ผมก็แค่ผู้ชายคนนึงนะครับ
ช่วงประถม อายุ 6-12 ปี อยู่โรงเรียนประถม ใช้ชีวิตเล่นไปเรื่อยๆ เคยอยากรู้ว่าการชอบคนๆนึงเป็นยังไง ความรู้สึกว่าชอบคืออะไรผุดขึ้นมาครั้งนึง แล้วก็ไม่ได้คิดถึงมันอีกเลย แบบคิดว่าถ้าโตขึ้นอีกหน่อยค่อยว่ากัน (มีความทรงจำที่ชวนนึกถิงมาก และไม่อยากนึกถึง)
ช่างมัธยมต้น-ปลาย อายุ 12-18 ปี ช่วงก่อนเข้ามัธยมต้นก็ไม่ได้คิดอะไรเกียวกับอนาคต รู้แต่ว่าเรียนไปเรื่อยๆ อยากเป็นอะไรค่อยว่ากัน เคยแอบชอบเพื่อน ชอบรุ่นน้อง ชอบคนอื่นที่น่ารัก เค้าหันมาก็แอบใจเต้น คิดว่าสักวันเราคงได้คุยกันยังเหลืออีกหลายปีกว่าจะเรียนจบค่อยเริ่มต้นก็ได้ (แต่ตอนมัธยมไม่เคยมีแฟนเลย) ส่วนเรื่องเรียนก็พอปลานกลางพอเรียนไปในเกณฑ์ที่ดีอยู่ (มีความทรงจำที่ชวนนึกถิงมาก และไม่อยากนึกถึง)
ช่วงมหาวิทยาลัย อายุ 18-22 ปี ผมแอดมิดชั่นเข้าเรียนคณะวิศวะ โดยที่คะแนนผมถึง โดยที่ผมไม่รู่ว่าชอบไม่ชอบเลือกไว้ก่อน ตอนช่วงเรียนมหาวิทยาลัยก็มีช่วงชีวิตตอนมหาลัย ผมว่าก็เหมือนกันกับทุกคนนั้นแหละ แต่ของผมจะเน้นสายกินเหล้าหนักสักหน่อย ผมมีแฟนตอนช่วงปี 2 จน ผมเรียนจบ ค่อยเลิกกันเพราะมีปัญหากันช่วงผมหางาน (มีความทรงจำที่ชวนนึกถิงมาก และไม่อยากนึกถึง)
ช่วงทำงาน อายุ 22- 24 ผมกำลังทำงานอยู่ก็นึกขึ้นมาได้
*
-
/
ถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ถ้าเรากล้าที่จะทำบางอย่างในช่วงชีวิตที่เราผ่านมา ถ้าเรากล้าที่จะทำมันตอนนั้น เหมือนความรู้สึกเสียดายว่า ตอนนั้นเราทำไมไม่ทำมันเลยทิ้งให้เวลาผ่านไปบอกตัวเองว่ายังเหลื่อเวลาอยู่ แต่สุดท้ายที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการเลย ใช้ชีวิตตามกระแสของสังคมไป ไม่รู้ว่าจนแก่หรือตลอดไป วันนี้ผมก็มีความคิดเดิมว่ายังเหลือเวลาอยู่ค่อยคิดแล้วกัน มันเลยฉุดความคิดว่าสุดท้ายถ้ายเราคิดอย่างนี้ได้เหมือนเดิมไม่ได้สิ่งที่เราต้องการและมานั่งอย่ากเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เลือกไปแล้วพายหลัง สุดท้ายผมควรทำยังไง ลองย้อนกลับไปช่วงเด็ก ตอนนี้ทำงาน เหมือนเวลาผ่านไปเร็วมาก แต่ผมยังคิดแบบเดิมทำแบบเดิมๆ สุดท้ายแล้วผมมีชีวิตอยู่เพื่อใคร เพื่อทำอะไร เพื่อตอบสนองอะไร เพื่อต้องการอะไร เพื่อ พ่อแม่ ญาติพี่น้อง คนที่เราเคยรัก เพื่อบริษัทที่ให้เงินเดือน มันใช่สิ่งที่ผมต้องการจริงๆหรือป่าว ผมก็ต้องการหาคำตอบ หรือต้องใช้ชีวิตต่อไปถึงจะรู้สิ่งที่เราต้องการที่แท้จริง
