.....สวัสดค่ะ ก่อนอื่นเราขอบอกก่อนว่าแฟนเราเป็นคนอารมร้อนสายบุกเบิก= = แบบว่าเอะอะๆร้อนง่ายละพาลไปหมดแบบงงๆ ชอบพูดจารุนแรงเวลาโมโหหงุดหงิดค่ะ แต่เวลาดีก็ดีใจหายค่ะ ดูแลดีเทคแคร์ดี....
มาเข้าเรื่องเลยนะคะ..เมื่อวันก่อนค่ะ ครอบครัวเราอยากให้พาหลานที่อายุไม่ถึง"1 เดือนไปหา" เราเลยบอกแม่แฟนเรา แม่แฟนบอกว่า" น้องยังเล็กอยุ่นะ ไม่ต้องไปหรอก ไปไม่ได้ สายสะดือก็ยังอยุ่" เราเลยบอกทางบ้านว่าไปไม่ได้ อารมณ์คือเราเป็นคนกลางค่ะ เพราะทางบ้านแฟนกะออกให้เราหลายอย่างเลี้ยงดูเราหลายอย่าง พอเราบอกทางบ้าน เขาก็ตอบกลับมาว่า" แค่มาหายายทวดแปปเดียว อย่าทำให้ยุ่งยากได้ไหม รึจะให้เอาตำรวจไป" เรานี่งงจ้าเลยค่ะ เลยโทรปรึกษาพ่อเรา **(พ่อเราแยกทางกับแม่ค่ะ)** พ่อเราบอกว่าเข้าใจเรา เพราะฝั่งนู้นก็แม่เรา ฝั่งนี้ก็เลี้ยงดูเราอยุ่ เราเลยลำบากใจหนักมาก ไม่รู้ทำไงดี เลยลองบอกแม่แฟนอีกที เขาบอก"ไม่ได้นะ มาเยี่ยมนี่สิ ไม่ได้ห้ามไม่ได้หวงอะไรเลย" เราเลยบอกทางบ้านไปอีกทีเห้อ= = เราเลยบอกแฟนว่าทำไงดี แฟนเราไม่พูดอะไรเยอะ บอกแค่ว่า" ลองมาเอาไปดิ " จนสุดท้ายบ้านเรายอมมาหาที่บ้านแฟน....
จุดเริ่มต้นมันอยุ่ตรงนี้แหละค่ะT.. T พอบ้านเรามา ก็ไม่ได้ไหว้หรือทักทายอะไรเจ้าบ้านเลยค่ะ ทั้งแม่แฟนเรา ยายแฟนเรา มาถึงพวกเขาก็มาดูหลานเล่นกับหลาน จนกลับค่ะ ยังดีนิดนึงที่ตอนกลับเขาบอกยายแฟนเราว่า" กลับก่อนนะยาย" คืนนั้นเรากับแฟนยังคุยกันดีค่ะ พอเช้าเราโดนยายแฟนจ้วงเข้าให้ เรื่องทางบ้านเรา เราก็พยายามอธิบายว่า" หนูไม่ได้อยากเอาลูกไปหรอกยาย หนูพยายามบอกแล้วว่าให้มาเยี่ยม" ยายแฟนเราก็เป็นคนเข้าใจคนยากคะ เป็นพวกที่พูดตรง แต่บางครั้งก็ไม่ได้ตรงตามความจริงเลยคะ พูดอย่างที่เห็น ยอมรับเลยค่ะ ยายแฟนเรากดดันเรามากจนเราร้องไห้ ท้อแท้ก็มี แต่เขาก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายไปเรื่อยๆ ว่าไปเรื่อย ต่อนะคะ.... พอแฟนเรามาจากทำงาน ยายพูดเลยจ้า ฟ้องหมดทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวเรา จากเดิมที่ไม่ชอบกลายเป็นเกลียดเลยจ่ะ= = ไอ้เราคนกลางกะไม่รู้ทำไงก็โดนแฟนพูดใส่เลย " แม่ยังไม่รู้จักกูดี ผู้ใหญ่ไม่รุ้จักไหว้ " เราไม่ได้พูดอะไรมาก บอกแค่ เราไม่เกี่ยวนะ เราพยายามเป็นคนกลางแล้ว ละแฟนเราก็บอกต่อว่า" อย่าทำตัวเหมือนบ้านนะ กุปล่อยไม่ใยดีเลย " ละก็เงียบไม่พูดไรต่อ คือความรู้สึกเราเฟลนะตามตรง อยุ่บ้านแฟนตอนท้องเขาให้ทำไรเราก็ทำเท่าที่ไหว เปลี่ยนเพดานยังทำให้ ดูแลลูกเขาทุกอย่าง ยายบ่นยายว่าเราก็รับฟังนะ ถึงจะไม่ชอบแต่เราก็อดทนมาตลอด เวลาแฟนเราไปบ้านแม่เขากะๆม่ไหว้แม่เราเหมือนกันนะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี อีกอย่างที่บ้านเราก็เหมือนจะเคืองเราที่ไม่ทำตามที่บอก แต่เราก็จะฟังความข้างเดียวไม่ได้เพราะบ้านนี้ก็เลี้ยงเรา กลายเป็นว่าเราผิดทุกอย่างเลยใช่ไหม เราเครียดค่ะ ทุกข์ใจไปไหนไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะกลับมาคุยกันมีความสุขกันแบบเดิมไหม หรือเราต้องทนทำดีกับพ่อแม่แฟนให้มากกว่าเดิม อีกเรื่องคือทางบ้านเราบอก ไม่ต้องกลับไปหาแล้ว อยุ่บ้านนี้ไปเลย เราๆม่มีเงินเลยคะ ต้องเรียนด้วย ที่มาเราก็สู้ตลอด อดทนมาได้เป็นเดือนจนตอนนี้ท้อแล้วค่ะ เราควรทำอย่างไรดี ขอคำปรึกษาทีนะคะToT...ฮือออออ
ปล.*** เราท้องในวัยเรียนนะคะ อีกปี1เราจบม.6คะ แฟนเราอายุเท่าเราค่ะ เคยไม่คุยกับเรานะคะเรื่องเราไปทะเลกับครอบครัวเรา แต่ก็เป็นคนคุยกับเราก่อนค่ะ เป็นคนขี้น้อยใจด้วยค่ะ อ้อ เราโดนไล่ออกจากบ้านตอนบอกแม่ว่าท้องละเราขอเก็บไว้ แฟนเราก็ช่วยเราทุกอย่างค่ะ เงินเดือนกะให้ใช้ เราอยุ่กันได้ดีมากคะตอนนั้น ตอนนี้ไม่บอกเราว่าเงินออกเท่าไหร่ เราไม่ได้ขอเขาเลยค่ะ ใช้เงินที่พ่อเอามาให้นิดๆหน่อยๆ พอมาเจอพูดแบบนั้นเราก็นอยมากนะคะ่ ทั้งๆที่เราก็อดทนกับบ้านเขามานานเป็นเดือนเกือบปี ท้อนะคะYoY ช่วยใฟ้คำปรึกษาทีค่ะ.........
แฟนไม่ชอบทางบ้านเราจน...ไม่คุยกัน..?!
มาเข้าเรื่องเลยนะคะ..เมื่อวันก่อนค่ะ ครอบครัวเราอยากให้พาหลานที่อายุไม่ถึง"1 เดือนไปหา" เราเลยบอกแม่แฟนเรา แม่แฟนบอกว่า" น้องยังเล็กอยุ่นะ ไม่ต้องไปหรอก ไปไม่ได้ สายสะดือก็ยังอยุ่" เราเลยบอกทางบ้านว่าไปไม่ได้ อารมณ์คือเราเป็นคนกลางค่ะ เพราะทางบ้านแฟนกะออกให้เราหลายอย่างเลี้ยงดูเราหลายอย่าง พอเราบอกทางบ้าน เขาก็ตอบกลับมาว่า" แค่มาหายายทวดแปปเดียว อย่าทำให้ยุ่งยากได้ไหม รึจะให้เอาตำรวจไป" เรานี่งงจ้าเลยค่ะ เลยโทรปรึกษาพ่อเรา **(พ่อเราแยกทางกับแม่ค่ะ)** พ่อเราบอกว่าเข้าใจเรา เพราะฝั่งนู้นก็แม่เรา ฝั่งนี้ก็เลี้ยงดูเราอยุ่ เราเลยลำบากใจหนักมาก ไม่รู้ทำไงดี เลยลองบอกแม่แฟนอีกที เขาบอก"ไม่ได้นะ มาเยี่ยมนี่สิ ไม่ได้ห้ามไม่ได้หวงอะไรเลย" เราเลยบอกทางบ้านไปอีกทีเห้อ= = เราเลยบอกแฟนว่าทำไงดี แฟนเราไม่พูดอะไรเยอะ บอกแค่ว่า" ลองมาเอาไปดิ " จนสุดท้ายบ้านเรายอมมาหาที่บ้านแฟน....
