ถ้าชีวิตนี้ เมื่อเจอคนที่ใช่แล้ว ก็จะรักแค่เขาคนเดียวตลอดไป

เรากลัวการที่จะรักใคร ไม่อยากรู้สึกพิเศษกับใคร จนกระทั่งวันนึง ได้รู้จักกับแฟน ความสัมพันธ์ของเรา เริ่มจากการเป็นเพื่อน เรารู้สึกรักเขาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้นะ หลายครั้งที่พยายามห้ามความรู้สึก ไม่ให้คิดเกินเพื่อน และพยายามเดินออกมา แต่ก็ทำไม่เคยได้เลย จนเราได้คบกัน แล้วเราก็รักเขาละ แต่ตอนนี้เขาบอกเลิกเราแล้วนะ เคยถามเขาว่า ยังรักเราไหม เขาบอกว่าไม่ได้รักแล้ว และเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เริ่มพูดจาไม่ดี เริ่มเหวี่ยง เริ่มหงุดหงิด แต่ทำไมเราถึงไม่เคยโกรธเขาเลย และให้อภัยเขาได้ทุกๆเรื่อง เขาเคยบอกว่า ถ้ารักเขาจริง ต้องปล่อยเขาไป แต่เราทำไม่เคยได้เลย เรากำลังพยายามกลับไปจุดเดิม กลับไปยืนอยุ่จุดของคำว่าเพื่อน เพื่อให้เขาสบายใจ และไม่อึดอัดใจ ที่จะต้องคุยกัน ไม่ว่าในฐานะอะไร  เขาจะเป็นคนเดียวในใจเราตลอดไป