** สวัสดีค่ะเราอายุ 26 ปีนะ เราจะเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฟังทีละ Part นะ เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงตั้งแต่สมัยมัธยมต้น ตอนนั้นเราอายุ 14 ปี เรียน ม.2 ห้อง 1 ส่วนพี่เขาอยู่ ม.3 เรียนห้อง 1 เหมือนกันค่ะ ( ห้อง 1 นี่จะเป็นห้องเด็กเก่งนะคะ ) พี่เขาเป็นนักดนตรีประจำโรงเรียน เรียกว่า Rare Item สุดๆไปเลย ไม่มีใครไม่รู้จักมือกีต้าร์สุดน่ารักคนนี้ เราแอบชอบได้แค่ห่างๆค่ะ รู้ตัวดีว่าพี่เขาคงไม่มองเรา (ตอนนั้นค่อนข้างขี้เหร่เนอะ +555 ) เราจะมีภาพนึงในสมองคือพี่เขาใส่ชุดกีฬาสีโรงเรียนพี่เขาอยู่สีเหลืองยืนอยู่ใต้ต้นไทรหน้าอาคารเรียน 1 เป็นภาพที่ฝังใจมา11 ปี ... สุดท้าย ม.3 เราย้ายโรงเรียนเราก็ไม่มีโอกาสได้พบกับพี่เขาอีกเลย นานแสนนานค่ะ ทั้งที่ตอนนั้นสื่อ Social media ก็มีเยอะแยะแต่เรายังคิดไม่ถึงเรื่องพวกนี้ค่ะ จนเราเข้ามาเรียนต่อในเมือง วิทยาลัยแห่งหนึ่ง... เราเข้ามาเรียนตั้งแต่ ปวช.หากจะเป็นการเจอกันได้ก็ต้องเป็นตอนที่เราเรียนอยู่ ปวช.3 เนอะเพราะพี่เขาต้องเข้ามาเรียนต่อมหาวิทยาลัยฯ และสุดท้ายเราก็ไม่ได้พบกันค่ะจนเราเรียนจบ ปวส.2 เราก็เข้ามาเรียนต่อและทำงานที่ กทม. ระยะเวลาผ่านไปประมาณ 3 ปีเมื่อประมาณสงกรานต์ปี 2561 โรงเรียนมัธยมเก่าที่แรกที่เราเรียนกับพี่เขาจัดงานคืนสู่เหย้า เราก็ได้เห็นพวกพี่ๆเขาถ่ายรูปกัน เราเลยกดไปดูว่า Tag ใครไว้บ้าง .... เชื่อมั้ยคะเราดีใจมากมี Facebook ของผู้ชายคนนึงขึ้นว่า รอ Confirm การตอบรับการเป็นเพื่อนจากเรา ก็คือ Facebook ของพี่เขานั่นแหละค่ะ เราจำได้นะคะวันนั้นวันที่ 15.04.2018 เราก็รับรับแอดทันทีเลยค่ะ แล้วก็คอยส่อง คอย Like Status ของพี่เขามาเรื่อยๆ
พี่เขาก็ Like กลับเรามาเรื่อยๆนะคะ แต่ตอนนั้นเราคิดอยู่แล้วแหละค่ะว่าพี่เขาจำเราไม่ได้หรอก จากวันที่ตอบรับเป็นเพื่อนวันนั้นจนถึงวันที่ 06.06.2018 เราเห็น Status นึงใน Facebook ของพี่เขา เราอ่านแล้วก็ขำๆ ( แต่ขอไม่บอกนะคะว่าคืออะไร ) เราเลยเข้าไป Comment เพราะสมัยเรียนพี่เขาดูเป็นคนขรึมๆน่ารักๆ ไม่คิดว่าจะมี Post ฮาๆ แบบนี้... และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของ" ความรัก " ของเราค่ะ
