สวัสดีครับ เพิ่งไปดูมาวันนี้ครับ ก็เหมือนเดิมนะ ผมขอพูดถึงความรู้สึกของหนังเรื่องนี้หลังจากที่ได้ดูไป สรุปสั้นๆเลยสำหรับหลังดูจบแล้วคือ อิ่มเอม ประทับใจ น่ารักโดยรวมแล้วชอบมากๆครับ แล้วนิดหนึ่งครับ ผมไม่ใช่แฟนโปเกม่อนนะครับ คือรู้จักแหละครับ แต่รู้จักแค่ไม่กี่ตัว ตัวไหนไม่รู้ชื่อผมก็ขอโทษจริงๆ ทั้งๆที่ในเรื่องพระเอกก็เรียกนะ แต่ผมจำไม่ได้ 5555

- ผมชอบหนังที่เกริ่นเรื่องของโปเกม่อนว่า อยู่กับเรามานานแล้ว แล้วมีการแบ่งเมืองต่างๆเช่นเมืองที่พระเอกดำเนินเรื่อง จะไม่มีการแข่งโปเกม่อนตีกัน (แต่มีแข่งเถื่อน)

- โกลดักน่ารักมากกกกกกกกกกก ไอ้ตัวเป็ดของนางเอกอะครับ อันนี้ขออวยส่วนตัวจริงๆ ถ้าคุณคิดว่าการไปดูทรานฟอร์เมอร์ ดูฉากแอคชั่น effect ก็คุ้มแล้ว สำหรับผม การไปดูเรื่องนี้ แค่ดูโกลดักอย่างเดียวก็คุ้มแล้ว 55555 ชอบมันจริงๆ

- เนื้อเรื่องมีจุดหักมุม หักเห ไม่ได้เรียบง่าย สำหรับที่ไปดูโดยไม่ได้อ่านหรือศึกษาอะไรเลย ก็มีหลายมุมหลายครั้งที่ เห้ย ไม่ตรงตามที่เราเดาที่เราคิด แต่ถ้าคนเซียนๆหรือเก่งๆคงเดาออกมั้ง ผมเดาไม่ออกเลย ไอ้ที่เดานั้นผิดหมด หักมุมหมด

- เรื่องปริศนาต่างๆ เนื่องจากมันชื่อเรื่องนักสืบก็ต้องมีปริศนา ถ้าเทียบกับ โคนัน และ เชอร์ล็อค โฮม ที่ RDJ แสดง ผมดูแนวสืบสวนแค่ 2 เรื่องนี้นะครับ ผมถือว่าไม่ยากเท่า 2 เรื่องนี้ เพราะในเรื่องนี้ มีย้อนเหตุการณ์โฮโลแกรมต่างๆ แบบภาพ 4K เลย ชัดมาก 555555 แต่ๆ ใช่ว่าจะไม่หักมุม หักมุมครับ

- ผมขอชื่นชม CG บรรยากาศ ของโปเกม่อน โครตเข้ากับสังคมเลย ผมจะอธิบายยังไงดี มันกลมกลืนเหมือนมีโปเกม่อนจริงๆอยู่ร่วมกับมนุษย์ ดูเรียล คือผมว่า CG ดีเลยนะ ในมุมมองของผม

- ฉากเปิดใจระหว่างทิมกับปิกาจู ผมก็ซึ้งนะ ดูแบบเพื่อนคุยกัน อย่างที่เพื่อนพระเอกบอก นายน่าจะมีโปเกม่อนคูหู่นะ ไว้คอยเหมือนระบายปรับทุกข์

- นางเอก น่ารักกกด้วยครับ สวยจริตกำลังพอดี หน้าตาคล้ายนางเอก MJ เรื่อง Amazing Spider Man เลย ไม่รู้คนเดียวกันไหม

- ฉาก Action สู้กัน ยอมรับว่าไม่ค่อยมีนะ มีแค่ในตัวอย่างหนังที่เราเห็นนั้นแหละ มีบู้กับมิวทูบ้างนิดๆหน่อยๆ แต่ไม่เยอะครับ ใครหวังจะดูสู้กันดุเดือดก็อย่าหวังเยอะครับ ไม่มีเยอะ

