ใจหายจัง เหมือนกำลังเตรียมตัวเก็บกระเป๋ากลับกรุงเทพฯ ลาก่อนนะชุมแสง...

ไม่คิดว่าละครกรงกรรมจะทำให้เกิดความผูกพันธ์ได้มากขนาดนี้ ตัวละครทุกตัวเหมือนมีชีวิตจริงๆ

ได้เห็นความทุกข์ ความสุข การต่อสู้เพื่อความรัก,ความเกรียจชัง  มีทั้งช่วงเวลาที่สวยงามและเลวร้ายปะปนกันไป

ได้เห็นความรักของคนๆหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ รักมาก ทุ่มเทมากจนสุดท้ายความรักกลับมาทำลายทุกสิ่ง

วันนี้แล้วซินะ.... ที่ทุกอย่างจะจบลง เราๆก็คงต้องเตรียมตัวเก็บกระเป๋าและความทรงจำแห่งชุมแสงกลับสู่บ้านเรา พร้อมแง่คิดประสบการณ์ชีวิตของผู้หญิงที่ชื่ออิย้อยไว้เป็นบทเรียน และความทรงจำที่สวยงาม

ลาก่อนนะป้าย้อย ป้าข้างบ้านที่แสนรัก