เข้าเรื่องเลยนะครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 3 คบกันมาตั้งแต่มัธยม เคยเลิกกันไปแล้วครั้งนึง เพราะผมไปคุยกับคนอื่น แล้วผมก็รู้ว่าลืมไม่ได้ เลยกลับมาคบกัน แล้วยาวมาจน 5 ปี เธอบอกเลิกผมเพราะเหตุผลเธออยากอยู่คนเดียว ไม่อยากรักตอนนี้ บอกว่ามีแฟนแล้วเหมือนไม่มี มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว ผมถามเธอว่ามีคนอื่นหรือเปล่า เธอบอกมีคนเข้ามา 1 คน เธอบอกคนนั้นดีกว่าผม ดูแลเอาใจใส่ กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่เธอไม่ได้จริงจังอะไร
ซึ่งผมก็รู้แล้วว่าช่วงหลังๆที่ผ่านมา ผมสนใจแต่ตัวเอง เอาแต่เรื่องงาน การเรียน ผมแทบไม่เอาใจใส่เธอเลย แค่โทรหาผมยังแทบไม่เคยโทร เวลาพูดผมก็ตะคอกเธอบ้าง เวลาเธอทำอะไรไม่ได้ดั่งใจผมก็แสดงออกตรงๆ ยิ่งกับเรื่องเล็กๆน้อยที่คนรักกันควรเอาใจใส่กัน เช่น ชอบอะไร อะไรที่ไม่ชอบ สิ่งที่ไม่อยากทำนู่นนี่ ซึ่งเรื่องแบบนี้ผมก็เคยเป็นมาแล้วในอดีต พอเธอบอกผมเราก็ทะเลาะกันบ้าง ผมก็ปรับตัวให้ดีขึ้นบ้าง แต่พอผ่านไปสักพักผมก็กลับไม่ได้สนใจเธอเหมือนเดิม อีกทั้งยังมีปัญหาเรื่องทัศนคติด้วยหลายครั้งที่เธอคิดอย่าง แต่ผมคิดอีกอย่าง โดยเธอเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอ ส่วนผมมองโลกเป็นสีเทา
อีกปัญหาที่มี คือ เธอเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ เธอไม่มีรถ และเธอไปเรียนไม่ได้ถ้าไม่มีคนไปรับไปส่งซึ่งก็เป็นผมที่ทำมาตลอดตั้งแต่ปี 1 จนตอนที่ผมรู้ว่า ช่วงเปิดเทอมหน้า ผมต้องไปเรียนที่ต่างประเทศ 4 เดือน ผมเลยอยากให้เธอสนิทกับเพื่อนให้มากขึ้น จะได้มีคนอยู่กับเธอตอนผมไม่อยู่ แต่เหมือนกับเรายิ่งห่างกันไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เธอบอกว่าเธออยู่ได้แล้ว ถ้าไม่มีผม อาจเป็นเพราะผมเองด้วยแหละที่ปล่อยให้เป็นแบบนี้
ช่วงที่ไม่ได้คุยกันประมาณ 5 วัน เธอบอกขอพักทบทวนตัวเอง ผมก็เช่นกัน ผมถามใจตัวเองว่ายังรักเธออยู่มั้ย คำตอบคือผมยังรักเธออยู่ และยังไม่เปลี่ยน ตลอดเวลาหลังจากที่กลับมาคบกันตอนเลิกไป ผมไม่เคยอยากมีคนอื่นเลย ทำให้ผมไม่อยากเสียเธอไปเลย ผมอยากให้มีโอกาสให้ผมได้เปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างในตอนนี้ที่คิดได้แล้ว
จนได้คุยกันอีกครั้งเธอยืนยันว่าเลิก เธอเตรียมใจทุกอย่างมาหมดแล้ว แต่เธอบอกเรายังคุยกันได้ แต่ต้องเริ่มต้นใหม่นะ เธอบอกยังรักผมอยู่แต่รักน้อยลง แต่ตั้งแต่กลับมาคุยกัน บทสนทนากลับชวนดำดิ่งมากกว่า ทุกอย่างมันดูยากมาก ผมอยากจีบเธออีกครั้ง แต่ผมกลับรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอหมดแล้ว เธอก็รู้ผมเช่นกัน ทุกอย่างดูแย่ลงไปหมด แต่ผมก็ยังอยากจะพยายาม
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มากๆ กินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ ไหนงานก็เยอะ เรื่องสอบก็ใกล้ หัวก็ปวดจะระเบิด พูดกับใครก็ไม่ได้ เพราะมีแต่เธอที่คอยรับฟังตอนผมแย่ๆ
