อันนี้เป็นเรื่องราวที่ผมประสบเองเลยคิดว่าอยากเอามาเล่าสู่กันฟังซะมากกว่า เกี่ยวกับเรื่องการเลือกจะไปปรึกษาปัญหากับใครสักคน หรือถามคำถามขอความรู้อะไรต่างๆตามเว็บบอร์ด กลุ่มเฟสบุ๊ค หรือว่าจะเป็นเว็บพันธิปเองก็ตาม เรามักจะเจอบ่อยๆ เวลาทำงาน ที่เราตัดสินใจอะไรไม่ได้แล้วจะมีการให้นำเข้าเสนอในที่ประชุม หรือเอาไปปรึกษาหัวหน้างานให้ทราบปัญหา แต่พอเสอนเข้าไป กลับโดนตอกกลับด้วยคำพูดที่ดูคูลๆ ทั้งหลายแหล่ เหมือนว่าเราขาดความรับผิดชอบบ้างละ จ้างมาทำงานคิดแค่นี้ไม่ได้เลยหรอ ทำไมไม่ตัดสินใจเองละ บางครั้งกลายเป็นการขายหน้าระยะในทีทำงานเพราะเพื่อนร่วมงานเอาไปนินทาต่ออีก ทำงานก็ลำบากมองหน้ากันก็ลำบากไปหมด กลายเป็นตัวปัญหาไปซะงั้น กลายเป็นเรื่องมากไป และเรื่องที่น่าแปลกใจคือ คนชอบตอกหน้าคนเหล่านี้ดันได้เป็นหัวหน้างาน หรือผู้บริหารระดับบิ๊กกันซะด้วย มันเลยน่าใจหายเหมือนกัน ที่เราแก้ปัญหาไม่ได้ ตัดสินใจไม่ได้ด้วยประสบการณ์หรือจะเป็นด้วยอำนาจในตำแหน่งหน้าที่ ดันโดนคนที่บอกว่ามีอะไรก็ให้มาปรึกษา ตอกกลับมาให้เจ็บช้ำน้ำใจ อยากลาออกใจจะขาด แต่ใจไม่เด็ดพอ หนี้สินต่างๆ พ่อกับหลานที่ต้องเลี้ยง เลยทำให้ไม่กล้าทำอะไร เจอพูดแบบนี้ผมเสียความั่นใจไปเลย ระบายกับใครก็ไม่ได้ เพราะด้วยระบบสังคมที่ทำงานคือ หัวหน้าด่าใคร คนๆนั้นก็จะกลายเป็นหมาไปเลย มีใครเคยเจออะไรแบบนี้บ้างไหมครับ ผมเชื่อว่าหลายต่อหลายคนจะมองว่าติเพื่อก่อ ด่ามาให้เราสร้างแรงพลักดันโตๆแล้วจะมางอกแงไม่ได้ แต่ทำไม่ด่าส่วนตัวละครับ เรียกไปคุยส่วนตัว ไม่ต้องด่าโชว์พลังต่อหน้าคนเยอะๆก็ได้ หรือว่าเขามีสภาพจิตใจที่มีความสุขเวลาได้ทำให้คนอืนเสียหน้าหรือเปล่าครับ
เวลาเราเอาปัญหาไปปรึกษาใครสักคนแต่ดันโดนตอกหน้ากลับมา นอกจากจะไม่ได้สติแล้วยังทำให้เกิดอาการจิตตก