พักอยู่กับแฟน ไม่เคยกลับนอนบ้านแม่

คือมีพี่ที่รู้จักคนหนึ่ง(ผู้ชาย)ค่ะ..!!  เขามีแฟน(ผู้หญิง) แฟนค่อนข้างขี้หึงมาก เราก็พอรับรู้มาว่าเวลาจะไปไหนก็ต้องโกหกตลอดแม้กระทั้งไปกับญาติของพี่เขา ทำงานพี่เขาก็ต้องส่ง-รับ(ทุกวัน เดือน ปี)น้อยมากทีน้อยมากที่จะไม่ได้ไปส่ง-รับ ขาส่งแฟนพี่เขาเวลามันก็ค่อนข้างสมเหตุสมผล(*ที่พักใกล้ที่ทำงานแฟน)แต่ขาที่ต้องไปรับคือเส้นทางจากที่ทำงานของพี่เขาจะไปรับแฟนมันไกลมากค่ะ.....แต่ต้องดิ้นร้นไปรับทุกวัน พอเข้าจะเข้าใจพี่เขาคง ปห.แฟน แต่เรามีความรู้สึกว่าพี่เขาค่อนข้างที่จะไม่เป็นตัวเอง จนเวลาไม่มีให้กับทางพ่อแม่ของพี่เขา และเขาต้องคอยโกหกทุกเรื่องทั้งทีเรื่องมันไม่น่าจะโกหก...🤐อย่างเช่นพ่อแม่ของพี่เขาเดือดร้อน พี่เขาต้องต้องไปหยิบยืมจากที่อื่นมาให้..👉ซึ้งเป็นเรื่องที่เรามองว่าครอบครัวแฟนเราคือครอบครัวเราช่วยกันได้ต้องบอกก่อนว่าแฟนพี่เขาไม่ค่อยได้มาเยี่ยมพ่อแม่พี่เขาเลยนานๆที่ เหตุผลแค่ว่าไม่ชอบบ้านติดคลอง เราแค่อยากให้พี่เขาแบ่งเวลามาให้พ่อแม่บ้าง มาค้างบ้านกินข้าวกับครอบครัวบ้าง เราคิดว่าพี่เขากลัวแฟน แฟนอาจจะไม่ยอมเข้าใจ...
ก่อนหน้านี้บอกพี่เขาว่า พี่ต้องให้แฟนพี่ปรับตัวบ้าง
พ่อแม่พี่นับวันยิ่งแก่ หัวอกพ่อกับแม่เขาไม่หวังให้ลูกมาอยู่ด้วยจนแก่เฒ่า ได้กินข้าวกับท่าน นอนกับท่านบ้างก็น่าจะทำให้แก่มีความสุขได้บ้าง..!! 
#ไม่ใช่ว่าทั้งชีวิตพี่จะทำอะไรให้แต่แฟนแคร์แฟน ไม่เเคร์พ่อกับแม่...
#แค่อยากรู้ความเห็นทุกท่าน เราอาจคิดมากไปก็ได้ จริงๆแล้วมันอาจจะเป็นเรื่องปกติ
ปล.พี่เขาเป็นคนกรุงเทพ แฟนเป็นคนตจว.