กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดหรือแท็กผิดห้อง ขออภัยด้วยนะครับ
เริ่มที่เนื้อๆเลยนะครับ ตอนนี้ผมดูแลแม่และหลานอยู่ แม่อายุ55 หลานอายุ3เดือน หลานเกิดจากน้องชายคนสุดท้อง เค้าเป็นวัยรุ่นอายุ16แฟนน้องชายก็อายุ16 ไม่เรียนแล้วทั้งคู่ หลังจากคลอดลูก เค้าก็เอาลูกที่เพิ่งเกิดมาให้แม่เลี้ยงตั้งแต่อายุ10วัน ปกติผมดูแลแม่ให้ใช้จ่ายเป็นรายอาทิตย์และรับผิดชอบทุกอย่างที่ซื้อเข้าบ้าน ผมมีบ้านอีกหลังอยู่กับแฟนทำงานอีกจังหวัดนึงครับ ผมกับแฟนจะไปหาแม่ทุกๆ15วัน หรือบางครั้งแม่ก็ขับรถมาหาที่ร้านผม แต่หลังจากเลี้ยงหลาน ผมจะกลับบ้านทุกอาทิตย์ ทั้งซื้อของเข้าบ้าน และซื้อของหลาน คือค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ภายในบ้าน ค่าใช้จ่ายของแม่และของหลานผมเป็นคนรับผิดชอบเพียงผู้เดียว ตั้งแต่พ่อแม่ของหลานเค้าพามาไว้แล้วครับ ใน1อาทิตย์ผมกับแม่จะสลับกันเลี้ยง ถ้าช่วงใหนของอาทิตย์ลูกค้าผมไม่เยอะมากจะรับหลานมาเลี้ยงเพื่อให้แม่ได้พักผ่อนนอนให้เต็มตา สักอาทิตย์ละ2วัน แต่ประเด็นที่ผมกังวลคือ แม่ค่อนข้างเลี้ยงหลานแบบปล่อยทิ้งปล่อยขว้าง พากระเตงนอนแบะในรถยนต์ตั้งแต่ยังไม่ถึงเดือน ผมก็หาทางออกโดยซื้อคาร์ซิทให้เพื่อความปลอดภัย แล้วเหมือนจะเข้าทางแม่ เค้าพาเด็กออกไปทุกที่ที่เค้าอยากพาไป รวมถึงไปหาผู้ชายของแกซึ่งแกปิดเป็นความลับกับผมเอาไว้ด้วย ผมไม่ห้ามครับถ้าแม่จะมีผู้ชายคนใหม่ในชีวิตเพราะแม่กับพ่อแยกทางกันได้7ปีแล้วครับ แต่ทั้งคู่ยังไม่หย่ากัน พ่อมีภรรยาใหม่ แม่ใช้ชีวิตแบบสาวหม้ายอยู่บ้านคนเดียว ตอนนี้ผมแค่สงสารหลานที่พ่อแม่เค้าซึ่งเป็นน้องชายผมทิ้งไว้กับย่าเค้า และย่าของหลานผมซึ่งก็คือแม่ผม เหมือนท่านก็ยังไม่พร้อมที่จะเลี้ยงหลาน แต่แค่เอาหลานเป็นข้อผูกมัดชีวิตคนอื่น เพราะตั้งแต่ท่านเลี้ยงหลาน พ่อของผมได้แวะไปหาหลานที่บ้านบ่อยๆรวมถึงตัวผมเองที่กลับบ้านแม่ถี่ขึ้น นมก็ชงด้วยน้ำเย็น อาบน้ำถี่มากต่อวัน ขวดนมก็ไม่ค่อยล้าง และอีกบลาๆ ผมพยายามบอกแกตลอด แต่แกเหมือนดื้อตาใสว่ากูเลี้ยงพวกโตได้ เด็กคนนี้ก็ต้องโตสิ มันเริ่มจะหนักขึ้นในเดือนนี้ จนผมต้องติดต่อน้องชายไปว่ายกลูกให้พี่มั้ย พี่จะเอามาเป็นลูก และเอามาเลี้ยงเอง คือตั้งแต่หลานผมเกิดมาได้10วัน น้องชายและแฟนก็หายหัวไปไม่คิดมาดูดำดูดีเด็กคนนี้ และไม่เคยส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้แม่ผมเลย พอผมถามไปว่า ยกให้พี่มั้ย แล้วพี่จะดูแลเอง ดูแลให้ความรักเค้าเหมือนพ่อแม่ เลี้ยงดูให้ดีที่สุด