ผมนึกย้อนไปตอนประถม จนตอนนี้เรียนจบทำงานสักพัก ตอนนี้เวลาเลิกงาน ผมเลยรู้สึกว่าเวลามันผ่านมาเร็วมาก รู้สึกเหมือนผมมั้ย
ช่วงประถม อายุ 6-12 ปี อยู่โรงเรียนประถม ใช้ชีวิตเล่นไปเรื่อยๆ เคยอยากรู้ว่าการชอบคนๆนึงเป็นยังไง ความรู้สึกว่าชอบคืออะไรผุดขึ้นมาครั้งนึง แล้วก็ไม่ได้คิดถึงมันอีกเลย แบบคิดว่าถ้าโตขึ้นอีกหน่อยค่อยว่ากัน (มีความทรงจำที่ชวนนึกถิงมาก และไม่อยากนึกถึง)
ช่างมัธยมต้น-ปลาย อายุ 12-18 ปี ช่วงก่อนเข้ามัธยมต้นก็ไม่ได้คิดอะไรเกียวกับอนาคต รู้แต่ว่าเรียนไปเรื่อยๆ อยากเป็นอะไรค่อยว่ากัน เคยแอบชอบเพื่อน ชอบรุ่นน้อง ชอบคนอื่นที่น่ารัก เค้าหันมาก็แอบใจเต้น คิดว่าสักวันเราคงได้คุยกันยังเหลืออีกหลายปีกว่าจะเรียนจบค่อยเริ่มต้นก็ได้ (แต่ตอนมัธยมไม่เคยมีแฟนเลย) ส่วนเรื่องเรียนก็พอปลานกลางพอเรียนไปในเกณฑ์ที่ดีอยู่ (มีความทรงจำที่ชวนนึกถิงมาก และไม่อยากนึกถึง)
ช่วงมหาวิทยาลัย อายุ 18-22 ปี ผมแอดมิดชั่นเข้าเรียนคณะวิศวะ โดยที่คะแนนผมถึง โดยที่ผมไม่รู่ว่าชอบไม่ชอบเลือกไว้ก่อน ตอนช่วงเรียนมหาวิทยาลัยก็มีช่วงชีวิตตอนมหาลัย ผมว่าก็เหมือนกันกับทุกคนนั้นแหละ แต่ของผมจะเน้นสายกินเหล้าหนักสักหน่อย ผมมีแฟนตอนช่วงปี 2 จน ผมเรียนจบ ค่อยเลิกกันเพราะมีปัญหากันช่วงผมหางาน (มีความทรงจำที่ชวนนึกถิงมาก และไม่อยากนึกถึง)
ช่วงทำงาน อายุ 22- 24 ผมกำลังทำงานอยู่ก็นึกขึ้นมาได้
*
-
/
ถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ถ้าเรากล้าที่จะทำบางอย่างในช่วงชีวิตที่เราผ่านมา ถ้าเรากล้าที่จะทำมันตอนนั้น เหมือนความรู้สึกเสียดายว่า ตอนนั้นเราทำไมไม่ทำมันเลยทิ้งให้เวลาผ่านไปบอกตัวเองว่ายังเหลื่อเวลาอยู่ แต่สุดท้ายที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการเลย ใช้ชีวิตตามกระแสของสังคมไป ไม่รู้ว่าจนแก่หรือตลอดไป วันนี้ผมก็มีความคิดเดิมว่ายังเหลือเวลาอยู่ค่อยคิดแล้วกัน มันเลยฉุดความคิดว่าสุดท้ายถ้ายเราคิดอย่างนี้ได้เหมือนเดิมไม่ได้สิ่งที่เราต้องการและมานั่งอย่ากเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เลือกไปแล้วพายหลัง สุดท้ายผมควรทำยังไง ลองย้อนกลับไปช่วงเด็ก ตอนนี้ทำงาน เหมือนเวลาผ่านไปเร็วมาก แต่ผมยังคิดแบบเดิมทำแบบเดิมๆ สุดท้ายแล้วผมมีชีวิตอยู่เพื่อใคร เพื่อทำอะไร เพื่อตอบสนองอะไร เพื่อต้องการอะไร เพื่อ พ่อแม่ ญาติพี่น้อง คนที่เราเคยรัก เพื่อบริษัทที่ให้เงินเดือน มันใช่สิ่งที่ผมต้องการจริงๆหรือป่าว ผมก็ต้องการหาคำตอบ หรือต้องใช้ชีวิตต่อไปถึงจะรู้สิ่งที่เราต้องการที่แท้จริง