คือเราเพิ่งเลิกกับแฟนมาค่ะ เพิ่งเลิกเลยจริงๆ
ขอเกริ่นก่อนนะคะคือเรากับแฟนเราเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนม.ปลายกัน เราเป็นคนจีบเค้าก่อน จีบเป็นปีกว่าเค้าจะยอมมาคบกับเรา คือเค้าเป็นคนจริงจัง แต่ลังเล ไม่มั่นใจในตัวเอง เค้าบอกชอบเราตั้งแต่จีบได้หกเดือนแล้ว แต่ก้ไม่คบกันสักทีเพราะเค้าไม่เข้าใจตัวเอง ขึ้นๆลงๆ เด๋วชอบ เดี๋ยวไม่ชอบ กลัววาว่าจะใส่ใจเราไม่ได้ ตามความคาดหวัง สุดท้ายก้คบเพราะเราบอกเค้าว่าเราไม่ได้คาดหวังความใส่ใจมากๆของเค้า
เอาจริงๆตอนเราคบกันเค้าก้มีชัดเจนบ้างค่ะ มีหึง มีพูดหวานๆใส่ แม้ว่าเค้าจะมีนิสัยส่วนตัวชอบไม่เล่นโซเชียล ไม่ติดต่อไม่ตอบแชท รับสายยาก เราก้ปรับตัวจนไม่ได้ว่าอะไรมากเพราะชินแล้ว แต่บางทีเค้าก็ไม่ได้ติดเรามาก ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ มีอะไรบางทีไม่ยอกเรา ทั้งที่เราขอแค่เรื่องเดียวจากเค้า เเล้วเราก็บอกตลอด ชวนไปดูหนังชอบอ้างงาน ขี้เกียจบ้าง หรือชวนเพื่อนมาดูกันหลายคนบ้าง
สุดท้ายเค้าก็มาบอกเลิกเรา เพราะเค้าบอกว่าดูแลเราไม่ได้ จู่ๆเค้าก้บอกว่าเค้าไม่โอเคกับเรา อยากกลับไปที่เพื่อน เค้าชอบเราที่เป็นเพื่อนมากกว่า ทั้งที่เราก็ไม่ได้ทำตัวเปลี่ยนตามสถานะเลย อาจจะมีอ้อนบ้างตามนิสัยติดตลกเรา แต่เราก้ทำเหมือนสมัยจีบเค้าทุกอย่าง เทคแคร์ดี เป็นห่วง มีอะไรก็บอก
เรารั้งเค้าไว้ เพราะเรารักเค้าไปแล้ว เอาจริงๆเราก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอก แต่เราหึง น้อยใจ เป็นห่วง แม้ว่าเราอาจจะไม่ได้คิดถึงเท่าเมื่อก่อน(เพราะชินเรื่องโดนเทแชท) เราก็จริงจังกับเค้ามาก เค้าเป็นคนพิเศษของเรา เค้าก็บอกเราว่าพิเศษ แต่เราเป็นเพื่อนที่พิเศษสำหรับเค้า เค้าแคร์เรามากกว่าเพื่อนคนอื่น แต่เราก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าคิดยังไงกันแน่
ที่ตอนแรกเราไม่ยอม เรารู้สึกว่า เราเสียดายเค้าอ่ะ เค้าเป็นคนที่รู้จักนิสัยเราดีกว่าตัวเราอีก เราไม่อยากปล่อยคนแบบนี้ไป เราอยากรั้งเค้าไว้ แต่ก้ไม่อยากให้เค้าฝืนกับเรา เค้าอยากให้เราเหมือนเดิมแต่เเค่กลับำปเป็นเพื่อน เราก็ไม่เข้าใจว่สเค้ารู้มั้ยว่าถ้าเป็นเพื่อนเราไม่ได้แคร์ขนาดนี้ เพื่อนก้บอกว่าปล่อยไปเถอะ เรากเริ่มตัดใจมาสักพักแล้วจากอาการที่เห็น
