หลายๆคนที่เข้ามาอ่านคงรู่สึกว่าไม่ใช่แฟนแล้วมีสิทธิ์อะไรใช่ไหมครับ
ผมอะคุยกับคนๆนึงมาเกือบจะปีเราทำตัวเหมือนแฟนมากครับไม่ใช่ผมที่คิดคนเดียวนะครับเขาก็คิดแบบผมด้วย ก็มีหึงมีหวงกันตามปกติครับ มีล กรักบอกคิดถึงกันบ้าง
แต่ผมขอบอกเลยว่าผมเป็นคนที่ขี้หึง ขี้หวง มากมายย ส่วนคนที่ผมคุยด้วยเนี่ยตรงข้ามเลยครับ555 เฟรนลี่มากมาย ผมคุยกันมาเกือบปี เดือนแรกๆเราก็ไม่ค่อยอะไรครับ เขาไม่ชัดเจนกับผมมีแต่เพื่อนสนิทเท่านั้นที่จะรู้ ส่วนผมก็กล้าที่จะชัดเจน เขาจะเป็นคนที่เฟรนลี่มากใครเรียนที่เดียวกันเขาก็จะนัดตลอดไม่ว่าจะชายหรือหญิง สนิทหรือไม่สนิท ผมก็หึงหวงเป็นปกติครับ เขาเคยนั่งกินข้าวกับคนคุยเก่าเขาด้วยครับ555 ผมโกรธเธอมากแต่ก็ได้แต่ง้อตัวเอง อาจจะงี่เง่านะครับ แต่ผมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขามาตลอด เขาไม่เคยจะเปลี่ยนอะไรเพื่อผมเลย เป็นตั้งแต่แรกๆแล้วครับ จนมาถึงจุดนึงพ่อแม่เขารู้จึงไม่ให้คุยกันอยู่คนละโรงเรียนทำให้ผมเอาจุดๆนี้ขึ้นมาคิดผมก็รู้สึกว่าทำไมผมต้องทนอยู่กับอะไรที่ผมไม่ชอบด้วย เขาไม่เคยเปลี่ยนเพื่อเรา เฟรนลี่อีกต่างหากแบบคนคุยเก่ามาคุยด้วยก็คุย ส่วนผมคุยแค่กับเพื่อนผญก็ผิดทำอะไรก็ผิด แต่เขาทำแบบที่ผมทำแต่กลับไม่ผิดมางอนผมอีกต่างหาก ผมทนมาตลอดที่เราคุยกันผมจึงตัดสินใจเลือกเดินออกมา เขาก็ไม่อยากให้ผมไปนะ แต่ผมก็ออกมาทั้งๆที่ผมรักเขา
สรุป ผมทนผมปรับตัวเองเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขาอยู่ฝ่ายเดียว ทั้งๆที่เราทะเลาะเรื่องนี้ประจำแต่เขาก็ไม่ยอมเปลี่ยนเพื่อเราสักที
เพื่อนๆว่าผมคิดถูกมั้ยครับ ผมงี่เง่าไปไหมครับ
ขอบคุณครับ
คนคุยไม่เคยทำอะไรเพื่อเรา
ผมอะคุยกับคนๆนึงมาเกือบจะปีเราทำตัวเหมือนแฟนมากครับไม่ใช่ผมที่คิดคนเดียวนะครับเขาก็คิดแบบผมด้วย ก็มีหึงมีหวงกันตามปกติครับ มีล กรักบอกคิดถึงกันบ้าง
แต่ผมขอบอกเลยว่าผมเป็นคนที่ขี้หึง ขี้หวง มากมายย ส่วนคนที่ผมคุยด้วยเนี่ยตรงข้ามเลยครับ555 เฟรนลี่มากมาย ผมคุยกันมาเกือบปี เดือนแรกๆเราก็ไม่ค่อยอะไรครับ เขาไม่ชัดเจนกับผมมีแต่เพื่อนสนิทเท่านั้นที่จะรู้ ส่วนผมก็กล้าที่จะชัดเจน เขาจะเป็นคนที่เฟรนลี่มากใครเรียนที่เดียวกันเขาก็จะนัดตลอดไม่ว่าจะชายหรือหญิง สนิทหรือไม่สนิท ผมก็หึงหวงเป็นปกติครับ เขาเคยนั่งกินข้าวกับคนคุยเก่าเขาด้วยครับ555 ผมโกรธเธอมากแต่ก็ได้แต่ง้อตัวเอง อาจจะงี่เง่านะครับ แต่ผมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขามาตลอด เขาไม่เคยจะเปลี่ยนอะไรเพื่อผมเลย เป็นตั้งแต่แรกๆแล้วครับ จนมาถึงจุดนึงพ่อแม่เขารู้จึงไม่ให้คุยกันอยู่คนละโรงเรียนทำให้ผมเอาจุดๆนี้ขึ้นมาคิดผมก็รู้สึกว่าทำไมผมต้องทนอยู่กับอะไรที่ผมไม่ชอบด้วย เขาไม่เคยเปลี่ยนเพื่อเรา เฟรนลี่อีกต่างหากแบบคนคุยเก่ามาคุยด้วยก็คุย ส่วนผมคุยแค่กับเพื่อนผญก็ผิดทำอะไรก็ผิด แต่เขาทำแบบที่ผมทำแต่กลับไม่ผิดมางอนผมอีกต่างหาก ผมทนมาตลอดที่เราคุยกันผมจึงตัดสินใจเลือกเดินออกมา เขาก็ไม่อยากให้ผมไปนะ แต่ผมก็ออกมาทั้งๆที่ผมรักเขา
สรุป ผมทนผมปรับตัวเองเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขาอยู่ฝ่ายเดียว ทั้งๆที่เราทะเลาะเรื่องนี้ประจำแต่เขาก็ไม่ยอมเปลี่ยนเพื่อเราสักที
เพื่อนๆว่าผมคิดถูกมั้ยครับ ผมงี่เง่าไปไหมครับ
ขอบคุณครับ