** เสียง Messenger ดังขึ้น เราตกใจมากเพราะปกติมันไม่เคยดังเพราะเราไม่เคยโหลดไว้ +555 แต่บังเอิญค่ะวันนั้นเราไม่รู้โหลดมาทำอะไรแล้วลืมลบก็เลยเป็นความโชคดี พี่เค้าทักมาหาเราค่ะ... แล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้ พี่เขาจำเราไม่ได้ เขาบอกเห็นไป Comment ก็แสดงว่าคงรู้จักเขา เราเลยบอกว่าเราเป็นรุ่นน้องสมัยเรียนมัธยมบังเอิญวันนั้นพี่เขาซ้อมดนตรีเตรียมเล่นงานปัจฉิมก็เลยเอารูปเราไปให้รุ่นน้องเขาดูว่าจำเราได้ไหม+555 คนนั้นเค้าจำเราได้ค่ะ อิอิ ( เขินจังมีคนจำเราสมัยลูกเป็ดขี้เหร่ได้ +555 ) หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันมาตลอดเล่าเรื่องสมัยเรียนให้กันฟัง เล่าสารทุกข์สุกดิบ แลกเปลี่ยนกันบ้าง จนถึงวันนี้ค่ะวันที่เราตื่นเต้นมากเพราะเราจะได้เจอพี่เขาน่ะสิคะ 15.06.2018 ตรงกับวันศุกร์ค่ะ เราเลิกงาน 17.00 น.เรารีบนั่งรถตู้ที่หมอชิตไปหาพี่เขาเชื่อไหมคะตลอดทางพี่เขาโทรถามเราตลอดว่าถึงไหน จุดที่ลงมีคนมาลงเป็นเพื่อนไหม ถ้าไม่มี..จุดสุดท้ายที่คนอื่นลง ลงตรงไหนจะไปรับ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริงๆค่ะเราดีใจ 11 ปีคนที่เราเคยชอบกลับมาเจอกัน ไม่ใช่แค่เจอกันสิคะ ...กลับมาเจอครั้งนี้คือในฐานะ "คนรัก" จนเราถึงที่หมายพี่เขาก็มารอรับเราค่ะ ดีใจจนพูดไม่ออก จากวันนั้นเราก็ไปมาหาสู่พี่เขาตลอด ก็คบกันมาได้สักระยะนึงช่วงนั้นเราเครียดกับงานที่ทำมาก เราก็เล่าปัญหาให้พี่เขาฟังทุกอย่าง
เราลืมบอกไปค่ะ พี่เขายังเรียนอยู่ยังไม่ได้ทำงาน ก่อนหน้านี้เขาก็เรียนค่ะแต่เขารู้สึกว่าไม่ใช่ทางของเขา เขาก็เลยมาลงเรียนใหม่ (เพื่อนๆพี่ๆน้องๆในห้องเรียนของพี่เขาทุกคนดีกับเรามากนะคะ) แต่เรื่องการแก้ปัญหาการทำงานต้องยกนิ้วให้พี่เขาเลยล่ะค่ะเขาบอกเราให้ใช้วิธีนั้น วิธีนี้ เจอคนแบบนี้ต้องทำอย่างนี้ เราทำตามที่พี่เขาบอกมันก็เป็นผลดีต่อตัวเรามากค่ะ แต่มันก็มีเหตุการณ์บางอย่างที่เรายังควบคุมตัวเองไม่ได้ในช่วงนั้น ก็คือ..ชอบพูดจาไม่ดีใส่พี่เขา พี่เขาก็จะสอนจะบอกเราตลอดว่าทำอย่างนี้ไม่ดี ไม่ควรทำเราก็ปรับตัวค่ะ แต่ก็ปรับได้ไม่นานก็เป็นเหมือนเดิม เพราะคิดว่าพี่เขาจะไม่เอาจริงไงคะ พี่เขาเป็นผู้ชายสไตล์น่ารักๆ พูดคะ/ค่ะ กับเราทุกคำ เรียกแทนชื่อเราว่าหนู เขาไม่สูบบุหรี่ มีกินเหล้า เบียร์บ้าง สังสรรค์กับเพื่อน แต่ไม่กินพร่ำเพื่อค่ะ ภายนอกดูขรึมๆ หยิ่งๆ แต่ถ้าสนิทใกล้ชิดจะรู้ค่ะว่าพี่เขาเป็นคนขี้อาย พี่เขามีน้องหมาอยู่3 ตัวค่ะ แต่จะมีตัวนึงที่เราชอบมาก พี่เขาจะชอบถ่ายรูปมาให้เราดูแล้วก็บอกว่าหมาตัวนี้เหมือนเรา เราก็ถามเหมือนยังไงเขาบอก "มึน" เหมือนกัน +555 ทุกๆครั้งที่เราบ่นเหนื่อยเขาก็จะถ่ายรูปหมานี่แหละค่ะมาอวดเรา อิอิ น่ารักเนอะ ส่วนในเรื่องของอาหารพี่เขาชอบกินสเต็ก Jeffer เป็นที่สุดค่ะ
ชาบูอีกกก MK อีกกก สุดท้าย ข้าวเหนียวตลาดศูนย์ ค่ะ ถ้ามีคนมาถามว่าเดทแรกแฟนพาไปกินอะไร ตอบไม่ยากค่ะ "ข้าวเหนียวตลาดศูนย์" เพราะวันแรกที่เราเจอพี่เขา เราถึงดึกมากพี่เขาเลยซื้อข้าวเหนียวไว้ให้ กับข้าวในนั้นคือ ลาบ น่องไก่และน่าจะเป็นหมูหวานค่ะ พี่เขาชอบวิ่ง ชอบเล่นฟุตบอล ชอบรองเท้ากีฬาสวยๆ รองเท้าผ้าใบสวยๆ แต่คงจะไม่มีโอกาสได้พาไปซื้ออีกแล้วล่ะค่ะ เพราะวันที่ไม่อยากให้มาถึงมันก็มาถึงจนได้ค่ะ
** วันที่ 03.04.2019 วันที่ฟ้าผ่าลงกลางใจเราค่ะพี่เขามาขอแยกทางจากเรา จริงๆเรื่องความรักมันไม่มีใครผิดใครถูกหรอกค่ะแต่เรื่องนี้เราว่าเราผิดเอง พี่เขาเตือนเราเรื่องคำพูดหลายต่อหลายครั้งว่าการพูดจาบั่นทอนกันและกันมันไม่เป็นผลดีต่อใครทั้งนั้น เราเสียใจมากค่ะ เราร้องไห้ พี่เขาก็ร้องไห้ เราถามพี่เขาว่า พี่เขารักเรามั้ยพี่เขาบอกถ้าไม่รัก ไม่มีทางปล่อยให้พูดจาทำร้ายกันมานานขนาดนี้หรอก พี่เขาเป็นคนค่อนข้าง Sensitive ค่ะ มันอาจจะดูธรรมดาสำหรับเราแต่อาจจะร้ายแรงสำหรับคนฟัง จริงๆเราก็ทำใจไม่ได้หรอกนะคะแต่เราเชื่อว่าทุกคนคงไม่อยากเห็นคนที่เรารักมาเป็นทุกข์เพราะเราหรอกค่ะ เราก็ผ่านการมีแฟนมาบ้างแต่คนนี้คือคนที่ทำให้เราโตขึ้น มองโลกได้กว้างขึ้น "พี่เขาจะสอนเราเสมอว่าโลกนี้ไม่ได้เป็นสีชมพูเหมือนที่หนูคิดไปซะทุกอย่าง"
เราเสียใจที่เรารักษาคนดีๆไว้ไม่ได้ แต่เราก็ไม่เคย Block Facebook Line Ig เบอร์ ของพี่เขานะคะ เพราะพี่เขาอยู่ในใจเราค่ะ ไม่ใช่สื่อพวกนั้น
ล่าสุดการเสียใจซ้ำซ้อนมันก็เกิดขึ้นอีกค่ะวันที่ 18.04.2019 พี่เขาโทรมาหาเราพร้อมกับข่าวร้ายที่ว่าน้องหมาตัวที่เราชอบโดนรถชนตายแล้ว
เราก็เสียใจนะ นั่งร้องไห้ เช้ามาก็ไปทำบุญกรวดน้ำให้น้องหมา นี่ก็ผ่านมาเดือนนึงแล้วค่ะที่เราจากลากับพี่เขามา เพื่อนๆ แล้วก็พี่ๆที่ทำงานทักเราว่าผอม เราไม่หิวอะไร ไม่อยากกินอะไร กินก็กินไม่ลง เราคิดถึงแต่พี่เขา เราเคยโทรไปง้อนะคะ แต่พี่เขาเป็นคนใจแข็งค่ะ เราก็เลยต้องเป็นฝ่ายยอม เจ็บก็ต้องอดทนค่ะ
