การจากลา

สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนนะครับว่าผมมีแฟนเป็นผู้ชาย ผมกับแฟนคบกันมา 6 ปี พอดีเกิดเรื่องเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เราต้องจากกัน แต่ในใจลึกๆต่างก็รู้ว่ายังรักกันอยู่และยังไม่อยากจากกัน แต่สถานการณ์หลายๆอย่างไม่ว่าจะเป็นทางด้านครอบครัวมันทำให้เราต้องแยกจากกันในเร็วๆนี้ ตอนนี้ใจผม 50% ครับ ทั้งอยากไปอยู่บ้านกับครอบครัวที่ต่างจังหวัด อีกใจก็ไม่อยากทิ้งเขาไป ผมเป็นคนเพื่อนน้อยก็มีแต่เขานี่แหละที่คอยให้คำปรึกษา อยู่เคียงข้างและสู้สถานการณ์ต่างๆมาด้วยกัน คนเคยใช้ชีวิตร่วมกันมาหลายปีมันกลายเป็นความผูกพันธ์ไปแล้วถึงแม้ชีวิตคู่เราจะไม่ใช่คู่ ชาย หญิง เหมือนคนทั่วไป แต่มันก็เป็นความสุขในแบบที่มันเป็น ตอนนี้ผมนั่งเก็บของไปน้ำตาก็ไหลไปเมื่อคิดถึงวันที่เราต้องจากกันจริงๆ มันอึดอัดไปหมดไม่รู้จะไประบายพูดให้ใครฟังหรือไปปรึกษาใคร ผมควรทำไงต่อกับความรู้สึกนี้ดี การจากคนที่เรายังรักอยู่มันช่างทรมานเหลือเกิน นี่แหละหนาที่เขาว่าจากเป็นมันทรมานกว่าจากตาย มีใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้บ้างไหมครับ