สวัสดีค่ะ เป็นคนนึงที่อยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันอยู่ คุณแม่ค่อนข้างเจ้าระเบียบ และอารมณ์ร้อน(เฉพาะกับเรา) จากที่เราสังเกตนะคะ เรามีพี่คนนึง คุณแม่พูดกับพี่เพราะทุกคำเลยค่ะ เคยมีเหตุการณ์ที่พี่ทำตัวไม่ดีมากๆจนต้องดรอปเรียน แต่คุณแม่ให้โอกาสพี่ค่ะ ส่วนเราตั้งใจเรียนมาตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ เราพยายามมากเพื่อให้ได้เกรดดีๆเพื่อนให้พ่อแม่ภูมิใจ แต่เราไม่เคยได้คำชมจากแม่แม้แต่คำเดียวเลยค่ะ ตอนประถมเราสอบได้ที่1ทุกปี พอมัธยมปลายเราสอบได้ห้องคิง คุณแม่ไม่เคยเห็นด้วยหรือดีใจอะไรแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนใหญ่จะดีใจกับพี่ในหลายๆเรื่องค่ะ เราน้อยใจในหลายๆอย่าง เรารักแม่มาก ทุกเทศกาลเราซื้อของขวัญให้คุณแม่ แต่คุณแม่ไม่เคยดีใจเลยค่ะ บอกว่าของแบบนี้ให้ฟรีๆยังไม่อยากได้ ของแบบนี้ใครเค้าใช้กัน กลับกันที่พี่เราไม่เคยคิดจะให้คุณแม่เลย(เคยถามพี่) คุณแม่มักใช้คำพูดที่ทำให้เราเจ็บเสมอในทุกๆวัน บอกกับเราบ่อยมากว่าไม่อยากจะส่งเรียนให้ออกมาทำงาน ปัจจุบันเราได้ยินคำนี้เกือบทุกวัน คำหยาบที่แม่ด่า และแม่ไม่สนับสนุนให้เราทำสิ่งที่ชอบแม่มักจะดูถูกตลอดค่ะ ว่าทำแล้วได้ประโยชน์อะไร ทำไม่ได้หรอก ไปแข่งกับใครก็แพ้เค้า ใช่ค่ะเราแพ้เค้าจริงๆ แม่ก็คงพูดถูก จนเราไม่กล้าทำมันอีก แต่มันคือสิ่งที่เรารักมาก เราพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ทุกอย่างค่ะงานบ้าน หรือกิจการของแม่ มีแค่เราคนเดียวที่ช่วยค่ะ แต่คำพูดของแม่มันทำให้เราเสียใจจนอธิบายไม่ได้เลย คิดอยากฆ่าตัวตายมา3ปีแล้ว ไม่ได้อยากประชดนะคะแต่มันเป็นความรู้สึกที่เหนื่อยมากจนไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว เรามักจะเก็บความเครียดไว้คนเดียว ไม่เคยบอกใคร เราเคยทำร้ายตัวเอง จะว่าโง่ก็ได้ แต่มันทำให้เราได้ระบายอารมณ์ เรานอนร้องไห้ทุกคืนทั้งๆที่ปกติเป็นคนร้องไห้ยาก พอตื่นมาก็ต้องทำตัวปกติ ฟังคำที่แม่ด่าเหมือนไม่อยากให้เราเกิดมา เป็นภาระ แบบนี้ทุกๆวัน จนเรารู้สึกไร้ค่ามากๆแต่ทำได้แค่เก็บมันไว้ในใจ และคิดอยากตายมากขึ้นทุกๆวัน
ครอบครัวไม่ดีหรือเราไม่ดี