เราอยากขอโทษพี่เขาในเรื่องที่เราเคยดื้อ บอกไม่ฟัง จริงๆเราทำผิดแบบนี้มา 2 ครั้งค่ะ เราเคยคุยกันว่าพี่เขาจะให้โอกาสเรา 3 ครั้ง แต่มันไม่มีครั้งที่ 3 แล้ว มันจบลงแล้ว และล่าสุดที่เราเจอกันก็คือช่วงปีใหม่ ไม่คิดว่านั้นคือ "กอดสุดท้ายของเรา" ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาค่ะ วันนี้เคยรัก
พรุ่งนี้อาจจะไม่ได้รักแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าที่ผ่านมาคือ #รักไม่จริงนะคะ มันก็แค่เปลี่ยนไปตามกาลเวลาของมันค่ะ
** หนูรักพี่มากนะคะ รอวันที่พี่จะให้โอกาสกับเด็กผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ** เราจะวนกลับมาเจอกันอีกไหมคะ "คนดีที่ฉันรัก"
11 ปีเราวนมาพบกัน เคยเชื่อเรื่องกาลเวลาของความรักกันไหมคะ ???
พี่เขาก็ Like กลับเรามาเรื่อยๆนะคะ แต่ตอนนั้นเราคิดอยู่แล้วแหละค่ะว่าพี่เขาจำเราไม่ได้หรอก จากวันที่ตอบรับเป็นเพื่อนวันนั้นจนถึงวันที่ 06.06.2018 เราเห็น Status นึงใน Facebook ของพี่เขา เราอ่านแล้วก็ขำๆ ( แต่ขอไม่บอกนะคะว่าคืออะไร ) เราเลยเข้าไป Comment เพราะสมัยเรียนพี่เขาดูเป็นคนขรึมๆน่ารักๆ ไม่คิดว่าจะมี Post ฮาๆ แบบนี้... และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของ" ความรัก " ของเราค่ะ
** เสียง Messenger ดังขึ้น เราตกใจมากเพราะปกติมันไม่เคยดังเพราะเราไม่เคยโหลดไว้ +555 แต่บังเอิญค่ะวันนั้นเราไม่รู้โหลดมาทำอะไรแล้วลืมลบก็เลยเป็นความโชคดี พี่เค้าทักมาหาเราค่ะ... แล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้ พี่เขาจำเราไม่ได้ เขาบอกเห็นไป Comment ก็แสดงว่าคงรู้จักเขา เราเลยบอกว่าเราเป็นรุ่นน้องสมัยเรียนมัธยมบังเอิญวันนั้นพี่เขาซ้อมดนตรีเตรียมเล่นงานปัจฉิมก็เลยเอารูปเราไปให้รุ่นน้องเขาดูว่าจำเราได้ไหม+555 คนนั้นเค้าจำเราได้ค่ะ อิอิ ( เขินจังมีคนจำเราสมัยลูกเป็ดขี้เหร่ได้ +555 ) หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันมาตลอดเล่าเรื่องสมัยเรียนให้กันฟัง เล่าสารทุกข์สุกดิบ แลกเปลี่ยนกันบ้าง จนถึงวันนี้ค่ะวันที่เราตื่นเต้นมากเพราะเราจะได้เจอพี่เขาน่ะสิคะ 15.06.2018 ตรงกับวันศุกร์ค่ะ เราเลิกงาน 17.00 น.