ปลายสายตอบกลับมาว่า ผมให้พี่ เพราะพี่มีพร้อมหมดที่ดูแลลูกผมได้ดี และผมรู้ว่าพี่รักลูกผมมาก แต่เมียผมไม่ให้ครับ เมียผมบอกว่าฝากเลี้ยงไว้ก่อนพร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาเอา ซึ่งผมและน้องชายน้องสะไภ้ก็ยังไม่รู้เลยครับว่าพร้อม นี่คือตอนใหน เพราะตอนนี้ ทั้งคู่ก็ไม่ได้ทำการเป็นหลักแหล่ง ยุ่งกับยาเสพติด แม่น้องสะไภ้ตาย พ่อ พี่ชายติดคุก คือตอนนี้ผมหนักใจถ้าเราเลี้ยงเค้าอย่างดี แล้วสุดท้ายเค้าต้องไปอยู่ในสังคมที่พ่อแม่เค้าใช้ชีวิตกัน โดยที่ผมไม่รู้เลยว่าจะปกป้องหลานผมยังไง
ผมเลยอยากมาขอคำปรึกษาครับว่า
1.ผมสมควรเอาหลานจากแม่มาเลี้ยงเองดีมั้ยครับ
2.ถ้าคำตอบแรกคือเอามาเลี้ยงเอง
ตอนนี้ผมทำธุกิจส่วนตัว
ส่วนแฟนทำงานประจำ ผมจะให้แฟนออกจากงานมาเลี้ยงหลานหรือจ้างคนเลี้ยงที่บ้านผมดีครับ
3.ผมสามารถขอหลานผมเป็นบุตรบุญธรรมดีมั้ยครับ
เพื่อจะได้ทำอะไรให้ชัดเจนต่อเด็กคนหนึ่ง
ผมกับแฟนคบกันมา11ปี ผมอายุ31 แฟนอายุ26 ไม่สามารถมีลูก และไม่สามารถจดทะเบียนสมรสกันได้ เนื่องจากผมเป็นทอมที่กำลังเตรียมตัวทรานส์ครับ
4.หากไม่ได้จดเป็นบุตรบุญธรรม อีก5ปี10ปีข้างหน้า ถ้าพ่อแม่เด็กต้องการลูกคืน ผมต้องคืนเค้าใช่มั้ยครับ
ผมจะมีสิทธิ์ปกป้องเด็กคนนี้ได้ยังไงบ้างครับ
ขอคำปรึกษาเรื่องหลานและครอบครัวหน่อยครับ
เริ่มที่เนื้อๆเลยนะครับ ตอนนี้ผมดูแลแม่และหลานอยู่ แม่อายุ55 หลานอายุ3เดือน หลานเกิดจากน้องชายคนสุดท้อง เค้าเป็นวัยรุ่นอายุ16แฟนน้องชายก็อายุ16 ไม่เรียนแล้วทั้งคู่ หลังจากคลอดลูก เค้าก็เอาลูกที่เพิ่งเกิดมาให้แม่เลี้ยงตั้งแต่อายุ10วัน ปกติผมดูแลแม่ให้ใช้จ่ายเป็นรายอาทิตย์และรับผิดชอบทุกอย่างที่ซื้อเข้าบ้าน ผมมีบ้านอีกหลังอยู่กับแฟนทำงานอีกจังหวัดนึงครับ ผมกับแฟนจะไปหาแม่ทุกๆ15วัน หรือบางครั้งแม่ก็ขับรถมาหาที่ร้านผม แต่หลังจากเลี้ยงหลาน ผมจะกลับบ้านทุกอาทิตย์ ทั้งซื้อของเข้าบ้าน และซื้อของหลาน คือค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ภายในบ้าน ค่าใช้จ่ายของแม่และของหลานผมเป็นคนรับผิดชอบเพียงผู้เดียว ตั้งแต่พ่อแม่ของหลานเค้าพามาไว้แล้วครับ ใน1อาทิตย์ผมกับแม่จะสลับกันเลี้ยง ถ้าช่วงใหนของอาทิตย์ลูกค้าผมไม่เยอะมากจะรับหลานมาเลี้ยงเพื่อให้แม่ได้พักผ่อนนอนให้เต็มตา สักอาทิตย์ละ2วัน แต่ประเด็นที่ผมกังวลคือ แม่ค่อนข้างเลี้ยงหลานแบบปล่อยทิ้งปล่อยขว้าง พากระเตงนอนแบะในรถยนต์ตั้งแต่ยังไม่ถึงเดือน ผมก็หาทางออกโดยซื้อคาร์ซิทให้เพื่อความปลอดภัย แล้วเหมือนจะเข้าทางแม่ เค้าพาเด็กออกไปทุกที่ที่เค้าอยากพาไป รวมถึงไปหาผู้ชายของแกซึ่งแกปิดเป็นความลับกับผมเอาไว้ด้วย ผมไม่ห้ามครับถ้าแม่จะมีผู้ชายคนใหม่ในชีวิตเพราะแม่กับพ่อแยกทางกันได้7ปีแล้วครับ แต่ทั้งคู่ยังไม่หย่ากัน พ่อมีภรรยาใหม่ แม่ใช้ชีวิตแบบสาวหม้ายอยู่บ้านคนเดียว ตอนนี้ผมแค่สงสารหลานที่พ่อแม่เค้าซึ่งเป็นน้องชายผมทิ้งไว้กับย่าเค้า และย่าของหลานผมซึ่งก็คือแม่ผม เหมือนท่านก็ยังไม่พร้อมที่จะเลี้ยงหลาน แต่แค่เอาหลานเป็นข้อผูกมัดชีวิตคนอื่น เพราะตั้งแต่ท่านเลี้ยงหลาน พ่อของผมได้แวะไปหาหลานที่บ้านบ่อยๆรวมถึงตัวผมเองที่กลับบ้านแม่ถี่ขึ้น นมก็ชงด้วยน้ำเย็น อาบน้ำถี่มากต่อวัน ขวดนมก็ไม่ค่อยล้าง และอีกบลาๆ ผมพยายามบอกแกตลอด แต่แกเหมือนดื้อตาใสว่ากูเลี้ยงพวกโตได้ เด็กคนนี้ก็ต้องโตสิ มันเริ่มจะหนักขึ้นในเดือนนี้ จนผมต้องติดต่อน้องชายไปว่ายกลูกให้พี่มั้ย พี่จะเอามาเป็นลูก และเอามาเลี้ยงเอง คือตั้งแต่หลานผมเกิดมาได้10วัน น้องชายและแฟนก็หายหัวไปไม่คิดมาดูดำดูดีเด็กคนนี้ และไม่เคยส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้แม่ผมเลย พอผมถามไปว่า ยกให้พี่มั้ย แล้วพี่จะดูแลเอง ดูแลให้ความรักเค้าเหมือนพ่อแม่ เลี้ยงดูให้ดีที่สุด ปลายสายตอบกลับมาว่า ผมให้พี่ เพราะพี่มีพร้อมหมดที่ดูแลลูกผมได้ดี และผมรู้ว่าพี่รักลูกผมมาก แต่เมียผมไม่ให้ครับ เมียผมบอกว่าฝากเลี้ยงไว้ก่อนพร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาเอา ซึ่งผมและน้องชายน้องสะไภ้ก็ยังไม่รู้เลยครับว่าพร้อม นี่คือตอนใหน เพราะตอนนี้ ทั้งคู่ก็ไม่ได้ทำการเป็นหลักแหล่ง ยุ่งกับยาเสพติด แม่น้องสะไภ้ตาย พ่อ พี่ชายติดคุก คือตอนนี้ผมหนักใจถ้าเราเลี้ยงเค้าอย่างดี แล้วสุดท้ายเค้าต้องไปอยู่ในสังคมที่พ่อแม่เค้าใช้ชีวิตกัน โดยที่ผมไม่รู้เลยว่าจะปกป้องหลานผมยังไง
ผมเลยอยากมาขอคำปรึกษาครับว่า
1.ผมสมควรเอาหลานจากแม่มาเลี้ยงเองดีมั้ยครับ
2.ถ้าคำตอบแรกคือเอามาเลี้ยงเอง
ตอนนี้ผมทำธุกิจส่วนตัว
ส่วนแฟนทำงานประจำ ผมจะให้แฟนออกจากงานมาเลี้ยงหลานหรือจ้างคนเลี้ยงที่บ้านผมดีครับ
3.ผมสามารถขอหลานผมเป็นบุตรบุญธรรมดีมั้ยครับ
เพื่อจะได้ทำอะไรให้ชัดเจนต่อเด็กคนหนึ่ง
ผมกับแฟนคบกันมา11ปี ผมอายุ31 แฟนอายุ26 ไม่สามารถมีลูก และไม่สามารถจดทะเบียนสมรสกันได้ เนื่องจากผมเป็นทอมที่กำลังเตรียมตัวทรานส์ครับ
4.หากไม่ได้จดเป็นบุตรบุญธรรม อีก5ปี10ปีข้างหน้า ถ้าพ่อแม่เด็กต้องการลูกคืน ผมต้องคืนเค้าใช่มั้ยครับ
ผมจะมีสิทธิ์ปกป้องเด็กคนนี้ได้ยังไงบ้างครับ