จนวันนี้โดนบอกเลิก เราก้เลยยอม เราไม่ได้ช็อคมาก เราไม่ได้ร้องไห้ออกมา แต่มันก็เจ็บแบบไม่เท่าที่คิด แต่เรากลับมีรู้สคกกลัวแทนว่าเพื่อนในรร.ที่เค้ารู้กันหมดทั้งรร.จะมองยังไง จะโดนเค้าใจผิดว่าเลิกเพราะทำงานร่วมกันรึเปล่า กลัวเสียหน้า กลัวโดนเจ้าใจผิด ดูถูกเพิ่มเข้ามา
เลยอยากถามว่า
-ผิดมั้ย เลวมั้ย ที่กลัวเสียหน้า ทั้งที่เราควรจะเสียใจอย่างเดียวแท้ๆ หรือคนโดนบอกเลิกทุกคนก็คิดได้ไม่ผิดปกติ
-หรือเราก็ตัดใจมาพักนึงจนเพียงพอแล้วจนกลัวเสียหน้าคนอื่นแทน ซึ่งมันจะดูเลวไปมั้ย
-ที่เราไม่อาลัยอาวรณ์ต่อหน้าเค้าแบบนี้ มันถูกแล้วใช่มั้ย
-ต่อไปนี้เราควรทำตัวปกติแบบเพื่อนจริงๆไปเลย หรือทำเหมือนเค้าเป็นคนพิเศษที่เราทำช่วงแรกตามที่เค้าบอกว่าชอบตอนนั้นมากกว่าดี แต่แบบนั้นมันก็ขี้โกงป่าวอ่ะ มาเฟรนโซนเราแต่อยากให้เราทำเหมือนตอนจีบ? หรือทำตัวเฟรนโซนกลับให้เค้ารู้ซะบ้างว่าขาดเราไปเป็นไง
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ เป็นไปได้ขอวิธีช่วยตัดใจด้วยยิ่งดีค่ะ
ที่เรารู้สึกกับแฟนเก่าแบบนี้ มันผิดมั้ยคะ
ขอเกริ่นก่อนนะคะคือเรากับแฟนเราเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนม.ปลายกัน เราเป็นคนจีบเค้าก่อน จีบเป็นปีกว่าเค้าจะยอมมาคบกับเรา คือเค้าเป็นคนจริงจัง แต่ลังเล ไม่มั่นใจในตัวเอง เค้าบอกชอบเราตั้งแต่จีบได้หกเดือนแล้ว แต่ก้ไม่คบกันสักทีเพราะเค้าไม่เข้าใจตัวเอง ขึ้นๆลงๆ เด๋วชอบ เดี๋ยวไม่ชอบ กลัววาว่าจะใส่ใจเราไม่ได้ ตามความคาดหวัง สุดท้ายก้คบเพราะเราบอกเค้าว่าเราไม่ได้คาดหวังความใส่ใจมากๆของเค้า
เอาจริงๆตอนเราคบกันเค้าก้มีชัดเจนบ้างค่ะ มีหึง มีพูดหวานๆใส่ แม้ว่าเค้าจะมีนิสัยส่วนตัวชอบไม่เล่นโซเชียล ไม่ติดต่อไม่ตอบแชท รับสายยาก เราก้ปรับตัวจนไม่ได้ว่าอะไรมากเพราะชินแล้ว แต่บางทีเค้าก็ไม่ได้ติดเรามาก ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ มีอะไรบางทีไม่ยอกเรา ทั้งที่เราขอแค่เรื่องเดียวจากเค้า เเล้วเราก็บอกตลอด ชวนไปดูหนังชอบอ้างงาน ขี้เกียจบ้าง หรือชวนเพื่อนมาดูกันหลายคนบ้าง
