คือเราไม่แน่ใจนะว่าเราอยู่ในสถานะไหนกันแน่ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าต้องเรียกตัวเองว่าอะไร
แต่ก่อนเราเคยคบกับผช.มาก่อนนะ แต่พอจบจากม.ต้นแล้วเราก็ต้องย้ายไปเรียนที่ใหม่เราไปเรียนที่วิลัยนึงที่เรียนเทียบเท่ากับม.4นั่นแหละแล้วเราก็ได้อยูากับเพื่อนกลุ่มนึงทั้งกลุ่มนั้นไม่มีผช.เลยสักคนมีแต่ผญ. กลุ่มของเราก็จะมีอยู่6-7คนประมาณนี้ จะมีเพื่อนสนิทที่เรียนมาจากม.ต้นด้วยกัน1คน เพื่อนห้องเดียวกัน1คนที่เหลือคืออยู่ห้อง4แล้วเพื่อนสนิทเราก็อยู่ห้อง4เหมือนกันพวกเราเลยได้รู้จักกัน เราก็ไม่เคยคิดมากก่อนหรอกนะว่าเราจะได้คบกับผญ.จริงๆอะ เพราะเรากลัวคนในครอบครัวเรารับไม่ได้กับในสิ่งที่เราเป็นผญ.คนเเรกที่เราคบก็คือเพื่อนในกลุ่มเรานั่นแหละ ตอนแรกเค้าบอกว่าเค้าชอบเรา เราก็รู้สึกแปลกๆอยู่ได้ พอได้อยู่ด้วยกันได้สักพักมันก็รู้สึกดีรูสึกชอบ เราเลยตัดสินใจบอกชอบเค้าไป ในใจเราก็คิดนะว่าเค้าจะยังชอบเราอยู่รึป่าวแต่พอเราบอกเค้าไปแล้ว ผลที่ได้คือ...เค้าขอเราคบว่ะ ตอนนั้นคือเราดีใจมากเราเลยตกลงกับเค้าไป แต่เราก็คบกับเค้าไม่ได้นานหรอกไม่ถึงเดือนนึงด้วยซ้ำเพราะว่าตลอดเวลาที่เราคบกับเค้านั้นคือเราไม่เคยได้คุยกันเลยพอเจอหน้ากันก็แค่ยิ้มในกันแค่นี้เอง แล้วเค้าก็เลยบอกเลิกเราโดยที่ไม่มีคำบอกเลิกเลนแม้แต่คำเดียว เค้าบอกกับเราว่า ''เรากับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้มั้ย"ความรู้สึกของเราตอนนั้นคืออยากร้องไห้มากแต่ร้องไม่ออกน้ำตามันไม่ไหล55555
ที่เล่ามานี่เรายังไม่ได้เข้าเรื่องเลย เราแค่อยากบอกจุดเริ่มต้นของความรู้สึกเราที่เคยมีให้กับผญ.คนนึงเอง
แต่ต่อจากนี้มันจะเป็นความรู้สึกที่เราคิดว่าพี่คนนี้แหละที่เราดูจริงจังที่สุดล่ะ คือเราชอบพี่คนนี้มากกกกกกกมากกว่าคนที่เราเคยคบมากอีกอะแล้วคือพี่เค้าเรียนปีสุดท้ายแล้ว เเล้วเราเข้ามาตอนพี่เค้าเรียนปีสุดท้ายพอดีอีก ครั้งแรกที่เราเตอพี่เค้าคือ วันรับน้อง ห้องพี่เค้าเป็นห้องที่ต้องรับผิดชอบเรื่องการแสดงแล้วตัวพี่เค้าเองก็ได้เล่นเหมือนกันพี่เค้าดูเล่นเป็นตัวเองมากอะน่ารักดี ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักพี่เค้าเลยด้วยซ้ำเป็นมารับน้องที่ อีหยังวะมาก555 แล้วทั้งเทอมนั้นเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยนอกจากเรียน เเต่พอเปิดเทอม2 ที่โรงเรียนเค้ามีกีฬาสีพอดี แล้วห้องพี่เค้าเป็นห้องที่คุมแสตนอีก ซึ่งเด็กปี1อย่างพวกเราก็ต้องขึ้นแสตน ณ ตอนนั้นคือเราไม่อยากขึ้นเเสตนเพราะรุ่นพี่ของเราเค้าชอบมาบ่นให้เราฟังว่าแสตนอะจะขึ้นก็ได้ไม่ขึ้นก็ได้ถ้าไม่ขึ้นก็ไปดล่นกีฬาซึ่งเราเป็นคนที่ชอลเล่นกีฬามากเราคิดที่จะเข้าโรงเรียนกีฬานะแต่พ่อเราไม่ให้เข้าเราเลยต้องมาเรียนที่เเบบนี้มันก็ไม่ได้แย่หรอกนะแค่เราไม่ชอบแล้วดันเลือกสายที่ไม่อยากเข้าอีก ย้อนกลับมาที่เเสตนต่อ ตอนแรกเราก็คิดที่จะไปลงกีฬาแหละแต่เค้าคัดตัวกันไปก่อนเราเลยต้องมาเเสตนแต่ในการขึ้นแสตนนี้มันก็ทำให้เราได้เจอพี่เค้าอีกแต่เราก็ยังไม่รู้จักพี่เค้าอยู่ดีนั่นแหละ5555 จนพี่เค้าได้แสดงความ... เอาง่ายๆเลยนะ(อันนี้หนูไม่ได้ตั้งใจว่าพี่นะ) พี่เค้าก็แสดงความบ้าๆบอของเค้าออกมาแล้วมันทำให้เรารู้สึกว่าพี่เค้าน่ารักดีเนอะดูบ้าๆดีเราเลยเริ่มชอบพี่เค้ามาแล้วมันก็ทำให้เราอยากจะเจอพี่เค้าตลอดเวลาทำให้รู้สึกอยากซ้อมแสตนขึ้นมาทุกที เราพยายามหาทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่เค้ามาแล้วเท่าที่เราหามาได้ก็ ตารางสอนแล้วก็ข้อมูลที่บอกไม่ได้อีกเยอะอะแต่พอเราได้ตารางสอนพี่เค้ามานะเราก็พยายามที่จะเจอพี่เค้าให้บ่อยขึ้น เดินผ่านหน้าห้องที่พี่เค้าเรียนบ้าง พอเวลาพี่เค้าพัก แล้วมันถึงเวลาเรียนของเรา เราก็เอาเวลาเรียนนั้นแหละออกไปหาพี่เค้าแต่ไปได้ไม่นานนะเดี๋ยวครูหาว่าโดด แต่บางทีเราก็โดดเรียนนะเพื่อที่จะเจอพี่เค้าอะ เราโดดค่อนข้างบ่อยอยู่พอสมควรโดดจนจะขาดเรียนบางก็มีนะแต่เราคิดว่ามันคุมกับสิ่งที่เราทำอยู่นะ555 แล้วช่วงกีฬาสีก็ผ่านไปมันดูเร็วมากอะ เพราะว่ากีฬาสีผ่านไปแล้วมันก็ต้องเรียนพอเรียนไปสักพักก็ต้องสอบ สอบเเล้วก็ปิด เราเลยไม่อยากคิดถึงเวลานั้น แน่นอนว่สเวลาที่ผ่านมามันมีวันวาเลนไทน์อยู่คิดหรอว่าเราจะะพลาดอะไม่มีทาง เราก็หาของวันวาเลนไทน์ให้พี่เค้าแต่ไม่ได้ไปให้ด้วยตัวเองหรอกนะเราให้เพื่อนเราเอาไปให้อะ เราไม่กล้าเอาไปให้เองหรอก เนาเขินพี่เค้า5555
