โดนเพื่อนล้อ

เราเคยเป็นเด็กที่ร่าเริงมาก่อน จนมาประสบอุบัติเหตุ ทำให้เราเสียโฉมบริเวณปากทำให้เกิดการติดเชื้อแล้วเกิดเป็นลอยแผลเป็นขึ้น จนถึงทุกวันนี้ ตอนแรกเราก็ไม่สนใจอะไรมากนักเพราะทุกคนบอกว่าเดี๋ยงก็หาย แต่กว่าจะหายก็หลายปีอยู่ เราเคยโดนเพื่อนล้อว่าปากแหว่งเพดานโหว่ เราก็ไม่ใส่ใจเพราะเราไม่ได้เป็น จนมาถึงมัธยม เราคิดว่าเราจะไม่โดนล้อ แต่เปล่าเลย เราโดนเพื่อนล้อว่าหน้าผีบ้าง ว่าหน้าศพบ้าง  มันทำให้เราเสียความรู้สึก มันทำให้เราคิดว่าเราไม่มีค่าพอ เราหมดความมันใจในเวลาพูด หรือต้องทำอะไรต่อหน้าหลายๆคน อยากรู้จริงๆพวกเขาสนุกมากหลอค่ะที่มาล้อปมด้อยของเราแบบนี้ จนตอนนี้เราเหมือนศูนย์เสียความมันใจไปหมด เวลาพูดก็ทำได้ไม่เต็มที่ เวลายิ้มก็ยิ้มไม่ออกเพราะทำไปยังไงเราก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย แต่ใจเราก็คิดว่าเราไม่ได้เป็นคนเดียวยังมีอีกหลายคนที่เป็น แล้วเราต้องเจอคนประเภทนี่อีกเยาะ แล้วเราจะสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ดูถูกใครที่หน้าตาหรือบุคคลิกเขา เพราะทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ แล้วก็ฝากบางคนที่ชอบดูถูกคนอื่นเพราะคุณอาจจะสนุก แต่เขากลับไม่สนุกด้วยเขาอาจจะไม่สู้แบบเราก็ได้ แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้กับคนบางคนที่กำลังปรับปรุงตัวด้วยนะค่ะว่าสู้ๆอย่าท้อนะค่ะ