ขอคำแนะนำในการเปลี่ยนแปลงความคิดตัวเองค่ะ

เรารู้สึกว่าตัวเองเปรียบเสมือนน้ำที่เต็มแก้วค่ะ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีบทบาททางความรู้สึกของใครเลย คือเราขอบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจในความคิดของตัวเอง กล้าพูด กล้าตัดสินใจในงานหาคำตอบไม่ได้ มันเลยทำให้ติดเป็นนิสัยที่ตัดสินใจแทนคนไม่พูดไปแล้ว เรามักจะทำอะไรที่เรามองว่าไม่ผิด สมมติในกลุ่มที่นั่งคุยล้อมวงกันเราก็จะเป็นคนเริ่มพูดหรือพูดเยอะที่สุด สร้างเสียงหัวเราะที่สุด เราบอกทุกคนเสมอว่าเราไม่ชอบอะไร ทำแบบนี้แล้วเราจะไม่ชอบ เราไม่โอเคกับนิสัยแบบนี้นะ แล้วเราก็มีทัศนคติด้านลบหรือเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ แต่เรามองโลกจริงเกินไป เรามองตามความเป็นไป เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำมันผิดหรือถูกแต่เราไม่เหมาะที่จะเป็นที่พึ่งของใครเลย เราไม่เคยได้เป็นที่ปรึกษา เป็นกระโถนสำหรับความรู้สึกใครเลยค่ะ เราอยากรู้สึกว่าตัวเองสำคัญ เป็นที่พึ่งได้ คุยแบบสะดวกใจได้ 

เลยมาขอคำปรึกษาค่ะว่าเราควรจะปรับลดหรือเปลี่ยนมุมมองตรงไหน เราอยากให้เพื่อนไว้ใจและคุยกับเราเยอะๆ คุยเหมือนเราเป็นคนที่สามารถทักมาได้ตลอดเวลาค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและให้คำแนะนำล้วงหน้านะค้า^^