ขอเตือนก่อนนะคะเราเป็นพวกเล่าข้ามไปมาไม่รู้เรื่อง
คือเราเป็นผู้หญิงอายุ19ปีค่ะ (มาอยู่กับป้าที่ต่างจังหวัดตั้งแต่ป.4) แล้วเราคบกับแฟนเมื่อตอนม.6 แล้วทีนี้เราไม่กล้าบอกแม่ค่ะว่าเรามีแฟนแล้ว เพราะแม่ชอบมาพูดว่าเป็นโสดดีกว่าจะทำอะไรก็ได้ ไม่ก็บอกตั้งใจเรียนก่อน แล้วก็บอกว่าน้าเราโสดมีเงินเก็บเยอะ คือเราตอนม.6ก็ไม่กล้าบอกอยากติดมหาลัยเพื่อพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่าเราตั้งใจเรียได้นะโดยที่เรามีแฟน แต่พอบอกพี่(พี่แท้ๆ) พี่ก็บอกว่าอย่าพึ่งบอกแม่อ่ะค่ะ เราก็เลยตัดสินใจว่าไม่บอก ระหว่างนี้เราก็เคยไปเที่ยวเล่นบ้านฝ่ายชายค่ะ ไปช่วยเค้าเลี้ยงลูกคนเล็ก หลังๆมาเราก็ไปค้างค่ะก็โกหกเค้าว่าไปนอนบ้านเพื่อน(รู้ค่ะว่าบาป แต่คือทำไปแล้ว) แล้วเราก็ค้างเรื่อยมา จนตอนขึ้นมหาลัยเราก้พยาวามเรียนค่ะจนได้3.75 แล้วเราก็จะบอกแม่ แต่พอจะบอกทีไรแม่ก็จะชอบพูดแบบเดิมค่ะว่าโสดดีกว่า แล้วทีนี้ก็มาบอกอีกว่าไม่อยากให้ไปค้างบ้านคนอื่น แล้วก็พูดว่าไม่อยากให้ไปค้างบ้านผช เพราะแม่เราเห็นพี่ญาติเอาแฟนมานอนบ้าน แล้วแม่ก็มาพูดกับเราค่ะ แม่บอกว่าถ้าเป็นแม่ แม่ใจสลาย คือจน เทอม2มาเราก็ยังไม่บอกแม่อยู่ดี มีบางครั้งที่เราแอบคอลกับแฟนแล้วเปิดลำโพงอยู่หลังบ้าน แล้วเราทำไรกินอยู่พ่อกับแม่อยู่ดีๆก็เดินเข้ามาเราก็กลัวโป๊ะมากแต่เค้าก็ยังไม่พูดไร แล้วเวลาเจอกันก็ชอบบอกประโยคเดิมๆ คือตอนนี้ไม่อยากโกหกแล้ว คือมันบาปแล้วก้ขี้เกียจจะพูดด้วย
แม่เราเป็นครูบ้านนอกค่ะกับพ่อบางทีก็เห็นพวกเรื่องท้องก่อนวัยอันควรบ้าง บางทีก็เอาเรื่องของคนอื่นมาพูดบ้าง(ยกตัวอย่างพี่ญาติ)แบบพูดถึงแฟนพี่เค้าเป็นคนดีขยันทำนู้นทำนี่ ก็ไม่เคยจะนินทานะคะ เราก็ในใจก็ได้แต่คิดบ้างว่าถ้าเรื่องของเราเค้าจะว่ายังไง
เราเคยพูดถึงเรื่องความรักตอนเรียนกับพ่อกับแม่นะคะว่าการไปเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยกันถ้าไปอยู่กับแฟนไรงี้ เคยคุยกันจำไม่ได้ว่ากัวข้ออะไร แล้วทีนี้ท่านก็บอกว่าเรียนรู้ไปแล้วได้อะไร เราก็เงียบ
คือเราไม่อยากเป็นลูกที่ไม่ดีแต่เราทำไปแล้วถ้าบอกว่าให้เลิกกับแฟนเราก็คงทำไม่ได้แล้วก็คบจนมาถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีแววจะเลิกเลย ส่วนพ่อแม่ทางฝ่ายชายก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ คือเราก็ไปช่วยเค้าดูน้องจาก3เดือนจนตอนนี้จะ2ขวบแล้ว ทางญาติผู้ใหญ่ฝ่ายชายก็รู้จักหมดเลย เค้าก็โอเคกับเราเคยไปเที่ยวกับทางญาิตเค้าหลายครั้งแล้ว รักครั้งนี้หยุดไม่ได้เลยค่ะ คือเราอยากให้เค้ารู้ว่าสามารถที่จะรับผิดชอบตัวเองได้ในระดับนึงนะ ตอนนี้เรารู้สึกว่าปัญหานี้ทำให้เราอึดอัดทุกครั้งในเวลาที่เจอพ่อกับแม่ (ญาติฝั่งเราหัวโบราณมากเลยค่ะ แล้ก็ถ้าสมมุติบอกป้า/แม่ไป รู้ทั้งตระกูลเลย)
ก็ตามนั้นแหละค่ะว่าจะบอกแม่ยังไงดี ให้แม่รับได้
ปล. ไม่เอาแบบฉอดนะคะอยากปรึกษามากๆอยากให้คนมีประสบการณ์มาช่วยแนะนำที
ปล.แม่เคยบอกด้วยนะคะว่าถ้าเราไปนอนบ้านผช จะตัดหางเราจะไม่ส่งเราเรียนอีกแล้ว (ร้องไห้เพราะอยากเรียนให้จบจริงๆ)
