ตอนเราเรียนอยู่ม.2เปิดเทอมวันแรกก็มีเพื่อนผชจากต่างจังหวัดมาเข้าเรียนใหม่
คือเห็นครั้งแรกคือชอบเลยค่ะค่าไม่ได้หล่อนะค่ะแต่เค้าดูเป็นผชน่ารักอบอุ่น
แต่ตอนนั้นตัวเราเองมีแฟนอยู่แล้วค่ะเลยไม่ได้อะไร
พอเราคบกับแฟนเราสักพักอยู่ๆแฟนเรามันก็หายไปไม่ติดต่อรู้ตัวอีกทีคือเค้าโพสวิดีโออยู่กะผญคนใหม่ไปแล้ว
ตอนนั้นเราเสียใจมากค่ะ
คือเพื่อนมาปลอบใจเยอะแต่รู้สึกดีที่สุดก็คือคนที่เราชอบคนนั้นมาปลอบใจเรา
เราอยู่ในสถานะเพื่อนกันนะค่ะตอนนั้น
เราก็เลยได้คุยกันมาสักพัก
พอเราทำใจได้เราก็เลยบอกเค้าไปตรงๆเลยว่าเราอะชอบเค้านะ
เค้าก็เลยบอกเราว่างั้นเรามาลองคบกันดูมั้ย
คือตอนนั้นกรี๊ดเลยค่ะเราเลยตอบตกลงคบกันค่ะ
คือพอตอนขึ้นสถานะในเฟสกันเพื่อนแซวเยอะมากเพราะเพื่อนรู้ว่าเราแอบชอบเค้า
เราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะมีอุปสรรคบ้างมีทะเลาะกันบ้างแต่เราก็ผ่านมันมาได้
พอเราสองคนเรียนจบม.3
เราจึงตัดสินใจไปเรียนต่อ
ปวช.ที่เดียวกัน
ก็ดีมาตลอดนะค่ะมีปัญหาตลอดแต่เป็นเพราะเรากับเค้ารักกันดีเลยผ่านปัญหาต่างๆมาได้
จนเราคิดอยากจะทำงานตอนปวช.ปี2
เราเลยคิดหาเงินเราจึงพาแฟนไปสมัครงานด้วยกัน
เราทำงานในห้างค่ะเหนื่อยบ้างลำบากบ้างโดนผู้จัดการด่าบ้าง
แต่เราสองคนก็กอดคอกันร้องไห้คอยให้กำลังใจกันจนผ่านมาได้ตลอด
จนวันนึงเราเรียนจบปวช.เราจึงอยากหางานใหม่ทำเพราะทำที่ห้างเงินเดือนน้อยเข้างานเลิกงานไมาเปนเวลาแถมเหนื่อยมากด้วย
แม่เราจึงพาไปสมัครบริษัทใกล้บ้าน
เราก็เริ่มทำงานที่ใหม่
แฟนเราก็มารับมาส่งแบบนี้ตลอดที่คบกันมา4ปีกว่า
แฟนเราเป็นคนดีมากดูแลเอาใจใส่ดี
แต่ติดตรงที่เค้าจะติดเกมไปหน่อย
เวลาอยู่ด้วยกันก็ชอบเล่นเกมอยู่โรงเรียนก็เล่นเกมตอนเรียนเราพยายามประคับประครองคอยกระตุ้นเค้าตลอดให้ตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตตัวเอง
เรารู้สึกเราเหนื่อยที่ต้องตามเค้ามากเกินตามทุกอย่างเป็นเพราะเราห่วงเค้าทุกๆเรื่อง
เรารักเค้ามากๆ
จนวันนึงมีพี่ที่ทำงานมาจีบเรา
เราก็บอกเค้าว่าเรามีแฟนแล้ว
เวลาพี่เค้าถามว่าทำไรอยู่เราก็จะตอบว่ารอแฟนซ่อมรถบ้างรอแฟนเลิกงานบ้าง
แต่พี่เค้าก็ทักมาตลอดเราก็ไม่ได้คุยนะค่ะเพราะเราไม่ชอบคนนอกใจแฟนเราก็จะไม่ทำแบบนั้นแม่เราก็บอกให้แฟนเรามาหมั้น
พ่อแม่แฟนเราก็มาคุยกะพ่อแม่เราเรียบร้อยนัดวันหมั้นเรียบร้อย
แต่เรากลับลังเลว่าจะหมั้นดีไหม
ทั้งๆที่เป็นสิ่งที่เราหวังมาตลอด
เราเสียใจมากค่ะที่วันนั้นไม่ตัดสินใจหมั้นกะเค้าไป
