาจเพราะผมคุ้นหูกับวลีที่ว่า "เมื่อกาลเวลาผ่านไปวรยุทธ์ยิ่งเสื่อมถอย" ที่หมายความว่ายอดวิชาต่าง ๆ ยิ่งนานยิ่งตกหล่นหายสาบสูญ บ้างบกพร่องไม่สมบูรณ์ เปรียบเทียบชัด ๆ เลยก็ยุคแปดเทพฯ  18 ฝ่ามือพิชิตมังกรหลายกระบวนท่าก็ตกหล่นไม่ครบถ้วนสมบูรณ์จนอั้งฉิกกงในยุคมังกรหยกต่อมาบัญญัติเพิ่มเติม หรือเทพกระบี่หกชีพจรที่พอมายุคมังกรหยกคงหายสาบสูญเหลือแต่ดรรชนีเอกสุริยันไปแล้ว ยอดฝีมือรุ่นหลัง ๆ ความจริงก็มีขีดความสามารถสูงมาก แต่เกิดมาช้าไป เลยไม่ได้สัมผัส ไม่มีวาสนาได้พบหรือฝึกวิชาพวกนั้น

ผมเลยสงสัยครับว่า ถ้าตัวละครทั้งหมดในนิยายของกิมย้งมาฝึกวิชาเดียวกัน คิดว่าศักยภาพเชิงบู๊ของใครมีสูงที่สุด 3 ลำดับแรก ที่ไม่ว่าจะเกิดในยุคที่มียอดวิชาแทบจะลอยได้ อย่างยุค 8 เทพฯ หรือเกิดมาในยุคที่วิชาเสื่อมทรามลงอย่างยุคราชวงศ์ชิง (อุ้ยเสี่ยวป้อ จิ้งจอกภูเขาหิมะ) เขาก็จะเปล่งประกายเหนือใครทั้งหมดอยู่ดี (ขอไม่นับโชควาสนา เอาฝีมือเพียว ๆ ก่อนนะครับ 5555 เพราะความจริงโชคก็เป็นฝีมืออย่างนึง)

ส่วนตัวให้ 3 คนนี้ แต่ก็ไม่ได้เรียงลำดับนะครับ
1.เอี้ ยก่วย สติปัญหา ทักษะ ความพลิกแพลง การเรียนรู้ การเคลื่อนไหวร่างกาย ผมว่าเหมาะสมอย่างมากเลยครับ เอี้ ยก่วยเรียนรู้ไวมาก ในฉบับนิยายจะเห็นว่ากิมย้งอธิบายไหวพริบสติปัญญาของเอี้ ยก่วยไว้ค่อนข้างมาก โดยแลกกับความสามารถในการควบคุมทางอารมณ์ที่ค่อนข้างต่ำในวัยเด็ก (เพราะขาดการขัดเกลา) จนกิมย้งต้องเนิฟความสามารถโดยการตัดแขนทิ้งเลยทีเดียว
2.เซียวฮง ผมว่าเซียวฮงเกิดมาเพื่อเป็นนักสู้ เป็นจอมยุทธ์โดยแท้ ในเรื่องแสดงให้เห็นหลายครั้งแล้วว่าในยุคที่ระเบิดภูเขาเผากระท่อม คนจะบินได้อยู่แล้ว เขาใช้ 18 ฝ่ามือพิชิตมังกรท่าเดียวพลิกแพลงสยบไปทั่วแผ่นดินได้
3.เตียบ่อกี้ ตัวนี้ผมลังเลมาก เพราะไม่อยากเอาตัวละครในมังกรหยกมาตั้งสองตัว แถมทั้งสามตัวเป็นพระเอกหมดด้วย 555 อีกอย่างเตียบ่อกี้จะพัฒนาได้ต่อเมื่อมีสถานการณ์บังคับ เพราะเขาไม่ชอบการต่อสู้ หรือการแย่งชิงเลย แต่ถ้ามีปัจจัยพวกนี้ ผมว่าเตียบ่อกี้เป็นคนที่เรียกรู้ไวมากครับ ถ้าเปรียบเซียวฮงเกิดมาเป็นจอมยุทธ์ เตียบ่อกี้ก็คือคนฉลาดที่เป็นได้เกือบทุกอย่างแต่เลือกที่จะฝึกวรยุทธ์แค่นั้นเอง จะให้เขาเรียกวิชาแพทย์ หรือไปสอบรับราชการ ผมว่าเขาก็สามารถทำได้ เพราะอุปนิสัยเหมือนเด็กเรียน (ค่อนข้างเนิร์ด) ส่วนเซียวฮงเหมือนคนที่เกิดมาเพื่อ born to be สิ่งนี้โดยเฉพาะ