ตอนที่ผมขับรถอยู่นั้นแม่ชอบจี้นู้นนี่นั้น แบบเหมือนผมขับรถไม่เป็นอะไรทำนองนี้ ซึ่งตัวผมเองมีใบขับขี่มา 5 กว่าปี ขับตั้งแต่อายุ 18 ปี แล้วตัวผมเองก็ขับเร็วสักไม่เกิน 110 km/h+ตามสถานการณ์ แต่ถ้าแม่ผมขึ้นรถเมื่อไหร่ผมก็จะลดเหลือ 90 km/h ให้เพราะเข้าใจว่าอยากให้ปลอดภัย+สบายใจและผมเป็นคนขับรถที่มีมารยาทพอสมควรนะครับ(แบบไม่ปาด ไม่ตัดหน้า ไม่แช่ขวาเมื่อไม่จำเป็นใช้แซงคันหน้าอย่างเดียว ใครจะแซงก็ให้ไปไรงี้)
แต่มีเหตุการณ์หนึ่งที่ผมไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก ผมขับรถเข้าซอยแห่งหนึ่งซึ่งมีรถยนต์ กับ มอไซคับคั่งในซอยอยู่พอสมควรแต่รถก็ยังเคลื่อนที่ได้ไม่เกิน 30 km/h แม่ผมบ่นที่มอไซอยู่ข้างหน้าแล้วคคนขับมอไซคันนั้นแลขับแบบไม่ค่อยมองข้างหน้าซึ่งมันขับส่ายไปมาและเบรคบ่อยมาก จนแม่ผมบ่นว่า "เอ้!!! ไอนี่ขับไรของมันวะ(เสียงดังมาก) " แล้วจากนั้นผมก็รอจังหวะที่รถอีกฝั่งว่าง+หน้าหลังรถกำลังโล่งในเลนที่ผมขับอยู่ ก็ได้ขึ้นแซงไปเพราะกลัวมอไซคันนั้นแลไม่สนใจคันหลังที่ตามมากลัวจะเกิดอุบัติเหตุ+รำคาญที่ที่มันเบรคบ่อยๆ(ทั้งๆที่ข้างหน้าไม่มีอะไรให้หน้าเบรคเลย)แล้วอยู่กลางๆเลน พอขึ้นแซง(ตอนแซงเท่าที่จำได้ไม่เร็วไม่เกิน 40km/h)เรียบร้อยเท่านั้นแหละแม่ด่ายับเลยว่า "จะทำตัวนิสัยเสียทำไมเนี่ย ห๊ะ พ่อยังไม่ขับอะไรขนาดนี้เลย" ซึ่งตอนนั้นคือแม่ผมหันมากดดดันผมซะแล้ว+กับผมคิดในใจว่า "กรูผิดอัลไลฟะ ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะรับผิดชอบมั๊ย" แล้วด้วยแรงกดดันจากเมื่อตะกี้นี้ทำให้ผมลืมเรื่องไปว่าต้องแวะตลาดด้วย แล้วขับไปซักพักผมก็เบรคให้รถที่กำลังออกจากซอยตลาดที่จะแวะแล้วแม่ผมก็ด่าผม(ไม่ใช่บ่นแล้วนะ)ว่า "เอ้าไม่เปิดไฟเลี้ยวอ่ะ" แล้วทำให้นึกขึ้นได้ว่าเฮ้ยต้องแวะตลาดนี่หว่า(นึกในใจ)แล้วผมเปิดไฟเลี้ยวทันทีทันใดจากนั้นแม่ก็ด่าต่างๆนามากมายจนไม่อยากฟัง ผมเลยทนความกดดันไม่ไหว+กดดันรถจากท้องถนนนิดๆเลยพูดเป็นเสียงสูงๆสุภาพหน่อย(ไม่อยากทะเลาะ)ไปว่า "อย่ากดดันผมสิค๊าป" เท่านั้นแหละแม่ด่าหนักกว่าเก่าว่า "กลับไปไปเถอะปะ แค่นี้พูดไม่เรื่องหรอ เดี๋ยวออกมาเองก็ได้" แล้วก็บ่นแบบหยามหนักมากจนไม่อยากจำ แล้วก็เงียบกริบจนไปถึงบ้าน+กับผมนั่งงงกับสิ่งนี้ - -
ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่าแม่ผมก็มีใบขับขี่มาก่อนผมแต่ไม่เคยขับรถแม้แต่ครั้งเดียว แต่ทำไมไม่รู้แม่ผมถึงมาจู้จี้จุกจิกมาระแวงบ่นนู้นนี่ให้ระวังยังกะผมออกถนนครั้งแรกซึ่งเป็นอะไรที่โครตชวนกดดดันมาก จริงๆแค่ช่วยมองอีกฝั่งว่าไปได้ไหมรถอยู่ข้างๆเรามั๊ยก็ได้ หรือ ไม่ก็บอกตอนที่มีแววที่จะเสี่ยงรถชนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องบอกทุกตารางนิ้วหรอกให้กดดันสารพัดหรอกบางทีอะไรที่มากไปก็หงุดหงิดได้ คือประสบการณ์หลังพวงมาลัยไม่เหมือนประสบการณ์หลังคอนโซลถุงลมนะครับ
ที่ผมตัดสินใจมาตั้งกระทู้นี้เพราะ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีครับเพราะผมเองก็มีขีดจำกัดเหมือนนะครับ+กับแม่ผมไม่ยอมฟังผมเลยสักนิด