ชอบผู้หญิง
แต่ก่อนเราเคยคบกับผช.มาก่อนนะ แต่พอจบจากม.ต้นแล้วเราก็ต้องย้ายไปเรียนที่ใหม่เราไปเรียนที่วิลัยนึงที่เรียนเทียบเท่ากับม.4นั่นแหละแล้วเราก็ได้อยูากับเพื่อนกลุ่มนึงทั้งกลุ่มนั้นไม่มีผช.เลยสักคนมีแต่ผญ. กลุ่มของเราก็จะมีอยู่6-7คนประมาณนี้ จะมีเพื่อนสนิทที่เรียนมาจากม.ต้นด้วยกัน1คน เพื่อนห้องเดียวกัน1คนที่เหลือคืออยู่ห้อง4แล้วเพื่อนสนิทเราก็อยู่ห้อง4เหมือนกันพวกเราเลยได้รู้จักกัน เราก็ไม่เคยคิดมากก่อนหรอกนะว่าเราจะได้คบกับผญ.จริงๆอะ เพราะเรากลัวคนในครอบครัวเรารับไม่ได้กับในสิ่งที่เราเป็นผญ.คนเเรกที่เราคบก็คือเพื่อนในกลุ่มเรานั่นแหละ ตอนแรกเค้าบอกว่าเค้าชอบเรา เราก็รู้สึกแปลกๆอยู่ได้ พอได้อยู่ด้วยกันได้สักพักมันก็รู้สึกดีรูสึกชอบ เราเลยตัดสินใจบอกชอบเค้าไป ในใจเราก็คิดนะว่าเค้าจะยังชอบเราอยู่รึป่าวแต่พอเราบอกเค้าไปแล้ว ผลที่ได้คือ...เค้าขอเราคบว่ะ ตอนนั้นคือเราดีใจมากเราเลยตกลงกับเค้าไป แต่เราก็คบกับเค้าไม่ได้นานหรอกไม่ถึงเดือนนึงด้วยซ้ำเพราะว่าตลอดเวลาที่เราคบกับเค้านั้นคือเราไม่เคยได้คุยกันเลยพอเจอหน้ากันก็แค่ยิ้มในกันแค่นี้เอง แล้วเค้าก็เลยบอกเลิกเราโดยที่ไม่มีคำบอกเลิกเลนแม้แต่คำเดียว เค้าบอกกับเราว่า ''เรากับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้มั้ย"ความรู้สึกของเราตอนนั้นคืออยากร้องไห้มากแต่ร้องไม่ออกน้ำตามันไม่ไหล55555
ที่เล่ามานี่เรายังไม่ได้เข้าเรื่องเลย เราแค่อยากบอกจุดเริ่มต้นของความรู้สึกเราที่เคยมีให้กับผญ.คนนึงเอง
แต่ต่อจากนี้มันจะเป็นความรู้สึกที่เราคิดว่าพี่คนนี้แหละที่เราดูจริงจังที่สุดล่ะ คือเราชอบพี่คนนี้มากกกกกกกมากกว่าคนที่เราเคยคบมากอีกอะแล้วคือพี่เค้าเรียนปีสุดท้ายแล้ว เเล้วเราเข้ามาตอนพี่เค้าเรียนปีสุดท้ายพอดีอีก ครั้งแรกที่เราเตอพี่เค้าคือ วันรับน้อง ห้องพี่เค้าเป็นห้องที่ต้องรับผิดชอบเรื่องการแสดงแล้วตัวพี่เค้าเองก็ได้เล่นเหมือนกันพี่เค้าดูเล่นเป็นตัวเองมากอะน่ารักดี ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักพี่เค้าเลยด้วยซ้ำเป็นมารับน้องที่ อีหยังวะมาก555 แล้วทั้งเทอมนั้นเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยนอกจากเรียน เเต่พอเปิดเทอม2 ที่โรงเรียนเค้ามีกีฬาสีพอดี แล้วห้องพี่เค้าเป็นห้องที่คุมแสตนอีก ซึ่งเด็กปี1อย่างพวกเราก็ต้องขึ้นแสตน ณ ตอนนั้นคือเราไม่อยากขึ้นเเสตนเพราะรุ่นพี่ของเราเค้าชอบมาบ่นให้เราฟังว่าแสตนอะจะขึ้นก็ได้ไม่ขึ้นก็ได้ถ้าไม่ขึ้นก็ไปดล่นกีฬาซึ่งเราเป็นคนที่ชอลเล่นกีฬามากเราคิดที่จะเข้าโรงเรียนกีฬานะแต่พ่อเราไม่ให้เข้าเราเลยต้องมาเรียนที่เเบบนี้มันก็ไม่ได้แย่หรอกนะแค่เราไม่ชอบแล้วดันเลือกสายที่ไม่อยากเข้าอีก ย้อนกลับมาที่เเสตนต่อ ตอนแรกเราก็คิดที่จะไปลงกีฬาแหละแต่เค้าคัดตัวกันไปก่อนเราเลยต้องมาเเสตนแต่ในการขึ้นแสตนนี้มันก็ทำให้เราได้เจอพี่เค้าอีกแต่เราก็ยังไม่รู้จักพี่เค้าอยู่ดีนั่นแหละ5555 จนพี่เค้าได้แสดงความ... เอาง่ายๆเลยนะ(อันนี้หนูไม่ได้ตั้งใจว่าพี่นะ) พี่เค้าก็แสดงความบ้าๆบอของเค้าออกมาแล้วมันทำให้เรารู้สึกว่าพี่เค้าน่ารักดีเนอะดูบ้าๆดีเราเลยเริ่มชอบพี่เค้ามาแล้วมันก็ทำให้เราอยากจะเจอพี่เค้าตลอดเวลาทำให้รู้สึกอยากซ้อมแสตนขึ้นมาทุกที เราพยายามหาทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่เค้ามาแล้วเท่าที่เราหามาได้ก็ ตารางสอนแล้วก็ข้อมูลที่บอกไม่ได้อีกเยอะอะแต่พอเราได้ตารางสอนพี่เค้ามานะเราก็พยายามที่จะเจอพี่เค้าให้บ่อยขึ้น เดินผ่านหน้าห้องที่พี่เค้าเรียนบ้าง พอเวลาพี่เค้าพัก แล้วมันถึงเวลาเรียนของเรา เราก็เอาเวลาเรียนนั้นแหละออกไปหาพี่เค้าแต่ไปได้ไม่นานนะเดี๋ยวครูหาว่าโดด แต่บางทีเราก็โดดเรียนนะเพื่อที่จะเจอพี่เค้าอะ เราโดดค่อนข้างบ่อยอยู่พอสมควรโดดจนจะขาดเรียนบางก็มีนะแต่เราคิดว่ามันคุมกับสิ่งที่เราทำอยู่นะ555 แล้วช่วงกีฬาสีก็ผ่านไปมันดูเร็วมากอะ เพราะว่ากีฬาสีผ่านไปแล้วมันก็ต้องเรียนพอเรียนไปสักพักก็ต้องสอบ สอบเเล้วก็ปิด เราเลยไม่อยากคิดถึงเวลานั้น แน่นอนว่สเวลาที่ผ่านมามันมีวันวาเลนไทน์อยู่คิดหรอว่าเราจะะพลาดอะไม่มีทาง เราก็หาของวันวาเลนไทน์ให้พี่เค้าแต่ไม่ได้ไปให้ด้วยตัวเองหรอกนะเราให้เพื่อนเราเอาไปให้อะ เราไม่กล้าเอาไปให้เองหรอก เนาเขินพี่เค้า5555