ฉันอายุ 22 แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ทำงานที่ รพ รัฐแห่งหนึ่ง ฉันมีประวัติได้รับยาจิตเวชตอนม.ต้น ตอนนั้นรับยาอะไรฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่อาการที่ต้องกินยาคือ ใจสั่น เหนื่อยง่าย ตกใจง่าย เบื่ออาหาร ตอนแรกไปหาหมอ นึกว่าเป็นไทรอยแต่พอตรวจเลือดตรวจอาการก็ปกติ แต่สภาพฉันตอนนั้น เหนื่อยเพลียมาก ความรู้สึกเหมือนตัวเองจะไม่ไหวแล้ว เหมือนใจจะขาด แบบบอกไม่ถูก แต่อาการก็ดีขึ้น หลังจากได้กินยาจิตเวชไม่มีอาการนี้อีกเลย
ฉันเลยไม่ไปตามหมอนัด และหยุดยาเอาเอง
   เข้าเรื่องเลยละกัน ตอนนี้ฉันไม่เข้าใจตัวเอง ว่าฉันเป็นอะไร ฉันมีความรู้สึกอยากทำร้ายตัวเองบ่อยๆ กินยาเกินขนาดบ้าง ขับรถล้มเองบ้าง
ปล่อยตัวของตัวเองตกจากบันไดสูงๆ ซึ่งมันก็เจ็บมากนะ แต่ฉันก็ทำ เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้  บางครั้งโมโหตัวเองมากๆที่เป็นแบบนี้ ทำไปก็ไม่มีไรดีขึ้นมาเลย ฉันทรมารกับสิ่งที่ฉันเป็นมากในตอนนี้ ทั้งเจ็บกับการกระทำของตัวเอง ทั้งเหนื่อยกับอาการที่เป็นอยู่ 
ถ้าถามว่าชีวิตครอบครัวเป็นไงบ้าง ชีวิตครอบครัวฉันแฮปปี้ที่สุด สามีก้ดีกับฉันมากๆ แต่ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้ ทำร้ายตัวเองแบบนี้
มันสับสน มันทรมาน มันไม่รู้จะควบคุมตัวเองยังไงแล้ว