เรารีบนั่งรถตู้ที่หมอชิตไปหาพี่เขาเชื่อไหมคะตลอดทางพี่เขาโทรถามเราตลอดว่าถึงไหน จุดที่ลงมีคนมาลงเป็นเพื่อนไหม ถ้าไม่มี..จุดสุดท้ายที่คนอื่นลง ลงตรงไหนจะไปรับ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริงๆค่ะเราดีใจ 11 ปีคนที่เราเคยชอบกลับมาเจอกัน ไม่ใช่แค่เจอกันสิคะ ...กลับมาเจอครั้งนี้คือในฐานะ "คนรัก" จนเราถึงที่หมายพี่เขาก็มารอรับเราค่ะ ดีใจจนพูดไม่ออก จากวันนั้นเราก็ไปมาหาสู่พี่เขาตลอด ก็คบกันมาได้สักระยะนึงช่วงนั้นเราเครียดกับงานที่ทำมาก เราก็เล่าปัญหาให้พี่เขาฟังทุกอย่าง
เราลืมบอกไปค่ะ พี่เขายังเรียนอยู่ยังไม่ได้ทำงาน ก่อนหน้านี้เขาก็เรียนค่ะแต่เขารู้สึกว่าไม่ใช่ทางของเขา เขาก็เลยมาลงเรียนใหม่ (เพื่อนๆพี่ๆน้องๆในห้องเรียนของพี่เขาทุกคนดีกับเรามากนะคะ) แต่เรื่องการแก้ปัญหาการทำงานต้องยกนิ้วให้พี่เขาเลยล่ะค่ะเขาบอกเราให้ใช้วิธีนั้น วิธีนี้ เจอคนแบบนี้ต้องทำอย่างนี้ เราทำตามที่พี่เขาบอกมันก็เป็นผลดีต่อตัวเรามากค่ะ แต่มันก็มีเหตุการณ์บางอย่างที่เรายังควบคุมตัวเองไม่ได้ในช่วงนั้น ก็คือ..ชอบพูดจาไม่ดีใส่พี่เขา พี่เขาก็จะสอนจะบอกเราตลอดว่าทำอย่างนี้ไม่ดี ไม่ควรทำเราก็ปรับตัวค่ะ แต่ก็ปรับได้ไม่นานก็เป็นเหมือนเดิม เพราะคิดว่าพี่เขาจะไม่เอาจริงไงคะ พี่เขาเป็นผู้ชายสไตล์น่ารักๆ พูดคะ/ค่ะ กับเราทุกคำ เรียกแทนชื่อเราว่าหนู เขาไม่สูบบุหรี่ มีกินเหล้า เบียร์บ้าง สังสรรค์กับเพื่อน แต่ไม่กินพร่ำเพื่อค่ะ ภายนอกดูขรึมๆ หยิ่งๆ แต่ถ้าสนิทใกล้ชิดจะรู้ค่ะว่าพี่เขาเป็นคนขี้อาย พี่เขามีน้องหมาอยู่3 ตัวค่ะ แต่จะมีตัวนึงที่เราชอบมาก พี่เขาจะชอบถ่ายรูปมาให้เราดูแล้วก็บอกว่าหมาตัวนี้เหมือนเรา เราก็ถามเหมือนยังไงเขาบอก "มึน" เหมือนกัน +555 ทุกๆครั้งที่เราบ่นเหนื่อยเขาก็จะถ่ายรูปหมานี่แหละค่ะมาอวดเรา อิอิ น่ารักเนอะ ส่วนในเรื่องของอาหารพี่เขาชอบกินสเต็ก Jeffer เป็นที่สุดค่ะ
ชาบูอีกกก MK อีกกก สุดท้าย ข้าวเหนียวตลาดศูนย์ ค่ะ ถ้ามีคนมาถามว่าเดทแรกแฟนพาไปกินอะไร ตอบไม่ยากค่ะ "ข้าวเหนียวตลาดศูนย์" เพราะวันแรกที่เราเจอพี่เขา เราถึงดึกมากพี่เขาเลยซื้อข้าวเหนียวไว้ให้ กับข้าวในนั้นคือ ลาบ น่องไก่และน่าจะเป็นหมูหวานค่ะ พี่เขาชอบวิ่ง ชอบเล่นฟุตบอล ชอบรองเท้ากีฬาสวยๆ รองเท้าผ้าใบสวยๆ แต่คงจะไม่มีโอกาสได้พาไปซื้ออีกแล้วล่ะค่ะ เพราะวันที่ไม่อยากให้มาถึงมันก็มาถึงจนได้ค่ะ