- ส่วนที่หักมุมผมที่สุด ไม่ใช่ปริศนาที่เฉลยครับ หักตอนท้ายของเรื่องเลยครับ นั้นก็คือ พ่อของทิมคือ ไรอั้น เรยโนล นี้แหละครับ ที่ให้เสียงปิกาจู แม่มโครตเจ๋งอะ มันเลยซิ้งกับพลังของมิวทูที่ว่า สามารถย้ายจิตใจคนมาอยู่โปเกม่อนได้ แล้วมิวทูเป็นโปเกม่อนตัวเดียวที่พูดได้ครับ หลังจากได้พ่อคืนแล้ว ปิกาจูก็พูดไม่ได้ ก็พูดได้แต่ พิก้า พิก้า เหมือนโปเกม่อนทั่วๆไปครับ ถือว่าเคลียร์ปริศนาได้ดี

- ฉากที่ผมประทับใจมากๆอีกฉากคือตอนท้าย ก็ตอนที่พ่อของทิมกลับมา แล้วให้ไอ้ตั๋วไปแข่งอะไรสักอย่าง แล้วทิมบอกว่า ผมขออยู่กับพ่อต่ออีกหน่อยได้ไหม พ่อบอกได้ ผมอินประทับใจเลย คือทิมแกบอกแกผิดพลาดที่ไม่ได้ไปหาพ่อ ยอมอยู่กับยาย เลยไม่ได้เจอพ่อเลย ทิมคงไม่อยากเป็นแบบนั้น อยากใช้เวลากับพ่อ ผมชอบฉากนี้มากครับ

- ถ้าถามว่ามีฉากที่สะดุด หรือ ไม่สมเหตุสมผลชัดๆเลยไหม มีครับ มีฉากหนึ่ง ตอนนั้นแผ่นดินไหวยกมา ตามที่เห็นตัวอย่าง แบบต้องหนีไปไกลมากๆ ไปๆมาๆ กลับมาที่เดิมกันได้เฉย ตรงที่จอดรถ ทั้งๆที่แผ่นดินเคลื่อนที่ขนาดนั้น 55555

ส่วนนี้ผมขอเฉลยปริศนาต่างๆในเรื่องนะครับ สำหรับคนที่ไม่ได้คิดจะไปอยากดูอะไรอยู่หละ

- มีศูนย์ทดลอง ศูนย์หนึ่งจับมิวทูมา เพื่อที่จะทดลองเอาสาร R สาร R คือสารที่ทำให้โปเกม่อนคุ้มคลั่งครับ แล้วมิวทูก็ออกมาจากขวดโหล โดยได้รับความช่วยเหลือจาก ปิกาจูเนี่ยแหละ

- มิวทูยิงรถพ่อของทิม จนตกสะพานไปที่เห็นในตัวอย่าง เอาจริงๆแล้วมิวทูช่วยเหลือพ่อทิมต่างหาก เพราะไอ้กบน้ำแข็งมันโจมตี แล้วมิวทูช่วยยิงสกัด

- ที่ปิกาจูพูดได้ เพราะเป็นจิตวิญญาณของพ่อทิม ที่มิวทู เอาร่างไปสิงครับ ตอนท้ายก็แยกออกมา ปิกาจูก็พูดไม่ได้ พูดได้เหมือนโปเกม่อนทั่วไปเท่านั้น

- ตัวละครหลักๆคือ ทิม นางเอก พ่อที่ชอบโปเกม่อนเจ้าของบริษัท CNM กับ ลูกชาย ตัวร้ายจริงๆตอนแรกชี้ให้เป็นทั้ง ปิกาจู และลูกชาย จริงๆแล้วตัวร้ายคือพ่อครับ ได้ย้ายจิตไปอยู่ในมิวทู แล้วอาละวาททั่วเมือง

โดยรวมผมประทับใจนะ ดูง่ายๆ เรื่อยๆ แต่ถ้าถามจริงๆว่ามีตามไม่ทันไหม ก็มีบ้างนะ มึนๆนิดๆหน่อยๆ แต่ไม่รู้สิโดยรวมดูแล้วผมประทับใจอะ สนุก ตื้นตัน โปเกม่อนน่ารักจริงๆ และคุ้มค่าตั๋วสำหรับผมจริงๆ ไม่เหมือน Shazam (ขอนิดหนึ่งครับ เรื่องนี้ทำผมเจ็บใจจริงๆ 555)

ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