เครียดมาก เครียดเหมือนจะตายค่ะ

อยู่ม.4ค่ะ เป็นเด็กร่าเริงค่ะ ตลกค่ะ ขี้แกล้งและเก็บกดด้วย☺ ตอนนี้ไม่รู้จะหันหน้าพึ่งใครแล้วค่ะ นอกจากพวกคุณที่เป็นแปลกหน้า แต่หนูแค่ต้องการคงามคิดหลายๆมุม และคนที่อายุเยอะกว่า คนที่มีลูกที่กำลังเข้าสู่วัยรุ่น หนูมีแม่ที่หย่ากับพ่อตั้งแต่หนูยังเด็กค่ะ ไม่เคยเห็นหน้าพ่อตั้งแต่เด็ก แต่นั่นหนูก็คิดว่ามันไม่ได้เป็นปมอะไรสำหรับหนูเลย แต่มันอยู่ตรงที่แม่ แม่ของหนูอายุสี่สิบ แต่ทำตัวเหมือนคน20 ใส่เสื้อผ้า เที่ยวกับแฟนใหม่ ไปกินของดีๆ แล้วหนูล่ะคะ? 555 มีลูกอยู่สามคน หนูเป็นคนกลาง มีพี่ชายน้องชาย ซึ่งแน่นอนค่ะพี่ชายก็ไม่ได้เรียนต่อ ทำงานแล้ว น้องชายเป็นคนที่เวลาจะไปไหนก็ไปกันแค่สามคน น้องชายแม่และแฟนของแม่ ไม่เคยได้ไปเที่ยวไหน ถึงจะสัญญาเป็นร้อยๆครั้งว่าจะพาไปก็เถอะ555 หนูอยู่ม.4 และรร.อยู่ไกลบ้านค่ะ ขอแม่ซื้อรถเครื่องอีกคันซึ่งมันจำเป็นเพราะบ้านมีรถแค่คันเดียว หนูต้องขับไปรร.แต่แม่บอกว่าไงคะ? 'จะซื้อรถยนต์' 55555 แครนี้ก็ไม่มีจะกินแล้วค่ะ ติดหนี้ท่วมหัวยืมคนนั้นคนนี้ เพราะมัวแต่ซื้อของๅร้สาระมาบำเรอตัวเอง เหมือนชีวิตสนุกมาก ไม่ทุกข์ สนุกไปกับชีวิตวัย40ปี หนูคิดตลอดทำไมแม่ต้องการสิ่งของที่ทำให้ตัวเองดูหรูดูแพง เช่นรถยนต์? เอามาทำไมไหนจะค่าน้ำมันรถแต่ละครั้ง ทำไมต้องวอนนาบีอยากมี,ยากได้แบบเขาทั้งๆที่ฐานะตัวเองมีแค่นั้น ทำไมไม่หันมาสนใจลูกที่กำลังต้องเรียนต่ออีกสามปี ตั้งแต่หนูอยู่ม.1 จนตอนนี้ม.4 หนูไม่เคยได้อะไรจากแม่เลย ขอย้ำนะคะว่าไม่เคย นับได้คือ เสื้อผ้า เสื้อกันหนาวสามตัว เสื้อยืด1 กางเกง1 แค่นั้นจริงๆสิ่งที่หนูขอแม่ให้ซื้อแล้วมันได้ รองเท้าหนูมีสองคู่ รองเท้าแตะ และรองเท้าผ้าใบเน่าๆคู่นึง ของแม่มีรองเท้า13คู่ ใส่เที่ยวค่ะ ซื้อเำราะมันสวยไม่ใช่เพราะจำเป็น เคยมีหชายครั้งที่หนูขอเงินแม่ค่าทำงานปริ้นงานค่ารวมกลุ่มรวมห้อง สารพัด แม่ด่าหนู 'ขอเงินดีขอเงินกูตลอด วันฟไม่ทำไรอีสัส เงินมันหาง่ายนักหรอ ลองมาทำงานมั้ย' หนูก็ตอบไปว่า 'เงินแต่ละบาทที่ขอก็เอาไปลงกับการเรียนทั้งหมด ถ้าขอแล้วเอาไปใช้ส่วนตัวก็เชิญด่าแแต่นี่ไม่' หนูพูดผิดหรือป่าวคะ? หนูดูเป็นเด็กอกตัญญูสินะคะ555 ไม่มีเงินจ่ายค่าหนังสือเรียนม.4 จนพน.หนูต้องหยุดเพราะหนูอายเพื่อนค่ะ ทุกคนจ่ายหมด. แต่ฟนูยังไม่ได้จ่ายครูก็เรียกชื่อถามทุกเช้าซึ่งวันนี้หนูไม่ไปค่ะ หนูอายมากแล้ว มีแม่แบบนี้ไม่มีดีกว่าค่ะ แล้วถ้าไม่มีแม่จะเกิดมายังไง? ไม่เกิดค่ะ ง่ายๆเลย ถ้าลำบากแถมยังไม่มีควมมสุขแบบนี้จะเกิดมาทำไมคะ? หนูกล้าพูดเลยว่าขอเกิดมาเป็นลูกขอทานที่มีความสุขดีกว่าเกิดมาเป็นลูกคนมีฐานะยาจนแน่ไม่มีความสุขค่ะ ชีวิตหนูไม่มีเงินไม่มีความสุขอีกค่ะ ทนมากี่ปีแล้วคะ? ตั้งแต่ที่หนูรู้เรื่องตั้งแต่8ขวบที่หนูรู้เรื่องรู้ราว 7ปีที่หนูทรมานกับครอบครัวแบบนี้ อยากหางานทำนะคะแต่ไม่มีรถ รักเรียนมากค่ะแต่ครอบครัวไม่เอื้อ เรียกว่าไม่สนใจจะเหมาะกว่า ขอบคุณนะคะที่เลี้ยงหนูมาจนโต แต่ขอโทษนะคะ ที่หนูไม่มีความสุขเลย