จุดเริ่มต้นมันอยุ่ตรงนี้แหละค่ะT.. T พอบ้านเรามา ก็ไม่ได้ไหว้หรือทักทายอะไรเจ้าบ้านเลยค่ะ ทั้งแม่แฟนเรา ยายแฟนเรา มาถึงพวกเขาก็มาดูหลานเล่นกับหลาน จนกลับค่ะ ยังดีนิดนึงที่ตอนกลับเขาบอกยายแฟนเราว่า" กลับก่อนนะยาย" คืนนั้นเรากับแฟนยังคุยกันดีค่ะ พอเช้าเราโดนยายแฟนจ้วงเข้าให้ เรื่องทางบ้านเรา เราก็พยายามอธิบายว่า" หนูไม่ได้อยากเอาลูกไปหรอกยาย หนูพยายามบอกแล้วว่าให้มาเยี่ยม" ยายแฟนเราก็เป็นคนเข้าใจคนยากคะ เป็นพวกที่พูดตรง แต่บางครั้งก็ไม่ได้ตรงตามความจริงเลยคะ พูดอย่างที่เห็น ยอมรับเลยค่ะ ยายแฟนเรากดดันเรามากจนเราร้องไห้ ท้อแท้ก็มี แต่เขาก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายไปเรื่อยๆ ว่าไปเรื่อย ต่อนะคะ.... พอแฟนเรามาจากทำงาน ยายพูดเลยจ้า ฟ้องหมดทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวเรา จากเดิมที่ไม่ชอบกลายเป็นเกลียดเลยจ่ะ= = ไอ้เราคนกลางกะไม่รู้ทำไงก็โดนแฟนพูดใส่เลย " แม่ยังไม่รู้จักกูดี ผู้ใหญ่ไม่รุ้จักไหว้ " เราไม่ได้พูดอะไรมาก บอกแค่ เราไม่เกี่ยวนะ เราพยายามเป็นคนกลางแล้ว ละแฟนเราก็บอกต่อว่า" อย่าทำตัวเหมือนบ้านนะ กุปล่อยไม่ใยดีเลย " ละก็เงียบไม่พูดไรต่อ คือความรู้สึกเราเฟลนะตามตรง อยุ่บ้านแฟนตอนท้องเขาให้ทำไรเราก็ทำเท่าที่ไหว เปลี่ยนเพดานยังทำให้ ดูแลลูกเขาทุกอย่าง ยายบ่นยายว่าเราก็รับฟังนะ ถึงจะไม่ชอบแต่เราก็อดทนมาตลอด เวลาแฟนเราไปบ้านแม่เขากะๆม่ไหว้แม่เราเหมือนกันนะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี อีกอย่างที่บ้านเราก็เหมือนจะเคืองเราที่ไม่ทำตามที่บอก แต่เราก็จะฟังความข้างเดียวไม่ได้เพราะบ้านนี้ก็เลี้ยงเรา กลายเป็นว่าเราผิดทุกอย่างเลยใช่ไหม เราเครียดค่ะ ทุกข์ใจไปไหนไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะกลับมาคุยกันมีความสุขกันแบบเดิมไหม หรือเราต้องทนทำดีกับพ่อแม่แฟนให้มากกว่าเดิม อีกเรื่องคือทางบ้านเราบอก ไม่ต้องกลับไปหาแล้ว อยุ่บ้านนี้ไปเลย เราๆม่มีเงินเลยคะ ต้องเรียนด้วย ที่มาเราก็สู้ตลอด อดทนมาได้เป็นเดือนจนตอนนี้ท้อแล้วค่ะ เราควรทำอย่างไรดี ขอคำปรึกษาทีนะคะToT...ฮือออออ
ปล.*** เราท้องในวัยเรียนนะคะ อีกปี1เราจบม.6คะ แฟนเราอายุเท่าเราค่ะ เคยไม่คุยกับเรานะคะเรื่องเราไปทะเลกับครอบครัวเรา แต่ก็เป็นคนคุยกับเราก่อนค่ะ เป็นคนขี้น้อยใจด้วยค่ะ อ้อ เราโดนไล่ออกจากบ้านตอนบอกแม่ว่าท้องละเราขอเก็บไว้ แฟนเราก็ช่วยเราทุกอย่างค่ะ เงินเดือนกะให้ใช้ เราอยุ่กันได้ดีมากคะตอนนั้น ตอนนี้ไม่บอกเราว่าเงินออกเท่าไหร่ เราไม่ได้ขอเขาเลยค่ะ ใช้เงินที่พ่อเอามาให้นิดๆหน่อยๆ พอมาเจอพูดแบบนั้นเราก็นอยมากนะคะ่ ทั้งๆที่เราก็อดทนกับบ้านเขามานานเป็นเดือนเกือบปี ท้อนะคะYoY ช่วยใฟ้คำปรึกษาทีค่ะ.........