สวัสดีค่ะ วันนี้เราก็จะมาเล่าอรื่องราวของเรากับสามีของเราและโซ่ทองคล้องใจค่ะ
เรื่องมันเริ่มจากเราเป็นเพื่อนที่เรียนสาขาวิชาเดียวกันมา จบท้ายที่การแต่งงานและมีลูกด้วยกัน1คนค่ะ
เราจะชอบทะเลาะกับแฟนของเราบ่อยๆ เพราะเขาติดเพื่อนมากๆ มากแบบทุกอย่างคือเพื่อนเลย ชีวิตของเขาจะมีเพื่อนอยู่เต็มไปหมด เราสองคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
ตั้งแต่คลอดลูกมา เราใช้เวลากับการเลี้ยงดูลูก โดนที่เขาไม่เคยจะสนใจสักเท่าไหร่ ทำเหมือนตัวเขายังโสด จะไปเที่ยว กินเหล้า หาเพื่อน สังสรรค์บ่อยๆ เดือนละ6-7ครั้ง โดยที่ปล่อยเราเลี้ยงลูกอยู่บ้านเอง บางทีพ่อแม่เราสงสารเราก็มาเอาหลานไปเลี้ยงช่วย ตั้งแต่ลูกเราเกิดมาแฟนของเราไม่เคยจะเลี้ยงลูกช่วยเราเลย มีแค่จะเล่นสัก5-10นาที เราปล่อยให้แฟนเราเลี้ยงแค่แปบๆเขาก็จะเอามาให้ยังไม่ถึง10นาทีเลยด้วยซ้ำ ตอนกลางคืนเราก็เลี้ยงลูกเองคนเดียว ตอนกลางวันก็เลี้ยงเองคนเดียว มีพ่อแม่เอาไปเล่นด้วยเป็นครั้งคราว
เราทนอัดอั้นมันมานาน เราอยากระบายมันมากจนวันนึงที่ถามแฟนว่าเธอๆเคยคิดจะเลี้ยงดูลูกช่วยเราไหม แฟนเราตอบว่าเลี้ยงคนเดียวไม่ไหวหรอ เราบอกเราก็เหนื่อยน่ะเลี้ยงทั้งวันทั้งคืนถ้ามีคนช่วยก็จะเบาแรงเราไปสักหน่อย เขาตอบมาว่าแล้วจะให้เหนื่อยทำไมสองคน ถ้าเหนื่อยสองคนแล้วมันจะดียังไง คำตอบนี้ทำให้เรานึกได้เลยว่า ในหัวของเขาคงคิดแค่ความสนุก ยังชอบการมีเพื่อน รักตัวเอง เห็นแก่ตัวมากๆ ทั้งที่ลูกตัวเองแต่กลับไม่สร้างความผูกพันธ์กับลูกของตัวเองเลย คนเป็นพ่อเขาทำกันแบบนี้หรอ แค่ล้างอึลูก ฉี่ลูก อ้วกลูก เขายังรังเกียจ ไม่แตะมันเลยค่ะ คนแบบนี้เราควรจะปล่อยเขาไปดีไหมค่ะ เราสงสารตัวเราเอง สงสารลูก สงสารพ่อแม่ที่ต้องมาเจอผู้ชายแบบนี้ ลูกเขยแบบนี้บ้านไหนเขาเป็นกัน ตื่นก็สาย ตื่นเที่ยงวัน ติดเพื่อน ติดเกมส์ ติดเที่ยว ติดใช้เงินจ่ายสุรุ่ยสุร่ายพวกของตกแต่งคอม ของตกแต่งรถบิ๊กไบค์ ขอความเห็นจากชาวพันทิปหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ🙏🙏
จะเรียกว่า กรรม หรือ โชคชะตาดี
เรื่องมันเริ่มจากเราเป็นเพื่อนที่เรียนสาขาวิชาเดียวกันมา จบท้ายที่การแต่งงานและมีลูกด้วยกัน1คนค่ะ
เราจะชอบทะเลาะกับแฟนของเราบ่อยๆ เพราะเขาติดเพื่อนมากๆ มากแบบทุกอย่างคือเพื่อนเลย ชีวิตของเขาจะมีเพื่อนอยู่เต็มไปหมด เราสองคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
ตั้งแต่คลอดลูกมา เราใช้เวลากับการเลี้ยงดูลูก โดนที่เขาไม่เคยจะสนใจสักเท่าไหร่ ทำเหมือนตัวเขายังโสด จะไปเที่ยว กินเหล้า หาเพื่อน สังสรรค์บ่อยๆ เดือนละ6-7ครั้ง โดยที่ปล่อยเราเลี้ยงลูกอยู่บ้านเอง บางทีพ่อแม่เราสงสารเราก็มาเอาหลานไปเลี้ยงช่วย ตั้งแต่ลูกเราเกิดมาแฟนของเราไม่เคยจะเลี้ยงลูกช่วยเราเลย มีแค่จะเล่นสัก5-10นาที เราปล่อยให้แฟนเราเลี้ยงแค่แปบๆเขาก็จะเอามาให้ยังไม่ถึง10นาทีเลยด้วยซ้ำ ตอนกลางคืนเราก็เลี้ยงลูกเองคนเดียว ตอนกลางวันก็เลี้ยงเองคนเดียว มีพ่อแม่เอาไปเล่นด้วยเป็นครั้งคราว
เราทนอัดอั้นมันมานาน เราอยากระบายมันมากจนวันนึงที่ถามแฟนว่าเธอๆเคยคิดจะเลี้ยงดูลูกช่วยเราไหม แฟนเราตอบว่าเลี้ยงคนเดียวไม่ไหวหรอ เราบอกเราก็เหนื่อยน่ะเลี้ยงทั้งวันทั้งคืนถ้ามีคนช่วยก็จะเบาแรงเราไปสักหน่อย เขาตอบมาว่าแล้วจะให้เหนื่อยทำไมสองคน ถ้าเหนื่อยสองคนแล้วมันจะดียังไง คำตอบนี้ทำให้เรานึกได้เลยว่า ในหัวของเขาคงคิดแค่ความสนุก ยังชอบการมีเพื่อน รักตัวเอง เห็นแก่ตัวมากๆ ทั้งที่ลูกตัวเองแต่กลับไม่สร้างความผูกพันธ์กับลูกของตัวเองเลย คนเป็นพ่อเขาทำกันแบบนี้หรอ แค่ล้างอึลูก ฉี่ลูก อ้วกลูก เขายังรังเกียจ ไม่แตะมันเลยค่ะ คนแบบนี้เราควรจะปล่อยเขาไปดีไหมค่ะ เราสงสารตัวเราเอง สงสารลูก สงสารพ่อแม่ที่ต้องมาเจอผู้ชายแบบนี้ ลูกเขยแบบนี้บ้านไหนเขาเป็นกัน ตื่นก็สาย ตื่นเที่ยงวัน ติดเพื่อน ติดเกมส์ ติดเที่ยว ติดใช้เงินจ่ายสุรุ่ยสุร่ายพวกของตกแต่งคอม ของตกแต่งรถบิ๊กไบค์ ขอความเห็นจากชาวพันทิปหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ🙏🙏