อายุตั้ง40กว่าแล้วแต่ยังจัดการชีวิตตัวเองไม่ได้??

คือที่บ้านเป็นคนหาเช้ากินค่ำทั่วๆไปคะ ที่บ้านเนี้ยมีตากับยายมีพ่อแล้วก้อลุงปันหาหลักๆเลยเนี้ยอยู่ที่พ่อค่ะ ส่วนตัวไม่ได้เรียกพ่อนะคะเรียกพ่อเหมือนกับชายค่ะและเรียกตากับยายเป็นพ่อแม่เพราะท่านเลี้ยงเรามาส่วนพ่อไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดูถึงจะอยู่บ้านเดียวกันแต่ก้อไม่สนิทกันเท่าไหร่ เอาล่ะเข้าเรื่องเลยนะคะ คือปันหาหลักๆอยู่ที่พ่อค่ะคือแกอายุ40ต้นๆแล้วแต่ยังต้องพึ่งพ่อกับแม่(ตายาย)คืองานอยู่ทุกวันแต่ไม่มีเงินเลยยังขอเงินพ่อแม่(ตายาย)ใช้อยู่ยังกินเหล้าเที่ยวเหมือนเด็กวัยรุ่นอยู่เลยคือเราหนักใจมากๆเลยค่ะ ตอนนี้พ่อเป็นเบาหวานแล้วที่เท้ามีแผลแล้วมีลามหมอบอกให้ตัดสิ้นใจว่าจะตัดหรือไม่ตัดแต่แกยังตัดใจเองไม่ได้? แล้วต้องให้พ่อกับแม่(ตายาย)จัดการตัดสินใจให้ตลอดและทุกอย่างในชีวิตแก แล้วถ้าเกิดวันข้างหน้าพ่อกับแม่(ตายาย)ไม่สามารถดูแลแกได้แล้วแล้วท่านๆก้อแก่มากแล้วเกิดปุปปัปท่านจากเราไปขึ้นมาแล้วแกจะอยู่ยังไงคะ เราเนี้ยก้อมีครอบครัวต้องดูแลมีลูกแล้วจะให้มาดูแลตลอดเหมือนกับพ่อแม่(ตายาย)ดูแลแกคงไม่ไหว แต่เราก้อไม่คิดจะทิ้งหรืออะไรนะคะแค่เป็นห่วงแกกลัวว่าจะจัดการความเป็นและดูตัวเองไม่ได้ถ้าเกิดพ่อ(ตายาย)ท่านไม่อยู่แล้ว เราควรจะบอกแกยังไงดีหรือพูดแบบไหนให้แกฟังเพราะนิสัยแกเหมือนวัยรุ่น15-16พูดอะไรไม่เคยฟังแกจะฟังแต่พ่อแม่แกส่วนเราเป็นลูกแกจะไม่ยอมฟังเลยค่ะและด่าเราตลอด