และอยากให้แม่เข้าใจด้วยว่าการขับรถมันไม่เหมือนกับการนั่งหลังคอนโซลนะครับ(จริงๆอยากให้ลองขับรถยนต์เองจะได้เข้าใจถึงการอยู่หลังพวงมาลัยอย่างแท้จริงครับไม่ใช่ไปฟังอบรมที่ขนส่งแล้วจะไม่ทำแบบนี้อย่างที่เค้าบอก100%นะครับ)
TT
ถ้าเจอสถานการณ์นี้ควรทำอย่างไร
แต่มีเหตุการณ์หนึ่งที่ผมไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก ผมขับรถเข้าซอยแห่งหนึ่งซึ่งมีรถยนต์ กับ มอไซคับคั่งในซอยอยู่พอสมควรแต่รถก็ยังเคลื่อนที่ได้ไม่เกิน 30 km/h แม่ผมบ่นที่มอไซอยู่ข้างหน้าแล้วคคนขับมอไซคันนั้นแลขับแบบไม่ค่อยมองข้างหน้าซึ่งมันขับส่ายไปมาและเบรคบ่อยมาก จนแม่ผมบ่นว่า "เอ้!!! ไอนี่ขับไรของมันวะ(เสียงดังมาก) " แล้วจากนั้นผมก็รอจังหวะที่รถอีกฝั่งว่าง+หน้าหลังรถกำลังโล่งในเลนที่ผมขับอยู่ ก็ได้ขึ้นแซงไปเพราะกลัวมอไซคันนั้นแลไม่สนใจคันหลังที่ตามมากลัวจะเกิดอุบัติเหตุ+รำคาญที่ที่มันเบรคบ่อยๆ(ทั้งๆที่ข้างหน้าไม่มีอะไรให้หน้าเบรคเลย)แล้วอยู่กลางๆเลน พอขึ้นแซง(ตอนแซงเท่าที่จำได้ไม่เร็วไม่เกิน 40km/h)เรียบร้อยเท่านั้นแหละแม่ด่ายับเลยว่า "จะทำตัวนิสัยเสียทำไมเนี่ย ห๊ะ พ่อยังไม่ขับอะไรขนาดนี้เลย" ซึ่งตอนนั้นคือแม่ผมหันมากดดดันผมซะแล้ว+กับผมคิดในใจว่า "กรูผิดอัลไลฟะ ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะรับผิดชอบมั๊ย" แล้วด้วยแรงกดดันจากเมื่อตะกี้นี้ทำให้ผมลืมเรื่องไปว่าต้องแวะตลาดด้วย แล้วขับไปซักพักผมก็เบรคให้รถที่กำลังออกจากซอยตลาดที่จะแวะแล้วแม่ผมก็ด่าผม(ไม่ใช่บ่นแล้วนะ)ว่า "เอ้าไม่เปิดไฟเลี้ยวอ่ะ" แล้วทำให้นึกขึ้นได้ว่าเฮ้ยต้องแวะตลาดนี่หว่า(นึกในใจ)แล้วผมเปิดไฟเลี้ยวทันทีทันใดจากนั้นแม่ก็ด่าต่างๆนามากมายจนไม่อยากฟัง ผมเลยทนความกดดันไม่ไหว+กดดันรถจากท้องถนนนิดๆเลยพูดเป็นเสียงสูงๆสุภาพหน่อย(ไม่อยากทะเลาะ)ไปว่า "อย่ากดดันผมสิค๊าป" เท่านั้นแหละแม่ด่าหนักกว่าเก่าว่า "กลับไปไปเถอะปะ แค่นี้พูดไม่เรื่องหรอ เดี๋ยวออกมาเองก็ได้" แล้วก็บ่นแบบหยามหนักมากจนไม่อยากจำ แล้วก็เงียบกริบจนไปถึงบ้าน+กับผมนั่งงงกับสิ่งนี้ - -
ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่าแม่ผมก็มีใบขับขี่มาก่อนผมแต่ไม่เคยขับรถแม้แต่ครั้งเดียว แต่ทำไมไม่รู้แม่ผมถึงมาจู้จี้จุกจิกมาระแวงบ่นนู้นนี่ให้ระวังยังกะผมออกถนนครั้งแรกซึ่งเป็นอะไรที่โครตชวนกดดดันมาก จริงๆแค่ช่วยมองอีกฝั่งว่าไปได้ไหมรถอยู่ข้างๆเรามั๊ยก็ได้ หรือ ไม่ก็บอกตอนที่มีแววที่จะเสี่ยงรถชนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องบอกทุกตารางนิ้วหรอกให้กดดันสารพัดหรอกบางทีอะไรที่มากไปก็หงุดหงิดได้ คือประสบการณ์หลังพวงมาลัยไม่เหมือนประสบการณ์หลังคอนโซลถุงลมนะครับ
ที่ผมตัดสินใจมาตั้งกระทู้นี้เพราะ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีครับเพราะผมเองก็มีขีดจำกัดเหมือนนะครับ+กับแม่ผมไม่ยอมฟังผมเลยสักนิด
และอยากให้แม่เข้าใจด้วยว่าการขับรถมันไม่เหมือนกับการนั่งหลังคอนโซลนะครับ(จริงๆอยากให้ลองขับรถยนต์เองจะได้เข้าใจถึงการอยู่หลังพวงมาลัยอย่างแท้จริงครับไม่ใช่ไปฟังอบรมที่ขนส่งแล้วจะไม่ทำแบบนี้อย่างที่เค้าบอก100%นะครับ)
TT