ผมอยากให้ผมกับเธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม ผมควรทำยังไงดีครับผมไม่อยากเสียเธอไปเลย หรือผมควรทำใจและปล่อยเธอไปโดยไม่ฝืนเธอดีครับ
ป.ล.ยาวหน่อยนะครับ
คบกันแฟนมา 5 ปีโดนแฟนบอกเลิก อยากให้เธอกลับมาเหมือนเดิมครับ
ซึ่งผมก็รู้แล้วว่าช่วงหลังๆที่ผ่านมา ผมสนใจแต่ตัวเอง เอาแต่เรื่องงาน การเรียน ผมแทบไม่เอาใจใส่เธอเลย แค่โทรหาผมยังแทบไม่เคยโทร เวลาพูดผมก็ตะคอกเธอบ้าง เวลาเธอทำอะไรไม่ได้ดั่งใจผมก็แสดงออกตรงๆ ยิ่งกับเรื่องเล็กๆน้อยที่คนรักกันควรเอาใจใส่กัน เช่น ชอบอะไร อะไรที่ไม่ชอบ สิ่งที่ไม่อยากทำนู่นนี่ ซึ่งเรื่องแบบนี้ผมก็เคยเป็นมาแล้วในอดีต พอเธอบอกผมเราก็ทะเลาะกันบ้าง ผมก็ปรับตัวให้ดีขึ้นบ้าง แต่พอผ่านไปสักพักผมก็กลับไม่ได้สนใจเธอเหมือนเดิม อีกทั้งยังมีปัญหาเรื่องทัศนคติด้วยหลายครั้งที่เธอคิดอย่าง แต่ผมคิดอีกอย่าง โดยเธอเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอ ส่วนผมมองโลกเป็นสีเทา
อีกปัญหาที่มี คือ เธอเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ เธอไม่มีรถ และเธอไปเรียนไม่ได้ถ้าไม่มีคนไปรับไปส่งซึ่งก็เป็นผมที่ทำมาตลอดตั้งแต่ปี 1 จนตอนที่ผมรู้ว่า ช่วงเปิดเทอมหน้า ผมต้องไปเรียนที่ต่างประเทศ 4 เดือน ผมเลยอยากให้เธอสนิทกับเพื่อนให้มากขึ้น จะได้มีคนอยู่กับเธอตอนผมไม่อยู่ แต่เหมือนกับเรายิ่งห่างกันไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เธอบอกว่าเธออยู่ได้แล้ว ถ้าไม่มีผม อาจเป็นเพราะผมเองด้วยแหละที่ปล่อยให้เป็นแบบนี้
ช่วงที่ไม่ได้คุยกันประมาณ 5 วัน เธอบอกขอพักทบทวนตัวเอง ผมก็เช่นกัน ผมถามใจตัวเองว่ายังรักเธออยู่มั้ย คำตอบคือผมยังรักเธออยู่ และยังไม่เปลี่ยน ตลอดเวลาหลังจากที่กลับมาคบกันตอนเลิกไป ผมไม่เคยอยากมีคนอื่นเลย ทำให้ผมไม่อยากเสียเธอไปเลย ผมอยากให้มีโอกาสให้ผมได้เปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างในตอนนี้ที่คิดได้แล้ว
จนได้คุยกันอีกครั้งเธอยืนยันว่าเลิก เธอเตรียมใจทุกอย่างมาหมดแล้ว แต่เธอบอกเรายังคุยกันได้ แต่ต้องเริ่มต้นใหม่นะ เธอบอกยังรักผมอยู่แต่รักน้อยลง แต่ตั้งแต่กลับมาคุยกัน บทสนทนากลับชวนดำดิ่งมากกว่า ทุกอย่างมันดูยากมาก ผมอยากจีบเธออีกครั้ง แต่ผมกลับรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอหมดแล้ว เธอก็รู้ผมเช่นกัน ทุกอย่างดูแย่ลงไปหมด แต่ผมก็ยังอยากจะพยายาม
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มากๆ กินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ ไหนงานก็เยอะ เรื่องสอบก็ใกล้ หัวก็ปวดจะระเบิด พูดกับใครก็ไม่ได้ เพราะมีแต่เธอที่คอยรับฟังตอนผมแย่ๆ
ผมอยากให้ผมกับเธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม ผมควรทำยังไงดีครับผมไม่อยากเสียเธอไปเลย หรือผมควรทำใจและปล่อยเธอไปโดยไม่ฝืนเธอดีครับ
ป.ล.ยาวหน่อยนะครับ