บอกพ่อแม่ว่าไงดีว่าเรามีแฟน
คือเราเป็นผู้หญิงอายุ19ปีค่ะ (มาอยู่กับป้าที่ต่างจังหวัดตั้งแต่ป.4) แล้วเราคบกับแฟนเมื่อตอนม.6 แล้วทีนี้เราไม่กล้าบอกแม่ค่ะว่าเรามีแฟนแล้ว เพราะแม่ชอบมาพูดว่าเป็นโสดดีกว่าจะทำอะไรก็ได้ ไม่ก็บอกตั้งใจเรียนก่อน แล้วก็บอกว่าน้าเราโสดมีเงินเก็บเยอะ คือเราตอนม.6ก็ไม่กล้าบอกอยากติดมหาลัยเพื่อพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่าเราตั้งใจเรียได้นะโดยที่เรามีแฟน แต่พอบอกพี่(พี่แท้ๆ) พี่ก็บอกว่าอย่าพึ่งบอกแม่อ่ะค่ะ เราก็เลยตัดสินใจว่าไม่บอก ระหว่างนี้เราก็เคยไปเที่ยวเล่นบ้านฝ่ายชายค่ะ ไปช่วยเค้าเลี้ยงลูกคนเล็ก หลังๆมาเราก็ไปค้างค่ะก็โกหกเค้าว่าไปนอนบ้านเพื่อน(รู้ค่ะว่าบาป แต่คือทำไปแล้ว) แล้วเราก็ค้างเรื่อยมา จนตอนขึ้นมหาลัยเราก้พยาวามเรียนค่ะจนได้3.75 แล้วเราก็จะบอกแม่ แต่พอจะบอกทีไรแม่ก็จะชอบพูดแบบเดิมค่ะว่าโสดดีกว่า แล้วทีนี้ก็มาบอกอีกว่าไม่อยากให้ไปค้างบ้านคนอื่น แล้วก็พูดว่าไม่อยากให้ไปค้างบ้านผช เพราะแม่เราเห็นพี่ญาติเอาแฟนมานอนบ้าน แล้วแม่ก็มาพูดกับเราค่ะ แม่บอกว่าถ้าเป็นแม่ แม่ใจสลาย คือจน เทอม2มาเราก็ยังไม่บอกแม่อยู่ดี มีบางครั้งที่เราแอบคอลกับแฟนแล้วเปิดลำโพงอยู่หลังบ้าน แล้วเราทำไรกินอยู่พ่อกับแม่อยู่ดีๆก็เดินเข้ามาเราก็กลัวโป๊ะมากแต่เค้าก็ยังไม่พูดไร แล้วเวลาเจอกันก็ชอบบอกประโยคเดิมๆ คือตอนนี้ไม่อยากโกหกแล้ว คือมันบาปแล้วก้ขี้เกียจจะพูดด้วย
แม่เราเป็นครูบ้านนอกค่ะกับพ่อบางทีก็เห็นพวกเรื่องท้องก่อนวัยอันควรบ้าง บางทีก็เอาเรื่องของคนอื่นมาพูดบ้าง(ยกตัวอย่างพี่ญาติ)แบบพูดถึงแฟนพี่เค้าเป็นคนดีขยันทำนู้นทำนี่ ก็ไม่เคยจะนินทานะคะ เราก็ในใจก็ได้แต่คิดบ้างว่าถ้าเรื่องของเราเค้าจะว่ายังไง
เราเคยพูดถึงเรื่องความรักตอนเรียนกับพ่อกับแม่นะคะว่าการไปเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยกันถ้าไปอยู่กับแฟนไรงี้ เคยคุยกันจำไม่ได้ว่ากัวข้ออะไร แล้วทีนี้ท่านก็บอกว่าเรียนรู้ไปแล้วได้อะไร เราก็เงียบ
คือเราไม่อยากเป็นลูกที่ไม่ดีแต่เราทำไปแล้วถ้าบอกว่าให้เลิกกับแฟนเราก็คงทำไม่ได้แล้วก็คบจนมาถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีแววจะเลิกเลย ส่วนพ่อแม่ทางฝ่ายชายก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ คือเราก็ไปช่วยเค้าดูน้องจาก3เดือนจนตอนนี้จะ2ขวบแล้ว ทางญาติผู้ใหญ่ฝ่ายชายก็รู้จักหมดเลย เค้าก็โอเคกับเราเคยไปเที่ยวกับทางญาิตเค้าหลายครั้งแล้ว รักครั้งนี้หยุดไม่ได้เลยค่ะ คือเราอยากให้เค้ารู้ว่าสามารถที่จะรับผิดชอบตัวเองได้ในระดับนึงนะ ตอนนี้เรารู้สึกว่าปัญหานี้ทำให้เราอึดอัดทุกครั้งในเวลาที่เจอพ่อกับแม่ (ญาติฝั่งเราหัวโบราณมากเลยค่ะ แล้ก็ถ้าสมมุติบอกป้า/แม่ไป รู้ทั้งตระกูลเลย)
ก็ตามนั้นแหละค่ะว่าจะบอกแม่ยังไงดี ให้แม่รับได้
ปล. ไม่เอาแบบฉอดนะคะอยากปรึกษามากๆอยากให้คนมีประสบการณ์มาช่วยแนะนำที
ปล.แม่เคยบอกด้วยนะคะว่าถ้าเราไปนอนบ้านผช จะตัดหางเราจะไม่ส่งเราเรียนอีกแล้ว (ร้องไห้เพราะอยากเรียนให้จบจริงๆ)