สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
สำหรับตัวจขกท.เอง ยังไม่เคยมีแฟนนะคะ มีแต่คนคุยบ้าง แต่สุดท้ายถ้าเขาไม่หายไปก็เป็นได้แค่ พี่-น้อง เพื่อน เลยคิดว่า สำหรับตัวเจ้าของกระทู้เอง “สถานะคนคุย” เจ็บสุดค่ะ เพราะมันเป็นสถานะที่อยู่ระหว่างกลางของคำว่า กำลังจะได้เป็นแฟน แต่ระหว่างที่คุยเราจะรู้สึกดีมากๆ เขินมากๆเวลาที่มีคนมาหยอด หรือ มาทำดีด้วย มาช่วยเหลือ ทั้งๆที่อีกฝ่ายอาจจะพิมพ์มาอย่างนั้นไม่ได้คิดอะไร หรือ เป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว มันทำให้เรารู้สึกดี แต่สุดท้ายแล้วก็จบตรงที่ เขาหายไป หรือบอกเราแค่ว่าเป็น พี่ชายนะ เป็นน้องชายนะ เป็นเพื่อนที่ดีนะ บางที่เราก็สงสัยว่าเราไม่ควรเป็นแฟนใครได้เลยหรอ หรือแม้กระทั้งคนที่เคยคุยในพันทิปก็ตาม สุดท้ายถ้าเขาไม่หายไป ก็เป็นได้แค่พี่ชาย น้องชายกันอยู่ดี อาจจะผิดที่เราไม่ได้ตรงสเปคเขาด้วยส่วนนึง หรือ อาจจะคุยด้วยแล้วไม่ถูกใจด้วย อันนี้พอเข้าใจค่ะ เลยปลงๆแล้วแต่ในใจลึกก็ยังคาดหวังอยากจะมีแฟนนะคะ อยากมีคนที่ค่อยอยู่เคียงข้างกัน มีที่ปรึกษา มีที่พักพิงใจ แต่พอยิ่งตามหาก็ยิ่งห่างเหิน มองไม่เห็นหนทางที่จะได้เป็นแฟนใครเลยค่ะ
ปล.แล้วสำหรับเพื่อนๆละคะ “อยู่ในสถานะไหนเจ็บที่สุด”
อยากรู้ว่า “อยู่ในสถานะไหน” เจ็บที่สุดคะ?
สำหรับตัวจขกท.เอง ยังไม่เคยมีแฟนนะคะ มีแต่คนคุยบ้าง แต่สุดท้ายถ้าเขาไม่หายไปก็เป็นได้แค่ พี่-น้อง เพื่อน เลยคิดว่า สำหรับตัวเจ้าของกระทู้เอง “สถานะคนคุย” เจ็บสุดค่ะ เพราะมันเป็นสถานะที่อยู่ระหว่างกลางของคำว่า กำลังจะได้เป็นแฟน แต่ระหว่างที่คุยเราจะรู้สึกดีมากๆ เขินมากๆเวลาที่มีคนมาหยอด หรือ มาทำดีด้วย มาช่วยเหลือ ทั้งๆที่อีกฝ่ายอาจจะพิมพ์มาอย่างนั้นไม่ได้คิดอะไร หรือ เป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว มันทำให้เรารู้สึกดี แต่สุดท้ายแล้วก็จบตรงที่ เขาหายไป หรือบอกเราแค่ว่าเป็น พี่ชายนะ เป็นน้องชายนะ เป็นเพื่อนที่ดีนะ บางที่เราก็สงสัยว่าเราไม่ควรเป็นแฟนใครได้เลยหรอ หรือแม้กระทั้งคนที่เคยคุยในพันทิปก็ตาม สุดท้ายถ้าเขาไม่หายไป ก็เป็นได้แค่พี่ชาย น้องชายกันอยู่ดี อาจจะผิดที่เราไม่ได้ตรงสเปคเขาด้วยส่วนนึง หรือ อาจจะคุยด้วยแล้วไม่ถูกใจด้วย อันนี้พอเข้าใจค่ะ เลยปลงๆแล้วแต่ในใจลึกก็ยังคาดหวังอยากจะมีแฟนนะคะ อยากมีคนที่ค่อยอยู่เคียงข้างกัน มีที่ปรึกษา มีที่พักพิงใจ แต่พอยิ่งตามหาก็ยิ่งห่างเหิน มองไม่เห็นหนทางที่จะได้เป็นแฟนใครเลยค่ะ
ปล.แล้วสำหรับเพื่อนๆละคะ “อยู่ในสถานะไหนเจ็บที่สุด”