สุดท้ายเค้าก็มาบอกเลิกเรา เพราะเค้าบอกว่าดูแลเราไม่ได้ จู่ๆเค้าก้บอกว่าเค้าไม่โอเคกับเรา อยากกลับไปที่เพื่อน เค้าชอบเราที่เป็นเพื่อนมากกว่า ทั้งที่เราก็ไม่ได้ทำตัวเปลี่ยนตามสถานะเลย อาจจะมีอ้อนบ้างตามนิสัยติดตลกเรา แต่เราก้ทำเหมือนสมัยจีบเค้าทุกอย่าง เทคแคร์ดี เป็นห่วง มีอะไรก็บอก
เรารั้งเค้าไว้ เพราะเรารักเค้าไปแล้ว เอาจริงๆเราก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอก แต่เราหึง น้อยใจ เป็นห่วง แม้ว่าเราอาจจะไม่ได้คิดถึงเท่าเมื่อก่อน(เพราะชินเรื่องโดนเทแชท) เราก็จริงจังกับเค้ามาก เค้าเป็นคนพิเศษของเรา เค้าก็บอกเราว่าพิเศษ แต่เราเป็นเพื่อนที่พิเศษสำหรับเค้า เค้าแคร์เรามากกว่าเพื่อนคนอื่น แต่เราก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าคิดยังไงกันแน่
ที่ตอนแรกเราไม่ยอม เรารู้สึกว่า เราเสียดายเค้าอ่ะ เค้าเป็นคนที่รู้จักนิสัยเราดีกว่าตัวเราอีก เราไม่อยากปล่อยคนแบบนี้ไป เราอยากรั้งเค้าไว้ แต่ก้ไม่อยากให้เค้าฝืนกับเรา เค้าอยากให้เราเหมือนเดิมแต่เเค่กลับำปเป็นเพื่อน เราก็ไม่เข้าใจว่สเค้ารู้มั้ยว่าถ้าเป็นเพื่อนเราไม่ได้แคร์ขนาดนี้ เพื่อนก้บอกว่าปล่อยไปเถอะ เรากเริ่มตัดใจมาสักพักแล้วจากอาการที่เห็น
จนวันนี้โดนบอกเลิก เราก้เลยยอม เราไม่ได้ช็อคมาก เราไม่ได้ร้องไห้ออกมา แต่มันก็เจ็บแบบไม่เท่าที่คิด แต่เรากลับมีรู้สคกกลัวแทนว่าเพื่อนในรร.ที่เค้ารู้กันหมดทั้งรร.จะมองยังไง จะโดนเค้าใจผิดว่าเลิกเพราะทำงานร่วมกันรึเปล่า กลัวเสียหน้า กลัวโดนเจ้าใจผิด ดูถูกเพิ่มเข้ามา
เลยอยากถามว่า
-ผิดมั้ย เลวมั้ย ที่กลัวเสียหน้า ทั้งที่เราควรจะเสียใจอย่างเดียวแท้ๆ หรือคนโดนบอกเลิกทุกคนก็คิดได้ไม่ผิดปกติ
-หรือเราก็ตัดใจมาพักนึงจนเพียงพอแล้วจนกลัวเสียหน้าคนอื่นแทน ซึ่งมันจะดูเลวไปมั้ย
-ที่เราไม่อาลัยอาวรณ์ต่อหน้าเค้าแบบนี้ มันถูกแล้วใช่มั้ย
-ต่อไปนี้เราควรทำตัวปกติแบบเพื่อนจริงๆไปเลย หรือทำเหมือนเค้าเป็นคนพิเศษที่เราทำช่วงแรกตามที่เค้าบอกว่าชอบตอนนั้นมากกว่าดี แต่แบบนั้นมันก็ขี้โกงป่าวอ่ะ มาเฟรนโซนเราแต่อยากให้เราทำเหมือนตอนจีบ? หรือทำตัวเฟรนโซนกลับให้เค้ารู้ซะบ้างว่าขาดเราไปเป็นไง
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ เป็นไปได้ขอวิธีช่วยตัดใจด้วยยิ่งดีค่ะ