พี่เค้าก็ทักไปคุยกะแม่เราว่าเออเค้าชอบเราตอนแรกว่าจะจีบแต่เรามีแฟนแล้ว
แม่เราก็คุยกะเค้าทุกวัน
จนวันนึงเราทะเลาะกะแฟนเราบอกเลิกแฟน
เราก็เพ้อโพสในเฟสนั่นแหละค่ะพี่เค้าก็ทักมาเราก็เล่าว่าเออเลิกกะแฟน
ในเมื่อแฟนเราไม่สนใจเราก็เลยตัดสินใจคุยกะพี่เค้าทั้งๆที่ผ่านมาไม่ว่าจะเลิกกันทะเลาะเราไม่เคยคุยกะใครเลย
เราก็อยู่ในช่วงเฮิร์ทค่ะเลยชวนเพื่อนไปเที่ยวจตุจักร
ตอนกลับแฟนเราบอกจะขับมอไซมารับเราก็บอกไม่ให้มาเพราะมันอันตราย
พี่เค้าก็โทรมาหาเราว่าจะมารับนะอยู่บนทางด่วนแล้ว
เราก็บอกไม่เป็นไรเรากลับกแท็กซี่ได้
เพื่อนเราก็บอกกลับกะพี่เค้าดีแล้วดึกแล้วมันตรายถ้ากลับแท็กซี่
เราก็เลยเออไปก็ได้พี่เค้าก็ไปส่งแค่ปากซอยบ้านเพราะเรากลัวแม่รู้
เราไม่อยากให้แม่รู้ว่าเราเลิกกับแฟนเรา
พอผ่านวันนั้นมาแฟนเราก็มาหาที่บ้านคล้ายๆจะมาพูดมาง้อ
เราก็ใจแข็งไม่ยอมใจอ่อน
คือถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราคงจะกอดเค้าละคืนดีกะเค้า
5555แต่คิดละทำไม่ได้หรอกค่ะได้แค่คิด
เหมือนแม่เราจะชอบพี่ที่มาจีบเรา
เลยเหมือนยุให้เราคบกะพี่คนนั้น
วันนั้นเราจะไปวันเกิดเพื่อนแม่เราก็ให้พี่เค้ามารับมาส่งเรามานอนค้างบ้านเราทั้งๆที่เราไมารู้เรื่องอะไร
แต่เราอะโง่เองที่เชื่อแม่เกินไปไม่ยอมเข้มแข็งละเดินตามทางใจตัวเองต้องการ
เราต้องการคืนดีกะแฟนเราแม่ก็ยึดโทรศัพท์เราไปไหนก็ไปกะเราพยายามไม่ให้เราติดต่อกะแฟนเรา
ตอนนั้นเราสติแตกมากอยากฆ่าตัวตายเครียดไปหมด
เรารู้สึกผิดที่เราโมโหเอาแต่ใจตัวเองจนบอกเลิกแฟนเราไปจนชีวิตเราต้องมาอยู่จุดนี้ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตอยู่กะพี่ที่มาจีบเราค่ะ
แม่ให้เค้ามาหมั้นเราไว้และอยู่ด้วยกันช่วยกันเก็บเงินแต่งงาน
เราก็ไม่รู้นะค่ะว่าทุกวันนี้รักพี่เค้าไหมที่อยู่ด้วยกัน
แต่ก็มีความเป็นห่วงพี่เค้าตลอดเวลาไปไหนมาไหนอาจจะเป็นเพราะคนเคยเจอกันทุกวันใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาน่าจะประมาณ7เดือน
ทุกวันนี้เราก็ร้องไห้บางวันก็คิดถึงจนร้องไห้ใครถามเรื่องแฟนเก่าเราก็ร้องไห้ตลอดเรารู้สึกผิดมาตลอดโทษตัวเองมาตลอด
เราแค่ยากรู้ว่าเราจะทำยังไงให้ใช้ชีวิตมีความสุข
เลิกโทษตัวเอง ดำเนินชีวิตให้มีความสุข
เรานอนเราก็ฝันถึงเค้าตลอด
ทำงานก็นึกถึงเราเครียดอะเราวาดฝันมาตลอดว่าจะทำงานเก็บเงินใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
แต่ตอนนี้ฝันเราสลายเพราะตัวเราเอง
เพื่อนๆว่าเราแย่มากไหมค่ะ