** วันที่ 03.04.2019 วันที่ฟ้าผ่าลงกลางใจเราค่ะพี่เขามาขอแยกทางจากเรา จริงๆเรื่องความรักมันไม่มีใครผิดใครถูกหรอกค่ะแต่เรื่องนี้เราว่าเราผิดเอง พี่เขาเตือนเราเรื่องคำพูดหลายต่อหลายครั้งว่าการพูดจาบั่นทอนกันและกันมันไม่เป็นผลดีต่อใครทั้งนั้น เราเสียใจมากค่ะ เราร้องไห้ พี่เขาก็ร้องไห้ เราถามพี่เขาว่า พี่เขารักเรามั้ยพี่เขาบอกถ้าไม่รัก ไม่มีทางปล่อยให้พูดจาทำร้ายกันมานานขนาดนี้หรอก พี่เขาเป็นคนค่อนข้าง Sensitive ค่ะ มันอาจจะดูธรรมดาสำหรับเราแต่อาจจะร้ายแรงสำหรับคนฟัง จริงๆเราก็ทำใจไม่ได้หรอกนะคะแต่เราเชื่อว่าทุกคนคงไม่อยากเห็นคนที่เรารักมาเป็นทุกข์เพราะเราหรอกค่ะ เราก็ผ่านการมีแฟนมาบ้างแต่คนนี้คือคนที่ทำให้เราโตขึ้น มองโลกได้กว้างขึ้น "พี่เขาจะสอนเราเสมอว่าโลกนี้ไม่ได้เป็นสีชมพูเหมือนที่หนูคิดไปซะทุกอย่าง"
เราเสียใจที่เรารักษาคนดีๆไว้ไม่ได้ แต่เราก็ไม่เคย Block Facebook Line Ig เบอร์ ของพี่เขานะคะ เพราะพี่เขาอยู่ในใจเราค่ะ ไม่ใช่สื่อพวกนั้น
ล่าสุดการเสียใจซ้ำซ้อนมันก็เกิดขึ้นอีกค่ะวันที่ 18.04.2019 พี่เขาโทรมาหาเราพร้อมกับข่าวร้ายที่ว่าน้องหมาตัวที่เราชอบโดนรถชนตายแล้ว
เราก็เสียใจนะ นั่งร้องไห้ เช้ามาก็ไปทำบุญกรวดน้ำให้น้องหมา นี่ก็ผ่านมาเดือนนึงแล้วค่ะที่เราจากลากับพี่เขามา เพื่อนๆ แล้วก็พี่ๆที่ทำงานทักเราว่าผอม เราไม่หิวอะไร ไม่อยากกินอะไร กินก็กินไม่ลง เราคิดถึงแต่พี่เขา เราเคยโทรไปง้อนะคะ แต่พี่เขาเป็นคนใจแข็งค่ะ เราก็เลยต้องเป็นฝ่ายยอม เจ็บก็ต้องอดทนค่ะ
เราอยากขอโทษพี่เขาในเรื่องที่เราเคยดื้อ บอกไม่ฟัง จริงๆเราทำผิดแบบนี้มา 2 ครั้งค่ะ เราเคยคุยกันว่าพี่เขาจะให้โอกาสเรา 3 ครั้ง แต่มันไม่มีครั้งที่ 3 แล้ว มันจบลงแล้ว และล่าสุดที่เราเจอกันก็คือช่วงปีใหม่ ไม่คิดว่านั้นคือ "กอดสุดท้ายของเรา" ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาค่ะ วันนี้เคยรัก
พรุ่งนี้อาจจะไม่ได้รักแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าที่ผ่านมาคือ #รักไม่จริงนะคะ มันก็แค่เปลี่ยนไปตามกาลเวลาของมันค่ะ
** หนูรักพี่มากนะคะ รอวันที่พี่จะให้โอกาสกับเด็กผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ** เราจะวนกลับมาเจอกันอีกไหมคะ "คนดีที่ฉันรัก"