เพื่อนแบบนี้เราควรคบต่อไหมครับ

เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมคบเพื่อนคนนึงมาประมาณ4-5 ปีได้แล้วมั่ง พ่อแม่มันโครตจะไว้ใจผม ไปไหนมาไหนได้เฉพาะแค่ผมเลยก็ว่าได้ เราสองคนเรียนคนล่ะโรงเรียนกันตอนขึ้นม.ปลาย แต่ก็ยังติดต่อกันบ้าน แล้วอยู่มาวันหนึ่งเพื่อนของผมมันมีปัญหา มันเครียดเรื่องเรียน ผมเลยก็รีบออกไปหามัน เรื่องประมาณว่าที่บ้านให้ดรอบเรียนไปทำงาน ตอนแรกแม่มันก็จะพาไปหางานทำต่างจังหวัด มันก็เลยบอกแม่มันว่า ไปกับผมก็ได้ -.- มันทำไรไม่ค่อยจะปรึกษาผมหรอก ผมบอกจะไปหาไรกินไกล้ๆ มันก็ดันขอแม่มันไปไกลๆ เพื่อจะไปหาแฟนมันไงครับ ตอนแรกผมก็ไม่รู้นะครับว่าจะไปหาแฟน แรกๆก็งง ผมชวนไปไกล้ๆ แต่บอกแม่ไปไกลๆ เอิ่มม5555 คือๆไม่ปรึกษากันอีกแล้วว

เข้าเรื่องเลยนะครับ ครั้งนี้ค่อนข้างเจ็บสุดเลยอ่ะ
  ผมพามันขึ้นมาหางานทำต่างจังหวัดนะครับ แล้วคือ ต้องขับรถไปมาไปมาหลายครั้งมากอ่ะครับ คือไม่ใช่คนในพื้นที่ไงครับ คือต้องเข้าใจแดดเมืองไทย 5555 พอหางานเสร็จก็ไปนอนที่บ้านญาติมันสักพัก  พอผมจะกลับบ้านเท่านั้นล่ะ มันบอกผมว่า แฟนมันรออยู่นะ แฟนมันขึ้นมา จะให้ไปส่งที่บ้านไหม ซ้อนสามไปไหม ...... คือตอนนั้นคือ เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยจริงๆ เหนื่อยด้วยกันมาทั้งวัน มาทิ้งเราไปนอนกับเเฟนเนี่ยย!!  มันบอกเดี่ยวไปส่งผมที่บ้าน ผมเลยบอกไม่เป็นไรเดี่ยวให้เพื่อนมารับ คือเอาตรงๆผมโครตเสียใจเลยนะครับ นี่ผมไม่ได้เจอคนแรกนะครับพี่ทิ้งผมไป เจ็บยิ่งกว่าแฟนทิ้งอีกอ่ะ55555

แต่ผมก็เข้าใจความคิด ที่ว่า แฟนกับเพื่อนต้องเลือกแฟนก่อนเพราะ อะไรก็ตามที่คุณคิดอ่ะ

แต่นี่คือ กูเหนื่อยกับมันมาทั้งวันนะเว้ย ทิ้งฉันไว้กลางทางแบบนี้ไม่ได้5555. ขอระบายหน่อยนะครับ โครตเครียดเลยว่ะ ไม่รู้จะจบแบบ จากกันด้วยดี หรือ หายไปเลย