คือเราไม่รู้เราต้องทำไงให้เลิกนึกถึงเลิกกังวลเลิกเครียดกะเรืองคนเก่าสะที เราอยากอยู่กับปัจจุบันให้มีความสุข ควรทำไง
คือเห็นครั้งแรกคือชอบเลยค่ะค่าไม่ได้หล่อนะค่ะแต่เค้าดูเป็นผชน่ารักอบอุ่น
แต่ตอนนั้นตัวเราเองมีแฟนอยู่แล้วค่ะเลยไม่ได้อะไร
พอเราคบกับแฟนเราสักพักอยู่ๆแฟนเรามันก็หายไปไม่ติดต่อรู้ตัวอีกทีคือเค้าโพสวิดีโออยู่กะผญคนใหม่ไปแล้ว
ตอนนั้นเราเสียใจมากค่ะ
คือเพื่อนมาปลอบใจเยอะแต่รู้สึกดีที่สุดก็คือคนที่เราชอบคนนั้นมาปลอบใจเรา
เราอยู่ในสถานะเพื่อนกันนะค่ะตอนนั้น
เราก็เลยได้คุยกันมาสักพัก
พอเราทำใจได้เราก็เลยบอกเค้าไปตรงๆเลยว่าเราอะชอบเค้านะ
เค้าก็เลยบอกเราว่างั้นเรามาลองคบกันดูมั้ย
คือตอนนั้นกรี๊ดเลยค่ะเราเลยตอบตกลงคบกันค่ะ
คือพอตอนขึ้นสถานะในเฟสกันเพื่อนแซวเยอะมากเพราะเพื่อนรู้ว่าเราแอบชอบเค้า
เราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะมีอุปสรรคบ้างมีทะเลาะกันบ้างแต่เราก็ผ่านมันมาได้
พอเราสองคนเรียนจบม.3
เราจึงตัดสินใจไปเรียนต่อ
ปวช.ที่เดียวกัน
ก็ดีมาตลอดนะค่ะมีปัญหาตลอดแต่เป็นเพราะเรากับเค้ารักกันดีเลยผ่านปัญหาต่างๆมาได้
จนเราคิดอยากจะทำงานตอนปวช.ปี2
เราเลยคิดหาเงินเราจึงพาแฟนไปสมัครงานด้วยกัน
เราทำงานในห้างค่ะเหนื่อยบ้างลำบากบ้างโดนผู้จัดการด่าบ้าง
แต่เราสองคนก็กอดคอกันร้องไห้คอยให้กำลังใจกันจนผ่านมาได้ตลอด
จนวันนึงเราเรียนจบปวช.เราจึงอยากหางานใหม่ทำเพราะทำที่ห้างเงินเดือนน้อยเข้างานเลิกงานไมาเปนเวลาแถมเหนื่อยมากด้วย
แม่เราจึงพาไปสมัครบริษัทใกล้บ้าน
เราก็เริ่มทำงานที่ใหม่
แฟนเราก็มารับมาส่งแบบนี้ตลอดที่คบกันมา4ปีกว่า
แฟนเราเป็นคนดีมากดูแลเอาใจใส่ดี
แต่ติดตรงที่เค้าจะติดเกมไปหน่อย
เวลาอยู่ด้วยกันก็ชอบเล่นเกมอยู่โรงเรียนก็เล่นเกมตอนเรียนเราพยายามประคับประครองคอยกระตุ้นเค้าตลอดให้ตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตตัวเอง
เรารู้สึกเราเหนื่อยที่ต้องตามเค้ามากเกินตามทุกอย่างเป็นเพราะเราห่วงเค้าทุกๆเรื่อง
เรารักเค้ามากๆ
จนวันนึงมีพี่ที่ทำงานมาจีบเรา
เราก็บอกเค้าว่าเรามีแฟนแล้ว
เวลาพี่เค้าถามว่าทำไรอยู่เราก็จะตอบว่ารอแฟนซ่อมรถบ้างรอแฟนเลิกงานบ้าง
แต่พี่เค้าก็ทักมาตลอดเราก็ไม่ได้คุยนะค่ะเพราะเราไม่ชอบคนนอกใจแฟนเราก็จะไม่ทำแบบนั้นแม่เราก็บอกให้แฟนเรามาหมั้น
พ่อแม่แฟนเราก็มาคุยกะพ่อแม่เราเรียบร้อยนัดวันหมั้นเรียบร้อย
แต่เรากลับลังเลว่าจะหมั้นดีไหม
ทั้งๆที่เป็นสิ่งที่เราหวังมาตลอด
เราเสียใจมากค่ะที่วันนั้นไม่ตัดสินใจหมั้นกะเค้าไป
