ก็ ผมเป็นคนที่โมโหง่ายมากครับ แต่เวลาอยู่กับเพื่อนก็เฮฮาตลอด ออกจะเป็นตัวตลกไม่มีสาระอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่เวลาอยู่คนเดียวหรืออยู่บ้านจะเป็นคนเงียบๆจริงจังตลอดมีนั่นนี่ให้คิดแต่ เวลาอยู่บ้านผมจะเป็นคนที่ โมโหง่าย คิดมาก ท้อแท้ในชีวิต คิดว่าตัวเองเกิดมาทำไม เวลาโมโหมากๆจะรู้สึกอยากจะทำร้ายใครซักคน(ส่วนมากจะเป็นคนที่ทำให้โมโห)ถึงขั้นวางแผนว่าจะฆ่ามันยังไงดี แต่ผมจะไม่โมโหทันทีนะ ผมจะเก็บเอาไว้ก่อน พอเก็บไว้แล้วตัวเองคิดมากขึ้นเรื่อยๆมันเลยประทุออกมาแต่ก็ไมได้ทำอะไรแค่ร้องไห้คนเดียว
ผมเป็นคนเก็บกดมากครับ
ผมชอบเห็นใจคนอื่น ไม่อยากพูดทำร้ายจิตใจใคร ใครด่าผมก็ยอมรับหมดบางครั้งไม่ได้ทำผิดอะไรก็โดน เวลาจะตีใครผมก็จะคิดถึงครอบครัวอีกฝ่ายว่าเขาจะรู้สึกยังไงที่ลูกเขาโดนทำร้ายเพราะถ้าผมจะตีใครผมกะเอาให้ถึงตาย
ผมเป็นเด็กที่พ่อรับมาเลี้ยง พ่อเอาผมมาแต่โรงบาลตั้งแต่เกิด พ่อเลี้ยงอย่ากับแม่เลี้ยงตั้งแต่ผมอยู่อนุบาล พ่อเลี้ยงก็มามีแม่เลี้ยงใหม่คนที่2 ซึ่งแม่เลี้ยงคนนี้มีลูกอยู่4คนอายุห่างจากผมก็5ปีขึ้น ตั้งแต่เด็กไปไหนมาไหนผมได้ยินคนในหมู่บ้านเขาว่าผมเป็นเด็กที่โดนเก็บมาเลี้ยง พ่อเลี้ยงเมาเป็นประจำ เมามาทีไรก็ทะเลาะกับแม่เลี้ยงอยู่ตลอด ทั้งๆที่พ่อเป็นแบบนี้ ผมจำเป็นต้องสร้างหน้าให้ตัวเองเสแสร้งทำตัวดีมีมารยาทเพราะไม่อยากให้คนอื่นพูดถึงเรื่องพ่อ เรื่องที่บ้านผมอีก แต่ตอนนี้ผมอายุ18ปีแล้ว ผมมาอยู่กับพี่สาว(ลูกของแม่เลี้ยง)ในตัวเมือง ผมได้เงินอาทิตย์500บาทในแต่ละอาทิตย์ แน่นอนมันไม่พอ ทั้งค่าข้าวในวิลัยที่แพง(ผมไม่กินข้าวที่บ้าน) ค่าสมัครเน็ตรายเดือน ค่าน้ำมันรถ(วิทยาลัยลัย ถึง บ้านพัก 10กิโมเมตร) ผมเรียนช่างเมคคาทรอนิกส์ขึ้น ปวส1 ละ แผนกผมจำเป็นต้องใช้คอม แต่พอบอกพ่อกับแม่เรื่องก็เงียบไปเลย ผมเรียนไม่ทันเพื่อนแต่เป็นเด็กกิจกรรมไปแข่งตลอด ไม่ค่อยมีวันหยุด บางครังนอนที่วิลัยเป็นอาทิตย์ แต่พ่อแม่ไม่สนใจผมเลย ยังได้แค่500บาทต่ออาทิตย์ เวลาจำเป็นก็ขอยาก โดนแบบนีมาตลอด บางครั้งพอคิดเรื่องอดีตก็จะร้องไห้ คิดถึงอนาคตก็ไม่รู้จะเป็นยังไง ผมคิดที่จะฆ่าตัวตายหลายรอบแล้วบางอาทิตย์ก็20รอบขึ้นบางอาทิตย์ก็ไม่มีเลย ผมชอบอยู่คนเดียว เวลาเครียดมากๆจะคลื่นไส้ปวดหัว ชอบอยู่ในโลกจินตนาการ ไม่เคยรู้ว่าความรักเป็นยังไง ความอบอุ่นทางใจเป็นยังไง ไม่เปิดใจให้ใครง่ายๆ ไม่ชอบความเงียบเลยต้องฟังเพลงตลอดเวลา(ตอนนี้โทรศัพท์พังซื้อยังไม่ถึงปีแต่ช่างบอกให้เอาเข้าศูนย์ ผมเลยไม่ได้ฟังเพลงแล้วเริ่มคิดมาก อารมณ์ไม่คงที่ถึงขั้นคุมไม่ได้)ตอนนี้ไกล้จะเปิดเทอมแล้วแต่ผมกลัวตัวเอง จะอยู่ไม่ถึงวันนั้น ไม่รู้จะทำไงดี เหมือนคนที่ตาบอดมองไปทางไหนก็มองไม่เห็นแสงสว่าง รอบๆตัวก็หนาว ผมควรทำไงยังไงดี ควรแก้ปัญหาตรงไหนก่อน
โมโห เศร้า ผมเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าว