พี่เค้าก็ทักไปคุยกะแม่เราว่าเออเค้าชอบเราตอนแรกว่าจะจีบแต่เรามีแฟนแล้ว
แม่เราก็คุยกะเค้าทุกวัน
จนวันนึงเราทะเลาะกะแฟนเราบอกเลิกแฟน
เราก็เพ้อโพสในเฟสนั่นแหละค่ะพี่เค้าก็ทักมาเราก็เล่าว่าเออเลิกกะแฟน
ในเมื่อแฟนเราไม่สนใจเราก็เลยตัดสินใจคุยกะพี่เค้าทั้งๆที่ผ่านมาไม่ว่าจะเลิกกันทะเลาะเราไม่เคยคุยกะใครเลย
เราก็อยู่ในช่วงเฮิร์ทค่ะเลยชวนเพื่อนไปเที่ยวจตุจักร
ตอนกลับแฟนเราบอกจะขับมอไซมารับเราก็บอกไม่ให้มาเพราะมันอันตราย
พี่เค้าก็โทรมาหาเราว่าจะมารับนะอยู่บนทางด่วนแล้ว
เราก็บอกไม่เป็นไรเรากลับกแท็กซี่ได้
เพื่อนเราก็บอกกลับกะพี่เค้าดีแล้วดึกแล้วมันตรายถ้ากลับแท็กซี่
เราก็เลยเออไปก็ได้พี่เค้าก็ไปส่งแค่ปากซอยบ้านเพราะเรากลัวแม่รู้
เราไม่อยากให้แม่รู้ว่าเราเลิกกับแฟนเรา
พอผ่านวันนั้นมาแฟนเราก็มาหาที่บ้านคล้ายๆจะมาพูดมาง้อ
เราก็ใจแข็งไม่ยอมใจอ่อน
คือถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราคงจะกอดเค้าละคืนดีกะเค้า
5555แต่คิดละทำไม่ได้หรอกค่ะได้แค่คิด
เหมือนแม่เราจะชอบพี่ที่มาจีบเรา
เลยเหมือนยุให้เราคบกะพี่คนนั้น
วันนั้นเราจะไปวันเกิดเพื่อนแม่เราก็ให้พี่เค้ามารับมาส่งเรามานอนค้างบ้านเราทั้งๆที่เราไมารู้เรื่องอะไร
แต่เราอะโง่เองที่เชื่อแม่เกินไปไม่ยอมเข้มแข็งละเดินตามทางใจตัวเองต้องการ
เราต้องการคืนดีกะแฟนเราแม่ก็ยึดโทรศัพท์เราไปไหนก็ไปกะเราพยายามไม่ให้เราติดต่อกะแฟนเรา
ตอนนั้นเราสติแตกมากอยากฆ่าตัวตายเครียดไปหมด
เรารู้สึกผิดที่เราโมโหเอาแต่ใจตัวเองจนบอกเลิกแฟนเราไปจนชีวิตเราต้องมาอยู่จุดนี้ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตอยู่กะพี่ที่มาจีบเราค่ะ
แม่ให้เค้ามาหมั้นเราไว้และอยู่ด้วยกันช่วยกันเก็บเงินแต่งงาน
เราก็ไม่รู้นะค่ะว่าทุกวันนี้รักพี่เค้าไหมที่อยู่ด้วยกัน
แต่ก็มีความเป็นห่วงพี่เค้าตลอดเวลาไปไหนมาไหนอาจจะเป็นเพราะคนเคยเจอกันทุกวันใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาน่าจะประมาณ7เดือน
ทุกวันนี้เราก็ร้องไห้บางวันก็คิดถึงจนร้องไห้ใครถามเรื่องแฟนเก่าเราก็ร้องไห้ตลอดเรารู้สึกผิดมาตลอดโทษตัวเองมาตลอด
เราแค่ยากรู้ว่าเราจะทำยังไงให้ใช้ชีวิตมีความสุข
เลิกโทษตัวเอง ดำเนินชีวิตให้มีความสุข
เรานอนเราก็ฝันถึงเค้าตลอด
ทำงานก็นึกถึงเราเครียดอะเราวาดฝันมาตลอดว่าจะทำงานเก็บเงินใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
แต่ตอนนี้ฝันเราสลายเพราะตัวเราเอง
เพื่อนๆว่าเราแย่มากไหมค่ะ